Αντιιμπεριαλιστική Πλατφόρμα-Διακήρυξη του Παρισιού: Η ανερχόμενη παλίρροια του παγκόσμιου πολέμου και τα καθήκοντα των αντιιμπεριαλιστών

Ως άνθρωποι, δεν μπορούμε παρά να ελπίζουμε ότι θα επικρατήσει η λογική, και ότι ακόμη και οι ιμπεριαλιστές θα συνειδητοποιήσουν τελικά ότι κανείς δεν θα μπορούσε να «κερδίσει» από ένα τέτοιο σενάριο.

Δυστυχώς, στο ρόλο τους ως εκπρόσωποι τεράστιων αποθεμάτων μονοπωλιακού κεφαλαίου, οι ιμπεριαλιστές είναι ανίκανοι να καθοδηγούνται από τόσο απλή ανθρώπινη λογική. Αναγκάζονται να ενεργούν για λογαριασμό του κεφαλαίου τους, το οποίο πρέπει να επεκταθεί, να συσσωρευτεί και να κυριαρχήσει ή να πεθάνει. Αυτό είναι σαν ένας σιδερένιος νόμος του ιμπεριαλιστικού οικονομικού συστήματος, και γι'αυτό ακόμη και τα πιο ξεκάθαρα και ισχυρά επιχειρήματα δεν μπορούν ποτέ να πείσουν τους εκπροσώπους του να ενεργήσουν «λογικά».

Αυτή είναι μια στιγμή ιστορικής σημασίας για τους αντιιμπεριαλιστές. Καθώς γινόμαστε μάρτυρες της αυξανόμενης εχθρότητας των ΗΠΑ προς χώρες που θεωρούν εμπόδιο για την υπεροχή τους – έναντι του Ιράν, της ΛΔΚ, και κυρίως έναντι της Ρωσίας και της Κίνας – είναι σαφές ότι η απάντησή μας σε αυτήν την πολεμική ορμή δεν είναι ασήμαντη ή μια ακαδημαϊκή ερώτηση. Η ανάλυσή μας είναι αυτή που στηρίζει τη δράση μας και το περιεχόμενο της δράσης μας θα καθορίσει την αποτελεσματικότητα των προσπαθειών μας να επηρεάσουμε την παγκόσμια κατάσταση προς όφελος των εργαζομένων κατά του ιμπεριαλισμού και της ειρήνης και του σοσιαλισμού.

Παρά την αποτυχία της επιθετικότητάς του στην Ουκρανία τόσο στρατιωτικά όσο και οικονομικά, το μπλοκ του ΝΑΤΟ που κυριαρχείται από τις ΗΠΑ δεν δείχνει σημάδια υποχώρησης ή αλλαγής της προσέγγισής του. Αντίθετα, η απελπισία των ΗΠΑ να σώσουν με κάθε μέσο την ηγεμονική τους θέση στον κόσμο τις οδηγεί στην αναζήτηση τρόπων επέκτασης και παράτασης του πολέμου. Μπροστά σε όλα τα στοιχεία, η άρχουσα τάξη των ΗΠΑ ελπίζει ξεκάθαρα ότι θα βρει τρόπο να φθείρει τους αντιπάλους της και να βγει στην κορυφή.

Έτσι αντιμετωπίζουμε τόσο το ενδεχόμενο ο πόλεμος του ΝΑΤΟ να επεκταθεί σε γειτονικές χώρες στην Ευρώπη, όσο και η περαιτέρω εξάπλωσή του σε χώρες της Ασίας. Οι πρόσφατες προκλήσεις στην Ταϊβάν και τη Νότια Κορέα, και η αδιάκοπη αύξηση των εντάσεων με την Κίνα από το ΝΑΤΟ σε κάθε μέτωπο, μόνο επιβεβαιώνουν αυτήν την απερίσκεπτη ώθηση προς περισσότερες και μεγαλύτερες πυρκαγιές.

Καθώς οι δυνάμεις που υποστηρίζονται από το ΝΑΤΟ στην Ουκρανία συνεχίζουν να διεξάγουν τον πόλεμο αντιπροσώπων τους εναντίον της Ρωσίας, δύο γραμμές έχουν αναδυθεί στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα.

Από τη μια πλευρά υπάρχουν εκείνοι που επιμένουν ότι ο πόλεμος είναι μια ενδοϊμπεριαλιστική σύγκρουση στην οποία οι εργάτες δεν έχουν πλευρά. ενώ από την άλλη είναι εκείνοι που πιστεύουν ότι μόνο η μία πλευρά διεξάγει έναν επιθετικό ιμπεριαλιστικό πόλεμο, ενώ η άλλη πλευρά συμμετέχει σε έναν δίκαιο πόλεμο αυτοάμυνας. Αυτές οι δύο γραμμές διαφέρουν δραστικά ως προς την εξήγησή τους για τον παρόντα πόλεμο, άρα και στη στάση που ζητούν από τους εργαζόμενους να τηρήσουν απέναντί ​​του.

Σε αυτήν την ιστορικής σημασίας στιγμή, εμείς, τα υπογεγραμμένα μέρη, συμφωνούμε ότι τα ακόλουθα ουσιώδη σημεία πρέπει να γίνουν σαφή στις μάζες των χωρών μας και θα πρέπει να καθοδηγούν τον προσανατολισμό μας προς την ιμπεριαλιστική πολεμική ορμή και τα αντιιμπεριαλιστικά και αντιπολεμικά κινήματα:

• Ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν είναι το αποτέλεσμα της «ρωσικής επιθετικότητας» αλλά της δυτικής ιμπεριαλιστικής ορμής για πόλεμο – ιδιαίτερα, της πολεμικής ορμής των ΗΠΑ, που στοχεύει στην ενίσχυση της φθίνουσας ηγεμονίας του αμερικανικού ιμπεριαλισμού στον κόσμο.
• Ότι ο πόλεμος ξεκίνησε πραγματικά όταν οι ΗΠΑ χρηματοδότησαν, όπλισαν και οργάνωσαν ένα φασιστικό πραξικόπημα στο Κίεβο το 2014. Μετά από αυτό το πραξικόπημα, οκτώ χρόνια αντιφασιστικού πολέμου διεξήχθησαν από τον λαό της ανατολικής περιοχής Donbass, ο οποίος αρνήθηκε να αποδεχθεί την επιβολή του κυβέρνηση πραξικοπήματος (ένας πόλεμος στον οποίο 14.000 θάνατοι δεν ενθουσίασε σχεδόν κανένα ενδιαφέρον για τα δυτικά μέσα ενημέρωσης).
• Ότι το ΝΑΤΟ διεξάγει μια αδυσώπητη προσπάθεια για πόλεμο εναντίον της Ρωσίας από την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, βοηθώντας την οποία προωθεί σταθερά εχθρικές στρατιωτικές βάσεις σε όλα τα σύνορα της Ρωσίας – παρά τις ψεύτικες διαβεβαιώσεις τις τελευταίες ημέρες της ΕΣΣΔ ότι το ΝΑΤΟ θα μην κινηθείτε «ένα βήμα προς τα ανατολικά».
• Ότι για να παρουσιάσουν τη Ρωσία ως εχθρό της Ουκρανίας, οι δυτικές μυστικές υπηρεσίες βοήθησαν τους πληρεξούσιους τους στη χώρα να ξαναγράψουν την ιστορία της Ουκρανίας. Στην πορεία, έχουν αποκαταστήσει συνεργάτες των Ναζί του Β'Παγκοσμίου Πολέμου, απαγόρευσαν τη ρωσική γλώσσα, οδήγησαν τους ρωσόφωνους αποδιοπομπαίο τράγο, κατήχησαν μια γενιά παιδιών με ιστορικά ψέματα και ρατσιστικές ιδέες και δημιούργησαν ένα εθνοτικό κράτος απαρτχάιντ δύο επιπέδων.
• Ότι η παρούσα φάση του πολέμου ξεκίνησε στην πραγματικότητα από το ΝΑΤΟ και τους ουκρανούς πληρεξούσιους του όταν, αντί να συμφωνήσουν σε συνομιλίες με τη Ρωσία για ένα νέο ευρωπαϊκό πλαίσιο ειρήνης και ασφάλειας, επιτάχυναν τον βομβαρδισμό αμάχων και τη συσσώρευση ουκρανικών στρατιωτικών δυνάμεων κατά μήκος των συνόρων του Ντονμπάς – όλα στο πλαίσιο προετοιμασίας για μια ένοπλη εισβολή με στόχο την «ανάληψη» των απελευθερωμένων αντιφασιστικών περιοχών στο Ντόνετσκ και το Λούγκανσκ.
• Ότι οι ιμπεριαλιστές αναμειγνύονται στις εσωτερικές υποθέσεις της Ουκρανίας για έναν αιώνα και περισσότερο, πάντα με απώτερο σκοπό να τη χρησιμοποιήσουν ως κριάρι κατά της Ρωσίας/της ΕΣΣΔ, και ότι διάφορες δυνάμεις υποστήριζαν τους φασίστες στη χώρα για περισσότερο από 80 χρόνια. Οι προσπάθειες του λαού της Ουκρανίας να διατηρήσει κάποιο επίπεδο ανεξαρτησίας ή να διατηρήσει φιλικές σχέσεις με τη Ρωσία οδήγησαν σε δύο πραξικοπήματα που υποστηρίζονται από τη Δύση τις τελευταίες δεκαετίες (2004, 2014).
• Ότι η κατάπαυση του πυρός στο Ντονμπάς που είχε υποσχεθεί στη συμφωνία του Μινσκ 2 του 2015 δεν έγινε ποτέ σεβαστή από τις ΗΠΑ, τη Βρετανία ή το ΝΑΤΟ, οι οποίοι συνέχισαν να εξοπλίζουν και να ενθαρρύνουν τους φασίστες της Ουκρανίας. Ενώ η ουκρανική πλευρά συνέχισε να βομβαρδίζει ανθεκτικές περιοχές αμάχων, έχτισε επίσης τεράστιες οχυρωματικές γραμμές κατά μήκος του Ντονμπάς και οι ένοπλες δυνάμεις της έλαβαν εκτεταμένη εκπαίδευση και αναδιοργάνωση από το ΝΑΤΟ. Αυτό μετέτρεψε τη χώρα σε μέλος του ΝΑΤΟ σε όλα εκτός από το όνομα – ένα που ήταν το σπίτι του μεγαλύτερου στρατού του ΝΑΤΟ.
• Έχοντας μετατρέψει την Ουκρανία σε άνομο προτεκτοράτο, επανεποικίασε και εξευτελίστηκε τον λαό της και λεηλάτησε την οικονομία της, οι ΗΠΑ ένιωσαν ελεύθερες να χρησιμοποιήσουν το ουκρανικό έδαφος για ένα πρόγραμμα ανάπτυξης βιολογικών όπλων που απειλούσε όχι μόνο τη Ρωσία αλλά ολόκληρο τον κόσμο.
• Εκείνη τη χρονιά που προηγήθηκε της έναρξης της επιχείρησης της Ρωσίας, το καθεστώς Zelensky έκανε επανειλημμένα ισχυρισμούς ότι η Ουκρανία σχεδίαζε να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ (του οποίου ο μοναδικός ευρωπαϊκός στόχος είναι η Ρωσία) και ανακοίνωσε την πρόθεσή του να αναπτύξει το δικό του πρόγραμμα πυρηνικών όπλων της χώρας (το οποίο θα μπορούσε μόνο να στοχεύουν σε ρωσικές πόλεις, μόλις λίγα λεπτά πτήσης από την Ουκρανία). Ταυτόχρονα, δήλωσε επανειλημμένα την πρόθεσή του να «ανακαταλάβει» την Κριμαία, η οποία είχε επιστρέψει στη Ρωσική Ομοσπονδία με τη συντριπτική βούληση του λαού της σε δημοψήφισμα του 2014.
• Πέρα από το να είναι προπύργιο ελευθερίας και δημοκρατίας, η Ουκρανία είναι μια χώρα όπου πρώτα το κομμουνιστικό κόμμα και αργότερα όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης έχουν απαγορευτεί, όπου τα ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης έχουν κλείσει, όπου αντιφασίστες πολιτικοί ακτιβιστές και δημοσιογράφοι έχουν διωχθεί και δολοφονηθεί, όπου Οι ναζί καραγκιόζηδες τρέχουν αχαλίνωτα τρομοκρατώντας τον λαό και όπου ο κανόνας της βίας έχει αντικαταστήσει πλήρως το κράτος δικαίου. Το διαβόητο πλέον τάγμα του Αζόφ και άλλες φασιστικές πολιτοφυλακές οπλίστηκαν και εκπαιδεύτηκαν από ιμπεριαλιστές εκπαιδευτές και αργότερα ενσωματώθηκαν στην εθνική φρουρά της Ουκρανίας και στις τακτικές στρατιωτικές δομές.
• Ότι λαμβάνοντας υπόψη όλα τα παραπάνω, είναι σαφές ότι ενώ οι ιμπεριαλιστές εμπλέκονται σε έναν άδικο και εγκληματικό επιθετικό πόλεμο με πληρεξούσιο, η ρωσική πλευρά, στη συμμαχία της με τους λαούς του Donbass, εμπλέκεται σε έναν δίκαιο πόλεμο εαυτού -άμυνα ενάντια στην ιμπεριαλιστική επίθεση, που είναι ταυτόχρονα ένας πόλεμος εθνικής απελευθέρωσης των καταπιεσμένων Ρώσων στην Ουκρανία.

Περαιτέρω πιστεύουμε ότι είναι πρωταρχικής σημασίας οι εργάτες να απωθούνται και να αποκαλύπτουν το ψέμα ότι δεν έχουν «καμία πλευρά» σε αυτόν τον πόλεμο, καθώς μεταξύ «δύο ιμπεριαλιστικών ομάδων» είναι και οι δύο εχθροί των εργαζομένων και των καταπιεσμένων μαζών. Για το σκοπό αυτό, θα θέλαμε να ξεκαθαρίσουμε τα ακόλουθα σημεία:

• Ότι οι συγκρούσεις που έχουν ήδη ή απειλούνται να ξεσπάσουν δεν είναι μεμονωμένες και τοπικές υποθέσεις, αλλά αναπόσπαστο μέρος της προσπάθειας των ΗΠΑ να διατηρήσουν την παγκόσμια ηγεμονία τους. Από τη Λιβύη και τη Συρία μέχρι την Ουκρανία, την Ταϊβάν και τη Νότια Κορέα, οι ιμπεριαλιστές δεν έχουν κανένα ενδοιασμό να στείλουν οπλισμό και τροφή για κανόνια από όλο τον κόσμο για να τροφοδοτήσουν τους στρατούς αντιπροσώπων τους, και αυτές οι προσπάθειες πρέπει να αντιμετωπιστούν από ένα ενιαίο αντιιμπεριαλιστικό παγκόσμιο μέτωπο.
• Ότι, ενώ η σημερινή Ρωσία είναι μια καπιταλιστική χώρα, είναι μια χώρα της οποίας το σοσιαλιστικό παρελθόν της άφησε την ικανότητα να αντισταθεί στον ιμπεριαλιστικό έλεγχο (ισχυρός στρατός, προηγμένες τεχνολογικές και βιομηχανικές δυνατότητες, ποικιλόμορφη οικονομία και καλά μορφωμένος πληθυσμός) . Το ρωσικό χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο δεν λεηλατεί και δεν κυριαρχεί στον κόσμο. Η Ρωσία δεν έχει εισβάλει ούτε είναι επιθετική προς καμία άλλη χώρα, και ο ρωσικός στρατός πηγαίνει εκτός των συνόρων της μόνο για τη βοήθεια συμμάχων (π.χ. Συρία, Καζακστάν), κατόπιν πρόσκλησής τους και με τους όρους τους. Καμία χώρα δεν βρίσκεται σε στρατιωτική ή χρέη σκλαβιά στη Ρωσία. Δεν είναι λοιπόν σωστό να δηλώνουμε ότι η Ρωσία είναι ιμπεριαλιστική χώρα.
• Ότι η Κίνα είναι μια μεγάλη αναπτυσσόμενη χώρα που έχει γίνει ο βασικός μοχλός στο αντιιμπεριαλιστικό παγκόσμιο μέτωπο λόγω των επαναστατικών θεμελίων της. Παρά τις εισβολές της αγοράς στην οικονομία της, η Κίνα διατηρεί την ικανότητα να σχεδιάζει ζωτικές πτυχές της οικονομικής και κοινωνικής της ζωής για τα μακροπρόθεσμα συμφέροντα του λαού της – να αναπτύξει τις επιστημονικές, τεχνολογικές, βιομηχανικές και στρατιωτικές της βάσεις, να εκπαιδεύσει τους ανθρώπους της , και να προσφέρει τεχνολογική, υλικοτεχνική και υποδομή βοήθεια σε πολλές μικρότερες και φτωχότερες αναπτυσσόμενες χώρες σε όλο τον κόσμο.
• Ότι η Κίνα δεν έχει ξεκινήσει πολέμους και δεν ζει λεηλατώντας τους πόρους άλλων ή υπερεκμεταλλεύοντας τους λαούς τους. Κανένα έθνος δεν βρίσκεται σε στρατιωτική ή χρέη σκλαβιά στην Κίνα, η οποία εξοργίζει τους ιμπεριαλιστές προσφέροντας μεταφορά τεχνολογίας και ανάπτυξη υποδομών για να βοηθήσουν άλλες αναπτυσσόμενες χώρες να βγουν από την παγίδα της φτώχειας, υπονομεύοντας έτσι την ικανότητα των ιμπεριαλιστών να τις κρατούν σε οικονομική υποδούλωση. Επομένως, η Κίνα δεν είναι ο εχθρός των εργαζομένων σε όλο τον κόσμο, αλλά ο φίλος τους, και είναι επίσης λάθος να την περιγράφουμε ως ιμπεριαλιστική.
• Ότι η Κίνα και η Ρωσία στοχοποιούνται από τους γκάνγκστερ του ΝΑΤΟ όχι ως αντίπαλοι ιμπεριαλιστές, αλλά επειδή αντιπροσωπεύουν ένα εμπόδιο στην παγκόσμια ηγεμονία των ΗΠΑ, που οι ιμπεριαλιστές είχαν πει στον εαυτό τους ότι ήταν εξασφαλισμένη για πάντα μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ το 1991.
• Ότι η αυξανόμενη συμμαχία μεταξύ Ρωσίας και Κίνας προσφέρει ελπίδα στους λαούς του κόσμου: ελπίδα για μια εναλλακτική στην κυριαρχία των ΗΠΑ και την ιμπεριαλιστική υπερεκμετάλλευση. Ένα ισχυρό αντιιμπεριαλιστικό στρατόπεδο είναι η καλύτερη άμυνα των λαών μας ενάντια στα επιθετικά σχέδια της αιμοδιψής συμμαχίας του ΝΑΤΟ – η καλύτερη άμυνά μας ενάντια στην επικείμενη απειλή του πυρηνικού πολέμου. Το μόνο πράγμα που θα σταματήσει τις ΗΠΑ να πατήσουν το πυρηνικό κουμπί στην απόγνωσή τους για να σώσουν το σύστημα που αποτυγχάνει είναι ο φόβος ότι οι αντίπαλοί τους είναι σε θέση να το αντεπιτεθούν.
• Ότι η ανθρωπότητα βρίσκεται αντιμέτωπη με την ισχυρή πιθανότητα ο πόλεμος αντιπροσώπων των ΗΠΑ στην ανατολική Ευρώπη να εξαπλωθεί σύντομα σε περαιτέρω θέατρα στην ανατολική Ασία. Πιεσμένη σκληρά από τον ιμπεριαλισμό των ΗΠΑ, η στρατηγική του ΝΑΤΟ στον Ινδο-Ειρηνικό για «απομόνωση» της Κίνας μέσω συνεχών περιττών προκλήσεων και της αύξησης των οικονομικών, διπλωματικών και στρατιωτικών εντάσεων εντείνει την προοπτική ότι η Ταϊβάν ή/και η Νότια Κορέα θα μπορούσαν να γίνουν ένα νέο μέτωπο σε αυτή την επιθετική πολεμική ορμή ανά πάσα στιγμή.
• Ότι, παρά τη δεκαετίες δέσμευσή του για «μία Κίνα», ο ιμπεριαλισμός των ΗΠΑ επιδιώκει επιθετικά μια πολιτική μόνιμου διαχωρισμού της Ταϊβάν από την Κίνα μέσω της κυβέρνησής του στην Ταϊβάν. Ταυτόχρονα, οι ΗΠΑ διεξάγουν όλο και πιο συχνές και κολοσσιαίες στρατιωτικές «ασκήσεις» στο πλευρό του μαριονέτας στρατού της Νότιας Κορέας, οι οποίες στοχεύουν στην επανάληψη μιας εισβολής και ενός πυρηνικού χτυπήματος κατά της ΛΔΚ.
• Ότι αυτές οι προκλήσεις αποτελούν μια πιο σοβαρή και απαράδεκτη απειλή για την ασφάλεια και την ασφάλεια του κινεζικού και κορεατικού λαού – ακριβώς όπως η πρόκληση κατά της Ρωσίας έγινε πολύ σοβαρή για να αγνοηθεί στις αρχές του τρέχοντος έτους, όταν ο ρωσικός λαός βρέθηκε αντιμέτωπος με την επιτάχυνση συσσώρευση δυνάμεων του ΝΑΤΟ στα σύνορά τους, η απειλή εισβολής στο Ντονμπάς, ακόμη και στην ίδια τη Ρωσία, και την προοπτική επίσημης ένταξης στο ΝΑΤΟ για την κυβέρνηση πληρεξουσίου των ΗΠΑ στην Ουκρανία.
• Ότι το ζήτημα της Ταϊβάν για την Κίνα και το ζήτημα της Νότιας Κορέας για τη ΛΔΚ είναι ζητήματα εδαφικής ακεραιότητας και επανένωσης των προσωρινά διαιρεμένων εθνών τους. Όσον αφορά τον αντιιμπεριαλιστικό και σοσιαλιστικό κόσμο, αυτές οι χώρες έχουν αναφαίρετο δικαίωμα να απελευθερώσουν τις αποικιακά κατεχόμενες και καταπιεσμένες περιοχές τους.
• Αυτός ο σχηματισμός από τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό της ομάδας συνεργασίας Quad (ΗΠΑ-Ιαπωνία-Αυστραλία-Ινδία) και η στρατιωτική συμμαχία Aukus (Αυστραλία-Βρετανία-ΗΠΑ) στον Ειρηνικό, παράλληλα με την πρόσκλησή του προς την Αυστραλία, την Ιαπωνία και τη Νότια Κορέα να συμμετάσχουν στην πρόσφατη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ (με σκοπό την ενσωμάτωση και των τριών στην υποτιθέμενη «βόρειο Ατλαντική» και «αμυντική» συμμαχία) αποκαλύπτουν ξεκάθαρα τις φιλοδοξίες των ιμπεριαλιστών να προκαλέσουν πόλεμο σε παγκόσμια κλίμακα.

Υπό το πρίσμα όλων των παραπάνω, πιστεύουμε ότι είναι ζωτικής σημασίας οι κομμουνιστές και οι αντιιμπεριαλιστές να κάνουν κοινή υπόθεση σε όλο τον κόσμο σε ένα ευρύ αντιιμπεριαλιστικό μέτωπο και ότι πρέπει να εξηγούν στους εργαζόμενους παντού ότι δεν είναι η Ρωσία και η Κίνα που πρέπει να αντιταχθούν, αλλά οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, με επικεφαλής το ΝΑΤΟ, και με τις ΗΠΑ επικεφαλής ανάμεσά τους.

Εκτός από την εκπαίδευση του λαού μας για αυτές τις αλήθειες, οι κομμουνιστές και οι αντιιμπεριαλιστές πρέπει να εργαστούν σκληρά για να φέρουν αυτόν τον προσανατολισμό στο αντιπολεμικό κίνημα. Πρέπει να αμφισβητήσουμε την παραπλανητική και επικίνδυνη πρακτική ορισμένων δυνάμεων που αυτοαποκαλούνται «κομμουνιστικές» και «σοσιαλιστικές» που έχουν κηρύξει τον πόλεμο στην Ουκρανία ως μια «ιντεριμπεριαλιστική» σύγκρουση στην οποία και οι δύο πλευρές είναι εξίσου επιθετικές και υπαίτιες.

Αυτή η γραμμή βασίζεται σε μια λανθασμένη θεωρητική υπόθεση (ότι κάθε μεγάλη οικονομία στον καπιταλιστικό κόσμο πρέπει αυτόματα να είναι ιμπεριαλιστική, ή ακόμα και ότι κάθε καπιταλιστική οικονομία έχει «στοιχεία» ιμπεριαλισμού), η οποία μπορεί να φέρει χαρά στους εχθρούς μας μπερδεύοντας αποθαρρύνοντας και τελικά αποστρατεύοντας αυτούς τους ίδιους τους εργάτες που έχουν τη δυνατότητα να είναι τα πιο μαχητικά και ενεργά τμήματα ενός πραγματικά αποτελεσματικού αντιιμπεριαλιστικού αντιπολεμικού κινήματος.

Τα μηνύματα που πρέπει να λάβουμε στο αντιπολεμικό κίνημα είναι τα εξής:

• Ότι δεν είναι η επιθετικότητα της Ρωσίας, της Κίνας ή της Βόρειας Κορέας που απειλεί τους ανθρώπους παντού με τον 3ο Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά η κερδοσκοπική πολεμική ώθηση της εγκληματικής συμμαχίας του ΝΑΤΟ – που στην πραγματικότητα είναι κάτι περισσότερο από ένα μέτωπο για τις ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ.

• Ότι η Ρωσία, η Κίνα και η ΛΔΚ είναι οι στόχοι της ιμπεριαλιστικής επίθεσης επειδή αντιπροσωπεύουν μια σοβαρή απειλή για την παγκόσμια ηγεμονία των ιμπεριαλιστών. Η Ρωσία και η Κίνα ειδικότερα είναι σε θέση όχι μόνο να αμυνθούν από τον ιμπεριαλιστικό εκφοβισμό αλλά και να βοηθήσουν μικρές ή οικονομικά αδύναμες αναπτυσσόμενες χώρες να υπερασπιστούν τον εαυτό τους και να απελευθερωθούν από τον ιμπεριαλιστικό αποικισμό και τη σκλαβιά του χρέους.

• Ότι οι αντιπολεμικοί ακτιβιστές πρέπει να κινητοποιήσουν τις μάζες στις χώρες τους για μια εκστρατεία ενεργητικής μη συνεργασίας με την ιμπεριαλιστική πολεμική προσπάθεια. Οι εργαζόμενοι μπορεί να είναι ατομικά ανίσχυροι, αλλά μαζί έχουν τη δύναμη να σταματήσουν την ιμπεριαλιστική πολεμική μηχανή στα ίχνη της. Στόχος μας σε όλο τον κόσμο πρέπει να είναι να σαμποτάρουμε τον πολεμικό μηχανισμό του ΝΑΤΟ με κάθε δυνατό τρόπο: αρνούμενοι να πολεμήσουμε ή να βοηθήσουμε τους στρατούς του (άμεσος ή πληρεξούσιος). αρνούμενος να μεταφέρει τους άνδρες και το υλικό του· με την άρνηση να επιτρέψει στις βάσεις της να λειτουργούν ανεμπόδιστα στα εδάφη μας· με την άρνησή της να κατασκευάσει ή να προμηθεύσει τον οπλισμό και τον άλλο ζωτικό εξοπλισμό της· με την άρνησή του να μεταδώσει, να εκτυπώσει ή να διανείμει τα προπαγανδιστικά του ψέματα· με την άρνησή της να συνεργαστεί με τους πολέμους εμπορίου και κυρώσεων.

• Ότι τα συνθήματα των αληθινών αντιιμπεριαλιστών αυτή την εποχή πρέπει να είναι: Ήττα για την ιμπεριαλιστική συμμαχία υπό το ΝΑΤΟ! Νίκη στις δυνάμεις της εθνικοαπελευθερωτικής και αντιιμπεριαλιστικής αντίστασης! Καμία συνεργασία με ιμπεριαλιστικό πόλεμο!

• Ότι η επιταχυνόμενη πολεμική ώθηση, η οικονομική κρίση, η κρίση πείνας, η περιβαλλοντική κρίση και πολλά άλλα καθιστούν απολύτως σαφές ότι η ανάγκη απομάκρυνσης του ιμπεριαλιστικού οικονομικού συστήματος είναι πιο επιτακτική από ποτέ.

Η ανερχόμενη παλίρροια του παγκόσμιου πολέμου και τα καθήκοντα των αντιιμπεριαλιστών

Βρισκόμαστε σε μια περίοδο μεγάλου κινδύνου για τους εργαζόμενους και τους καταπιεσμένους λαούς σε όλο τον κόσμο. Είναι αδιαμφισβήτητο ότι εάν ο τρέχων πόλεμος αντιπροσώπων μεταξύ του ΝΑΤΟ και των κύριων στόχων του (Ρωσίας και Κίνας) μετατραπεί σε ανοιχτό πόλεμο μεταξύ των μεγαλύτερων στρατιωτικών δυνάμεων του κόσμου, θα μπορούσε να μας οδηγήσει όχι μόνο στη μεγαλύτερη και στην πιο τρομερή πυρκαγιά που έγινε ποτέ. δει, αλλά και σε έναν ολοκληρωτικό πυρηνικό πόλεμο. 

Αυτή είναι η κατεύθυνση προς την οποία μας ωθεί η ιμπεριαλιστική βούληση για πόλεμο: προς τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο και μια πυρηνική αντιπαράθεση. Ίσως όταν οι μελλοντικοί ιστορικοί κοιτάξουν πίσω, θα διαπιστώσουν ότι οι πρώτοι πυροβολισμοί του Τρίτου Παγκοσμίου Πολέμου έχουν ήδη εκτοξευθεί.

Ως άνθρωποι, μπορούμε μόνο να ελπίζουμε ότι η κοινή λογική θα επικρατήσει και ότι ακόμη και οι ιμπεριαλιστές θα συνειδητοποιήσουν τελικά ότι κανείς δεν μπορεί να «κερδίσει» από ένα τέτοιο σενάριο.

Δυστυχώς, στο ρόλο τους ως εκπρόσωποι των τεράστιων αποθεμάτων του μονοπωλιακού κεφαλαίου, οι ιμπεριαλιστές δεν  μπορούν  να καθοδηγηθούν από αυτή την απλή ανθρώπινη λογική. Αναγκάζονται να ενεργούν  στο  όνομα του κεφαλαίου τους , το οποίο πρέπει να επεκταθεί, να συσσωρευτεί και να κυριαρχήσει ή να πεθάνει. Είναι ένας σιδερένιος νόμος του ιμπεριαλιστικού οικονομικού συστήματος, και γι'αυτό ακόμη και τα πιο ξεκάθαρα και ισχυρά επιχειρήματα δεν μπορούν ποτέ να πείσουν τους εκπροσώπους του να ενεργήσουν «λογικά». 

Αυτή είναι μια στιγμή ιστορικής σημασίας για τους αντιιμπεριαλιστές. Καθώς γινόμαστε μάρτυρες της αυξανόμενης πολεμοκάπηξης των Ηνωμένων Πολιτειών προς χώρες που θεωρούν εμπόδιο στην υπεροχή τους - προς το Ιράν, τη ΛΔΚ και ειδικότερα προς τη Ρωσία και την Κίνα - είναι σαφές ότι η απάντηση σε αυτή τη θέληση για πόλεμο δεν είναι δευτερεύουσα ή ακαδημαϊκή ερώτηση. Η ανάλυσή μας είναι αυτή που βασίζεται στη δράση μας και το περιεχόμενο της δράσης μας θα καθορίσει την αποτελεσματικότητα των προσπαθειών μας να επηρεάσουμε την παγκόσμια κατάσταση προς το συμφέρον των εργαζομένων κατά του ιμπεριαλισμού και υπέρ της ειρήνης και του σοσιαλισμού.

Παρά την αποτυχία της επιθετικότητάς του στην Ουκρανία, τόσο στρατιωτικά όσο και οικονομικά, το μπλοκ του ΝΑΤΟ που κυριαρχείται από τις ΗΠΑ δεν δείχνει σημάδια υποχώρησης ή αλλαγής της προοπτικής του. Αντίθετα, η απελπισία των Ηνωμένων Πολιτειών να σώσουν την ηγεμονική τους θέση στον κόσμο  με κάθε μέσο, ​​τις  οδηγεί στην αναζήτηση τρόπων επέκτασης  και  παράτασης  του  πολέμου. Μπροστά σε όλα τα στοιχεία, η αμερικανική άρχουσα τάξη ελπίζει ξεκάθαρα ότι θα βρει τρόπο να φθείρει τους αντιπάλους της και να βγει νικήτρια. 

Ως εκ τούτου, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την πιθανότητα ο πόλεμος του ΝΑΤΟ να εξαπλωθεί σε γειτονικές χώρες της Ευρώπης και να εξαπλωθεί περαιτέρω σε χώρες της Ασίας. Οι πρόσφατες προκλήσεις στην Ταϊβάν και τη Νότια Κορέα, καθώς και η ολοένα αυξανόμενη ένταση μεταξύ ΝΑΤΟ και Κίνας σε όλα τα μέτωπα, επιβεβαιώνουν αυτή την απερίσκεπτη τάση προς όλο και μεγαλύτερες πυρκαγιές.

Καθώς οι δυνάμεις που υποστηρίζονται από το ΝΑΤΟ στην Ουκρανία συνεχίζουν να διεξάγουν τον πόλεμο αντιπροσώπων τους εναντίον της Ρωσίας, δύο γραμμές έχουν προκύψει στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα. Αυτές οι δύο γραμμές διαφέρουν ριζικά στην εξήγησή τους για τον τρέχοντα πόλεμο, άρα και στη στάση που ζητούν από τους εργάτες να τηρήσουν απέναντί ​​του.

Σε αυτή τη στιγμή ιστορικής σημασίας, εμείς τα υπογράφοντα μέρη συμφωνούμε ότι τα ακόλουθα βασικά σημεία πρέπει να γίνουν σαφή στις μάζες των χωρών μας και πρέπει να καθοδηγήσουν τον προσανατολισμό μας προς την ιμπεριαλιστική βούληση για πόλεμο και τα αντιιμπεριαλιστικά και αντιπολεμικά κινήματα:

• Ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν είναι το αποτέλεσμα της «ρωσικής επιθετικότητας» αλλά της βούλησης του δυτικού ιμπεριαλισμού για πόλεμο - ειδικότερα, της βούλησης για πόλεμο των Ηνωμένων Πολιτειών, που στοχεύει να ενισχύσει την φθίνουσα ηγεμονία του αμερικανικού ιμπεριαλισμού στον κόσμο.

• Ο πόλεμος ξεκίνησε πραγματικά όταν οι Ηνωμένες Πολιτείες χρηματοδότησαν, εξόπλισαν και οργάνωσαν ένα φασιστικό πραξικόπημα στο Κίεβο το 2014. Μετά από αυτό το πραξικόπημα,  διεξήχθησαν οκτώ χρόνια αντιφασιστικού πολέμου  από τον λαό της ανατολικής περιοχής του Donbass, ο οποίος αρνήθηκε να δεχτεί την επιβολή της κυβέρνησης του πραξικοπήματος (ένας πόλεμος στον οποίο 14.000 θάνατοι δεν έλαβαν σχεδόν  κανένα ενδιαφέρον  από τα δυτικά μέσα ενημέρωσης).

• Το ΝΑΤΟ διεξάγει έναν ανελέητο πόλεμο κατά της Ρωσίας από την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, γεγονός που την οδήγησε να δημιουργήσει εχθρικές στρατιωτικές βάσεις σε όλο το μήκος των ρωσικών συνόρων, παρά τις ψευδείς διαβεβαιώσεις των τελευταίων ημερών της ΕΣΣΔ σύμφωνα με τις οποίες το ΝΑΤΟ δεν θα «πατούσε». Ανατολή".
• Προκειμένου να απεικονίσουν τη Ρωσία ως εχθρό της Ουκρανίας, οι δυτικές υπηρεσίες πληροφοριών βοήθησαν τους πληρεξούσιους τους στη χώρα να ξαναγράψουν την ιστορία της Ουκρανίας. Με αυτόν τον τρόπο, αποκατέστησαν τους συνεργάτες των Ναζί στον Β'Παγκόσμιο Πόλεμο, απαγόρευσαν τη ρωσική γλώσσα, κατέστησαν αποδιοπομπαίους τράγους που ομιλούν τα Ρωσικά, μύησαν μια γενιά παιδιών με ψέματα για ρατσιστική ιστορία και ιδέες και δημιούργησαν ένα κράτος δύο ταχυτήτων εθνοτικό απαρτχάιντ. 
• Η τρέχουσα φάση του πολέμου  πυροδοτήθηκε στην πραγματικότητα από το ΝΑΤΟ και τους Ουκρανούς πληρεξούσιους  του όταν, αντί να συμφωνήσουν να συζητήσουν με τη Ρωσία ένα νέο ευρωπαϊκό πλαίσιο ειρήνης και ασφάλειας, επιτάχυναν τους βομβαρδισμούς αμάχων και την ενίσχυση των ουκρανικών στρατιωτικών δυνάμεων κατά μήκος των συνόρων του Ντονμπάς – όλα στο πλαίσιο της προετοιμασίας για μια ένοπλη εισβολή με στόχο την «ανακατάληψη» των απελευθερωμένων αντιφασιστικών ζωνών στο Ντόνετσκ και στο Λουχάνσκ.
• Οι ιμπεριαλιστές παρεμβαίνουν στις εσωτερικές υποθέσεις της Ουκρανίας εδώ και έναν αιώνα και περισσότερο, πάντα με απώτερο στόχο να τη χρησιμοποιήσουν ως κριάρι κατά της Ρωσίας/ΕΣΣΔ, και ότι διάφορες δυνάμεις χρηματοδοτούν φασίστες στη χώρα για πάνω από 80 χρόνια. Οι προσπάθειες του ουκρανικού λαού να διατηρήσει κάποιο επίπεδο ανεξαρτησίας ή να διατηρήσει φιλικές σχέσεις με τη Ρωσία οδήγησαν σε  δύο  πραξικοπήματα που υποστηρίζονται από τη Δύση τις τελευταίες δεκαετίες (2004, 2014).
• Η κατάπαυση του πυρός στο Ντονμπάς που είχε υποσχεθεί στη συμφωνία του Μινσκ 2 του 2015 δεν έγινε  ποτέ  σεβαστή από τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Βρετανία ή το ΝΑΤΟ, τα οποία συνέχισαν να εξοπλίζουν και να ενθαρρύνουν τους Ουκρανούς φασίστες. Ενώ η ουκρανική πλευρά συνέχισε να βομβαρδίζει ανθεκτικές περιοχές αμάχων, έχτισε επίσης τεράστιες οχυρωματικές γραμμές σε όλο το Donbass και οι ένοπλες δυνάμεις της έλαβαν εκτεταμένη εκπαίδευση και αναδιοργάνωση του ΝΑΤΟ. Η χώρα έχει γίνει έτσι μέλος του ΝΑΤΟ, εκτός από το όνομα, το οποίο φιλοξενεί τον μεγαλύτερο στρατό του ΝΑΤΟ.
• Αφού μετέτρεψαν την Ουκρανία σε ένα άνομο προτεκτοράτο, την επανεποικισμό και τη φτωχοποίηση του λαού της και τη λεηλασία της οικονομίας της, οι Ηνωμένες Πολιτείες ένιωσαν ελεύθερες να χρησιμοποιήσουν το ουκρανικό έδαφος για ένα πρόγραμμα ανάπτυξης βιολογικών όπλων που απειλούσε όχι μόνο τη Ρωσία αλλά ολόκληρο τον κόσμο.
• Το έτος πριν από την έναρξη της ρωσικής επιχείρησης, ο Ζελένσκι, ο υποκείμενος του καθεστώτος του Κιέβου, ισχυρίστηκε επανειλημμένα ότι η Ουκρανία σχεδίαζε να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ (του οποίου ο μόνος ευρωπαϊκός στόχος είναι η Ρωσία) και ανακοίνωσε την πρόθεσή της να αναπτύξει το  δικό  της πρόγραμμα πυρηνικών όπλων  της χώρας  (το οποίο θα μπορούσε στόχος μόνο ρωσικών πόλεων, λίγα λεπτά πτήσης από την Ουκρανία). Ταυτόχρονα, έχει δηλώσει επανειλημμένα την πρόθεσή του να «πάρει πίσω» την Κριμαία, η οποία επέστρεψε στη Ρωσική Ομοσπονδία με τη συντριπτική βούληση του λαού της σε δημοψήφισμα το 2014. 
• Πέρα από το να είναι προπύργιο ελευθερίας και δημοκρατίας, η Ουκρανία είναι μια χώρα όπου απαγορεύτηκε το κομμουνιστικό κόμμα και μετά όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης, όπου έκλεισαν ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης, όπου πολιτικοί ακτιβιστές και αντιφασίστες δημοσιογράφοι διώχθηκαν και δολοφονήθηκαν, όπου Οι κολλητοί των Ναζί τρομοκρατούν τον πληθυσμό και όπου ο κανόνας της βίας έχει αντικαταστήσει πλήρως το κράτος δικαίου. Το διαβόητο πλέον τάγμα Azov και άλλες φασιστικές πολιτοφυλακές οπλίστηκαν και εκπαιδεύτηκαν από ιμπεριαλιστές εκπαιδευτές και στη συνέχεια ενσωματώθηκαν στην εθνική φρουρά της Ουκρανίας και στις τακτικές στρατιωτικές δομές.
• Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα παραπάνω, είναι σαφές ότι ενώ οι ιμπεριαλιστές εμπλέκονται σε έναν άδικο και εγκληματικό επιθετικό πόλεμο αντιπροσώπων, η ρωσική πλευρά, στη συμμαχία της με τους λαούς του Donbass, συμμετέχει σε έναν  δίκαιο πόλεμο αυτοάμυνας  ενάντια στην ιμπεριαλιστική επίθεση, που είναι ταυτόχρονα ένας πόλεμος  εθνικής απελευθέρωσης  των καταπιεσμένων Ρώσων στην Ουκρανία.

Περαιτέρω πιστεύουμε ότι είναι υψίστης σημασίας οι εργαζόμενοι να απορρίψουν και να καταγγείλουν το ψέμα ότι δεν έχουν «καμία πλευρά» σε αυτόν τον πόλεμο, αφού είναι ανάμεσα σε «δύο ιμπεριαλιστικές ομάδες» που είναι και εχθροί των εργαζομένων και των καταπιεσμένων μαζών. Για το σκοπό αυτό, θα θέλαμε να διευκρινίσουμε τα ακόλουθα σημεία:

• Οι συγκρούσεις που έχουν ήδη ξεσπάσει ή απειλούνται να ξεσπάσουν δεν είναι μεμονωμένες, τοπικές υποθέσεις, αλλά αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της προσπάθειας των Ηνωμένων Πολιτειών να διατηρήσουν την παγκόσμια ηγεμονία. Από τη Λιβύη μέχρι τη Συρία, την Ουκρανία, την Ταϊβάν και τη Νότια Κορέα, οι ιμπεριαλιστές δεν διστάζουν να στείλουν όπλα και τροφή για κανόνια από όλο τον κόσμο για να τροφοδοτήσουν τους στρατούς αντιπροσώπων τους, και αυτές οι προσπάθειες πρέπει να αντιμετωπιστούν από ένα ενιαίο αντιιμπεριαλιστικό παγκόσμιο μέτωπο.
• Η σημερινή Ρωσία είναι μια καπιταλιστική χώρα, αλλά το σοσιαλιστικό της παρελθόν της έδωσε την ικανότητα να αμύνεται ενάντια στον ιμπεριαλιστικό έλεγχο (ισχυρός στρατός, προηγμένες τεχνολογικές και βιομηχανικές δυνατότητες, ποικιλόμορφη οικονομία και καλά μορφωμένος πληθυσμός). Το ρωσικό χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο δεν λεηλατεί και δεν κυριαρχεί στον κόσμο. Η Ρωσία δεν έχει εισβάλει σε καμία άλλη χώρα και δεν υπήρξε επιθετική προς καμία άλλη χώρα και ο ρωσικός στρατός βγαίνει από τα σύνορά του μόνο για να βοηθήσει τους συμμάχους της (π.χ. Συρία, Καζακστάν), στην πρόσκλησή τους και με τους όρους τους. Καμία χώρα δεν είναι σκλάβα της Ρωσίας, είτε στρατιωτικά είτε από άποψη χρέους. Δεν είναι λοιπόν σωστό να υποστηρίζουμε ότι η Ρωσία είναι μια ιμπεριαλιστική χώρα.
• Η Κίνα είναι μια μεγάλη αναπτυσσόμενη χώρα, η οποία, χάρη στα επαναστατικά της θεμέλια, έχει γίνει η βάση του αντιιμπεριαλιστικού παγκόσμιου μετώπου. Παρά τη διείσδυση της οικονομίας της στην αγορά, η Κίνα διατηρεί την ικανότητα να σχεδιάζει ζωτικές πτυχές της οικονομικής και κοινωνικής της ζωής για τα μακροπρόθεσμα συμφέροντα του λαού της - να αναπτύξει τις επιστημονικές, τεχνολογικές, βιομηχανικές και στρατιωτικές της βάσεις, να εκπαιδεύσει τους ανθρώπους της και να προσφέρει τεχνολογική, υλικοτεχνική και υποδομή βοήθεια σε πολλές μικρότερες και φτωχότερες αναπτυσσόμενες χώρες σε όλο τον κόσμο.
• Η Κίνα δεν έχει ξεκινήσει κανένα πόλεμο και δεν ζει λεηλατώντας τους πόρους άλλων ανθρώπων ή υπερεκμεταλλευόμενη τους λαούς τους. Καμία χώρα δεν υποδουλώνεται στρατιωτικά ή με χρέος προς την Κίνα, η οποία εξοργίζει τους ιμπεριαλιστές προσφέροντας μεταφορές τεχνολογίας και ανάπτυξη υποδομών για να βοηθήσει άλλες αναπτυσσόμενες χώρες να ξεφύγουν από την παγίδα της φτώχειας, μειώνοντας έτσι τη φτώχεια, την ικανότητα των ιμπεριαλιστών να τις κρατούν σε οικονομική σκλαβιά. Έτσι, η Κίνα δεν είναι εχθρός των εργατών παντού, αλλά φίλος τους, και είναι εξίσου λάθος να την χαρακτηρίζουμε ιμπεριαλιστική. 
• Η Κίνα και η Ρωσία στοχοποιούνται από τους γκάνγκστερ του ΝΑΤΟ όχι ως αντίπαλοι ιμπεριαλιστές, αλλά επειδή αντιπροσωπεύουν ένα εμπόδιο στην παγκόσμια ηγεμονία των Ηνωμένων Πολιτειών, την οποία οι ιμπεριαλιστές είχαν υποθέσει ότι θα εξασφαλιστεί για πάντα μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ το 1991.
• Η αυξανόμενη συμμαχία μεταξύ Ρωσίας και Κίνας προσφέρει ελπίδα στους λαούς του κόσμου: ελπίδα για μια εναλλακτική στην αμερικανική κυριαρχία και την ιμπεριαλιστική υπερεκμετάλλευση. Ένα ισχυρό αντιιμπεριαλιστικό στρατόπεδο είναι η καλύτερη άμυνα των λαών μας ενάντια στα επιθετικά σχέδια της αιμοδιψής συμμαχίας του ΝΑΤΟ – η καλύτερη άμυνά μας ενάντια στην επικείμενη απειλή πυρηνικού πολέμου. Το μόνο πράγμα που θα κρατήσει τις Ηνωμένες Πολιτείες από το να πατήσουν το πυρηνικό κουμπί στην απόγνωσή τους για να σώσουν το αποτυχημένο σύστημά τους είναι ο φόβος ότι οι αντίπαλοί τους μπορεί να μην μπορέσουν να αντεπιτεθούν.
• Αυτή η ανθρωπότητα αντιμετωπίζει το ισχυρό ενδεχόμενο ο πόλεμος διαμεσολαβητών στην Ανατολική Ευρώπη υπό την ηγεσία των ΗΠΑ να εξαπλωθεί σύντομα σε άλλα θέατρα στην Ανατολική Ασία. Καθοδηγούμενη από τον ιμπεριαλισμό των ΗΠΑ, η στρατηγική του ΝΑΤΟ στον Ινδο-Ειρηνικό να «απομονώσει» την Κίνα μέσω συνεχών περιττών προκλήσεων και αυξανόμενων οικονομικών, διπλωματικών και στρατιωτικών εντάσεων αυξάνει την πιθανότητα η Ταϊβάν ή/και η Νότια Κορέα να γίνονται συνεχώς νέο μέτωπο σε αυτόν τον επιθετικό πόλεμο.
• Παρά τη δέσμευσή του για δεκαετίες σε μια Κίνα, ο ιμπεριαλισμός των ΗΠΑ ακολουθεί επιθετικά μια πολιτική  μόνιμου διαχωρισμού  της Ταϊβάν από την Κίνα μέσω της κυβέρνησής του στην Ταϊβάν. Ταυτόχρονα, οι Ηνωμένες Πολιτείες πραγματοποιούν κολοσσιαίες και ολοένα και συχνότερα στρατιωτικές «ασκήσεις» στο πλευρό του στρατού μαριονέτας της Νότιας Κορέας, οι οποίες στοχεύουν στην προετοιμασία εισβολής και πυρηνικής επίθεσης κατά της ΛΔΚ. 
• Αυτές οι προκλήσεις αποτελούν μια πολύ σοβαρή και απαράδεκτη απειλή για την ασφάλεια του κινεζικού και του κορεατικού λαού - ακριβώς όπως η πρόκληση κατά της Ρωσίας έγινε πολύ σοβαρή για να αγνοηθεί νωρίτερα φέτος, όταν ο ρωσικός λαός αντιμετώπισε την επιταχυνόμενη ενίσχυση των δυνάμεων του ΝΑΤΟ στα σύνορά του , την απειλή εισβολής στο Ντονμπάς και ακόμη και στην ίδια τη Ρωσία, και την προοπτική επίσημης ένταξης στο ΝΑΤΟ για την υποχρεωτική κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών στην Ουκρανία.
• Το ζήτημα της Ταϊβάν για την Κίνα και το ζήτημα της Νότιας Κορέας για τη ΛΔΚ είναι ζητήματα εδαφικής ακεραιότητας και επανένωσης των προσωρινά διαιρεμένων εθνών τους. Όσον αφορά τον αντιιμπεριαλιστικό και σοσιαλιστικό κόσμο, αυτές οι χώρες έχουν αναφαίρετο δικαίωμα να απελευθερώσουν τις αποικιακά κατεχόμενες και καταπιεσμένες περιοχές τους.
• Η συγκρότηση από τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό της ομάδας συνεργασίας Quad (ΗΠΑ-Ιαπωνία-Αυστραλία-Ινδία) και της στρατιωτικής συμμαχίας Aukus (Αυστραλία-Βρετανία-Ηνωμένες Πολιτείες) στον Ειρηνικό, καθώς και η πρόσκληση για ένταξη στην Αυστραλία, την Ιαπωνία και τη Νότια Κορέα η πρόσφατη σύνοδος του ΝΑΤΟ (με σκοπό την ένταξη αυτών των τριών χωρών στη λεγόμενη «Βόρειο Ατλαντική» και «αμυντική» συμμαχία) αποκαλύπτει ξεκάθαρα τις φιλοδοξίες των ιμπεριαλιστών να προκαλέσουν πόλεμο  σε παγκόσμια κλίμακα .

Υπό το φως όλων των παραπάνω, πιστεύουμε ότι είναι ζωτικής σημασίας οι κομμουνιστές και οι αντιιμπεριαλιστές να κάνουν κοινή υπόθεση σε όλο τον κόσμο σε ένα ευρύ αντιιμπεριαλιστικό μέτωπο και να εξηγούν στους εργαζόμενους σε όλο τον κόσμο ότι δεν είναι η Ρωσία και η Κίνα ότι πρέπει να αντιταχθούν, αλλά οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, με επικεφαλής το ΝΑΤΟ, και με επικεφαλής τις Ηνωμένες Πολιτείες. 

Εκτός από την ενημέρωση του λαού μας για αυτές τις πραγματικότητες, οι κομμουνιστές και οι αντιιμπεριαλιστές πρέπει να εργαστούν σκληρά για να εισαγάγουν αυτόν τον προσανατολισμό στο αντιπολεμικό κίνημα. Πρέπει να αμφισβητήσουμε την παραπλανητική και επικίνδυνη πρακτική ορισμένων δυνάμεων που αυτοαποκαλούνται «κομμουνιστές» και «σοσιαλιστές» και έχουν κηρύξει τον πόλεμο στην Ουκρανία ως μια «ιντεριμπεριαλιστική» σύγκρουση στην οποία και οι δύο πλευρές είναι εξίσου επιθετικές και υπεύθυνες. 

Αυτή η γραμμή βασίζεται σε μια εσφαλμένη θεωρητική υπόθεση (ότι κάθε μεγάλη οικονομία στον καπιταλιστικό κόσμο πρέπει αυτόματα να είναι ιμπεριαλιστική, ή ακόμα και ότι οποιαδήποτε καπιταλιστική οικονομία έχει "στοιχεία"ιμπεριαλισμού), η οποία μπορεί να κάνει τους εχθρούς μας ευτυχισμένους μόνο μπερδεύοντας, αποθαρρύνοντας και τελικά  αποστρατεύοντας  τους ίδιους εργάτες που έχουν τη δυνατότητα να είναι τα πιο μαχητικά και ενεργά τμήματα ενός πραγματικά αποτελεσματικού αντιιμπεριαλιστικού αντιπολεμικού κινήματος  .

Τα μηνύματα που πρέπει να περάσουμε στο αντιπολεμικό κίνημα είναι:

• Δεν είναι η επιθετικότητα της Ρωσίας, της Κίνας ή της Βόρειας Κορέας που απειλεί τους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο με έναν Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά η κερδοσκοπική ώθηση προς τον πόλεμο της εγκληματικής συμμαχίας του ΝΑΤΟ – η οποία δεν είναι στην πραγματικότητα κάτι περισσότερο από ένα μέτωπο για τις ένοπλες ΗΠΑ δυνάμεις.

• Η Ρωσία, η Κίνα και η ΛΔΚ είναι οι στόχοι της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας επειδή αποτελούν σοβαρή απειλή για την παγκόσμια ηγεμονία των ιμπεριαλιστών. Η Ρωσία και η Κίνα ειδικότερα είναι ικανές όχι μόνο να αμυνθούν από τον ιμπεριαλιστικό εκφοβισμό, αλλά και να βοηθήσουν μικρές, οικονομικά αδύναμες αναπτυσσόμενες χώρες να αμυνθούν και να απελευθερωθούν από τον ιμπεριαλιστικό αποικισμό και τη σκλαβιά του χρέους.

• Οι αντιπολεμικοί ακτιβιστές πρέπει να κινητοποιήσουν τις μάζες στις χώρες τους για μια  ενεργή εκστρατεία μη συνεργασίας με την ιμπεριαλιστική πολεμική προσπάθεια. Οι μεμονωμένοι εργάτες μπορεί να είναι ανίσχυροι, αλλά μαζί έχουν τη δύναμη να σταματήσουν την ιμπεριαλιστική πολεμική μηχανή στα ίχνη της. Στόχος μας, παντού, πρέπει να είναι να σαμποτάρουμε την πολεμική μηχανή του ΝΑΤΟ με κάθε δυνατό τρόπο: αρνούμενοι να πολεμήσουμε στους στρατούς του ή να τους βοηθήσουμε (απευθείας ή μέσω πληρεξουσίου). με την άρνησή της να μεταφέρει τους άνδρες και τον εξοπλισμό της· αρνούμενος να επιτρέψει στις βάσεις της να λειτουργούν ανεμπόδιστα στα εδάφη μας· με την άρνησή της να κατασκευάσει ή να προμηθεύσει τον οπλισμό και τον άλλο ζωτικό εξοπλισμό της· με την άρνησή του να μεταδώσει, να εκτυπώσει ή να διανείμει τα προπαγανδιστικά του ψέματα· με την άρνησή της να συνεργαστεί με τους πολέμους εμπορίου και κυρώσεων.

• Τα συνθήματα των αληθινών αντιιμπεριαλιστών αυτής της εποχής πρέπει να είναι:  Ήττα της ιμπεριαλιστικής συμμαχίας υπό το ΝΑΤΟ! Νίκη των δυνάμεων της εθνικής απελευθέρωσης και της αντιιμπεριαλιστικής αντίστασης! Καμία συνεργασία με ιμπεριαλιστικό πόλεμο!

• Ο επιταχυνόμενος πόλεμος, η οικονομική κρίση, η κρίση πείνας, η περιβαλλοντική κρίση και πολλά άλλα καθιστούν σαφές ότι η  ανάγκη εξάλειψης του ιμπεριαλιστικού οικονομικού συστήματος είναι πιο επιτακτική από ποτέ .