Dimitrios Pontikas facebook 24/1/2025
Fake News
Σήμερα 24 Ιανουαρίου 2025 η Πανελλήνια Ένωση Βιοεπιστημόνων (Π.Ε.Β.) προχώρησε σε ένα δελτίο τύπου (στις φωτογραφίες μπορείτε να το διαβάσετε)όπου ισχυρίζεται πως υπάρχουν πολλά φύλα.
Η εργαλειοποίηση μοντέλων και η διαστρέβλωση βασικών βιολογικών αρχών για εξυπηρέτηση μικροπολιτικών, όπως το να αποκτήσουν οι βιοεπιστήμονες δικαίωμα υπογραφής σε εργαστηριακές εξετάσεις (βλέπε rt-PCR) δεν πρέπει να μείνει αναπάντητη από την επιστημονικά σκεπτόμενη κοινότητα.
Όσο για την κατακλείδα του δελτίου τύπου περί στόχευσης της Π.Ε.Β. στην επιστημονικά έγκυρη ενημέρωση και τον βιολογικό εγγραμματισμό των πολιτών της χώρας,
αποδομούμε ένα προς ένα τους ισχυρισμούς αυτούς ώστε να δούμε αν τελικά προασπίζονται τον εγγραμματισμό ή τον αναλφαβητισμό.
Ο καθορισμός του φύλου στους ανθρώπους είναι, σε γενικές γραμμές, μια βιολογική διαδικασία που διέπεται κυρίως από χρωμοσωμικές διαμορφώσεις, ιδιαίτερα από την παρουσία ή απουσία του Υ χρωμοσώματος και την ενεργοποίηση του γονιδίου SRY (πρωτεΐνη περιοχής φυλοκαθορισμού του Υ).
Στη συνέχεια αποδομούνται επιστημονικά οι ισχυρισμοί της Π.Ε.Β. ότι οι χρωμοσωμικές ανωμαλίες ή οι αναπτυξιακές αποκλίσεις συνιστούν νέα ή ξεχωριστά φύλα. Και για να αναδείξω την στρεβλώση που επιχειρήθηκε, θα χρησιμοποιηθεί και η επιστημονική μελέτη που αναφέρει το δελτίο τύπου της Π.Ε.Β., απλά για να καταλάβει ο κάθε πολίτης πως ότι λάμπει και ότι πλασάρουν ως βιβλιογραφία δεν είναι χρυσός ούτε απαραίτητα υποστηρίζει η βιβλιογραφική πηγή όσα θέλει ένα δελτίο τύπου να περάσει.
1. Το φύλο καθορίζεται από τη χρωμοσωμική διαμόρφωση και την ενεργοποίηση του γονιδίου SRY
Ισχυρισμός Π.Ε.Β.: Η παρουσία του Υ χρωμοσώματος (συγκεκριμένα του γονιδίου SRY) καθορίζει την αρσενική ανάπτυξη, ενώ η απουσία τους οδηγεί σε θηλυκή ανάπτυξη.
Επιστημονική αντίκρουση:
Πράγματι, το γονίδιο SRY στο Υ χρωμόσωμα ενεργοποιεί τη διαφοροποίηση των όρχεων και την παραγωγή ανδρογόνων, σηματοδοτώντας την τυπική ανδρική ανάπτυξη. Ωστόσο, παραλλαγές όπως:
α. XX Άνδρες: Προκύπτουν από μεταφορά του SRY στο Χ χρωμόσωμα. Αν και η χρωμοσωμική σύσταση είναι XX, η λειτουργία του SRY καθοδηγεί την ανάπτυξη ανδρικών χαρακτηριστικών. Παρά την «άτυπη» χρωμοσωμική σύσταση, αυτοί οι άνθρωποι παραμένουν βιολογικά άνδρες.
β. XY Γυναίκες: Εμφανίζονται λόγω μετάλλαξης ή απενεργοποίησης του SRY. Παρά την παρουσία του Υ χρωμοσώματος, η μη ενεργή μορφή του SRY δεν οδηγεί σε ανάπτυξη αρσενικών γονάδων, με αποτέλεσμα άτομα που φαινοτυπικά ταξινομούνται ως γυναίκες.
Οι συγκεκριμένες περιπτώσεις δεν δημιουργούν "νέο"φύλο, αλλά αποκλίσεις εντός του ήδη καθορισμένου διπόλου (αρσενικό-θηλυκό).
Συμπέρασμα:
Τα χρωμοσωμικά «λάθη» ή οι ανωμαλίες δεν ανακαθορίζουν το φύλο, αλλά συνιστούν σπάνιες παραλλαγές της αναπτυξιακής διαδικασίας εντός του πλαισίου αρσενικό-θηλυκό.
2. Οι διαφυλικές (intersex) παραλλαγές δεν συνιστούν ξεχωριστά φύλα
Ισχυρισμός Π.Ε.Β.: Η ύπαρξη διαφυλικών ατόμων, που υπολογίζονται περίπου στο 1,7% των γεννήσεων σύμφωνα με τους Blackless et al. (2000), αμφισβητεί τη δυαδική φύση του φύλου.
Επιστημονική αντίκρουση:
Το 1,7% της επιστημονικής μελέτης αναφέρεται σε ένα ευρύ φάσμα καταστάσεων (π.χ. σύνδρομο Turner, σύνδρομο Klinefelter, AIS, κ.λπ.). Αυτές οι καταστάσεις δεν αποτελούν «νέα φύλα», αλλά αναπτυξιακές ανωμαλίες εντός του αρσενικού ή του θηλυκού πλαισίου:
α. Σύνδρομο Klinefelter (XXY): Τα άτομα φέρουν Υ χρωμόσωμα και συνεπώς ταξινομούνται ως βιολογικά άνδρες, αν και εμφανίζουν άτυπες μεταβολές στα δευτερεύοντα χαρακτηριστικά του φύλου.
β. Σύνδρομο Turner (XO): Τα άτομα στερούνται πλήρους χρωμοσωμικού συμπληρώματος φύλου (λείπει το δεύτερο Χ), αλλά δεν διαθέτουν Υ χρωμόσωμα. Συνεπώς, θεωρούνται βιολογικά γυναίκες, αν και με ανεπαρκή ανάπτυξη συγκεκριμένων γυναικείων χαρακτηριστικών.
γ. Σύνδρομο ανδρογονικής αναισθησίας (AIS): Τα άτομα έχουν το τυπικό XY υπόβαθρο, όμως η έλλειψη λειτουργικών υποδοχέων ανδρογόνων οδηγεί σε θηλυκό φαινότυπο. Γενετικά παραμένουν άνδρες (XY), αλλά η ανάπτυξη των εξωτερικών χαρακτηριστικών είναι γυναικείας μορφής.
Συμπέρασμα:
Παρότι τέτοιες καταστάσεις αναδεικνύουν τη βιολογική πολυπλοκότητα, δεν μαρτυρούν την ύπαρξη επιπλέον φύλων και δεν ανατρέπουν τη δυαδικότητα. Υπογραμμίζουν απλώς την ποικιλομορφία εντός των δύο βασικών κατηγοριών.
3. Οι χρωμοσωμικές παραλλαγές δεν ανακαθορίζουν τη δυαδική φύση του φύλου
Ισχυρισμός Π.Ε.Β.: Ο καθορισμός του φύλου είναι μερικές φορές ασαφής εξαιτίας σύνθετων χρωμοσωμικών ή ορμονικών παραλλαγών.
Επιστημονική αντίκρουση:
Με βάση τα δεδομένα των Blackless et al. (2000) και άλλων μεταγενέστερων μελετών, τέτοιες παραλλαγές δεν ακυρώνουν το δυαδικό μοντέλο.
Παραδείγματα:
α. Μωσαϊκισμός και Χιμαιρισμός (π.χ. XX/XY): Πρόκειται για σπάνιες καταστάσεις όπου διαφορετικές κυτταρικές σειρές συνυπάρχουν στο ίδιο άτομο. Αν και περιπλέκουν τον φαινότυπο, δεν αποτελούν ξεχωριστό φύλο.
β. Αληθής ερμαφροδιτισμός: Πολύ σπάνιες περιπτώσεις με ταυτόχρονο ωοθηκικό και ορχικό ιστό. Ωστόσο, η λειτουργική αναπαραγωγική ικανότητα συνήθως δεν αντιστοιχεί σε «τρίτο φύλο», αλλά σε δυσγενετική απόκλιση από την τυπική ανάπτυξη.
Συμπέρασμα:
Παρά τη βιολογική πολυπλοκότητα, οι παραλλαγές αυτές παραμένουν εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τη βασική διάκριση σε αρσενικό και θηλυκό.
4. Ο φυλετικός διμορφισμός και το "σφάλμα του φάσματος"
Ισχυρισμός Π.Ε.Β.: Ο ανθρώπινος φυλετικός διμορφισμός, αν και υπαρκτός, δεν είναι απόλυτος. Άρα, ίσως υπάρχει «φάσμα» φύλου.
Επιστημονική αντίκρουση:
Οι άνθρωποι εμφανίζουν μέτριο φυλετικό διμορφισμό σε σύγκριση με άλλα είδη. Ωστόσο, το δυαδικό μοντέλο φύλου εξακολουθεί να περιγράφει ουσιαστικά την αναπαραγωγική βιολογία (XX έναντι XY). Τα φαινοτυπικά χαρακτηριστικά (ύψος, μυϊκή μάζα κ.λπ.) μπορεί να επικαλύπτονται, όμως οι αναπαραγωγικοί ρόλοι (παραγωγή ωαρίων έναντι σπερματοζωαρίων) και οι χρωμοσωμικές διαμορφώσεις (XX έναντι XY) παραμένουν διακριτές στο μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού. Επίσης, οι Blackless et al. (2000) και άλλοι συγγραφείς επιστημονικών δημοσιεύσεων σημειώνουν ότι η ύπαρξη «ενδιάμεσων» καταστάσεων δεν συνιστά από μόνη της «φάσμα» φύλου.
Συμπέρασμα:
Το δυαδικό μοντέλο φύλου εξηγεί την πλειονότητα των περιπτώσεων, αναγνωρίζοντας παράλληλα ότι υπάρχουν σπάνιες παραλλαγές που σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν ξεχωριστά φύλα αλλά χρωμοσωμικά "λάθη"του δυαδικού μοντέλου φύλου.
5. Η ιατρική χρήση του βιολογικού φύλου
Ισχυρισμός Π.Ε.Β.: Το βιολογικό φύλο είναι σημαντικό για κλινικούς λόγους, έστω κι αν δεν ταυτίζεται πάντα με την ταυτότητα φύλου.
Επιστημονική αντίκρουση:
Η βιολογική κατάταξη (π.χ. XX ή XY) είναι απαραίτητη για:
α. Διάγνωση και αντιμετώπιση γενετικών παθήσεων που συνδέονται με το Χ ή το Υ χρωμόσωμα (π.χ. αιμορροφιλία, ορισμένες μορφές καρκίνου).
β. Καθορισμό θεραπειών, μεταμοσχεύσεων και άλλων ιατρικών πράξεων όπου η βιολογία του φύλου παίζει κρίσιμο ρόλο.
γ. Η κοινωνική ή ψυχολογική διάσταση της ταυτότητας φύλου είναι οπωσδήποτε υπαρκτή, αλλά δεν αλλάζει τη χρωμοσωμική βάση και τη φυσιολογική σημασία του φύλου.
6. Η συχνότητα των διαφυλικών καταστάσεων δεν συνιστά την ύπαρξη νέων φύλων
Ισχυρισμός Π.Ε.Β.: Η σχετικά "υψηλή"συχνότητα διαφυλικών ατόμων (1,7%) υποδηλώνει ένα συνεχές δεδομένο και όχι ένα δυαδικό μοντέλο φύλου.
Επιστημονική αντίκρουση:
Το 1,7% που αναφέρεται σε μία μελέτη στο δελτίου τύπου της Π.Ε.Β. περιλαμβάνει ένα ευρύ φάσμα διαταραχών της ανάπτυξης του φύλου, όπως ήπιες μορφές συγγενούς υπερπλασίας επινεφριδίων (CAH) και άλλες που δεν είναι ορατές κατά τη γέννηση του βρέφους ή δεν περιλαμβάνουν ασαφή γεννητικά όργανα. Σε πολύ μικρότερο ποσοστό (περίπου 0,02%) υπάρχουν καταστάσεις πραγματικά ασαφούς φύλου ή πλήρους έλλειψης αντιστοιχίας.
Συμπέρασμα:
Οι περιπτώσεις αυτές, μολονότι σημαντικές κλινικά και κοινωνικά, δεν θεσπίζουν νέα κατηγορία φύλου, παρά αποτελούν βιολογικές ανωμαλίες που εντοπίζονται εντός του καθορισμένου διπόλου δυαδικότητας.
7. Τα χρωμοσωμικά λάθη αντανακλούν την βιολογική ποικιλομορφία, και σε καμία περίπτωση τον επανακαθορισμό των φύλων
Επιστημονικό επιχείρημα:
Λάθη όπως οι χρωμοσωμικές διαγραφές, μεταλλάξεις ή διπλασιασμοί αναδεικνύουν τη ροπή της βιολογίας προς την ποικιλία (λάθη ως αποτέλεσμα ψυχολογικών, χημικών, φαρμακευτικών, περιβαλλοντικών, ορμονικών, πειραματικών, κ.τ.λ. αιτιών). Αυτά τα περιστατικά δεν "καταργούν"το δυαδικό μοντέλο, αλλά δείχνουν την πολυπλοκότητα και την ανθεκτικότητα της ανθρώπινης αναπαραγωγικής ανάπτυξης.
Συμπέρασμα:
Οι χρωμοσωμικές ανωμαλίες δεν συνιστούν λόγο επανακαθορισμού του φύλου. Αναδεικνύουν ότι η φύση επιδέχεται σπάνιες αποκλίσεις, ενισχύοντας ταυτόχρονα την κατανόηση του βασικού αρσενικού-θηλυκού άξονα.
Τελικό συμπέρασμα
Το βιολογικό φύλο στους ανθρώπους προσδιορίζεται σε μεγάλο βαθμό από τα χρωμοσωμικά πρότυπα (XX για γυναίκες, XY για άνδρες) και από το ρόλο του γονιδίου SRY στην ανάπτυξη των γονάδων. Καταστάσεις όπως το σύνδρομο Turner, το σύνδρομο Klinefelter ή η ανδρογονική αναισθησία δεν δημιουργούν "νέα φύλα", αλλά αποτελούν εξαιρέσεις ή αποκλίσεις εντός του καθιερωμένου διπόλου αρσενικό-θηλυκό. Το δυαδικό μοντέλο αντέχει στις παραλλαγές, καταδεικνύοντας πως η ύπαρξη γενετικών ή ορμονικών ανωμαλιών δεν αλλάζει τον θεμελιώδη διαχωρισμό σε αρσενικό-θηλυκό. Οι ισχυρισμοί, όπως αυτοί που διατυπώθηκαν στο δελτίου τύπου της Π.Ε.Β. ότι τέτοιες περιπτώσεις παράγουν νέα φύλα στερούνται επιστημονικής βάσης και απλοποιούν ή διαστρεβλώνουν την πραγματική βιολογική πολυπλοκότητα.
Δε σας είδαμε, εμείς ως πολίτες, αγαπητή Π.Ε.Β. δίπλα στην κοινωνία στο φλέγον θέμα των εμβολίων τα τελευταία 5 χρόνια, παρά σήμερα 24 Ιανουαρίου 2025, να αναπτύσσετε θεωρίες επί θεωριών κεκαλυμμένες με ωραία αλλά κενού επιστημονικού περιεχομένου λόγια για τα πολλά φαντασιακά φύλα που, δυστυχώς, στερούνται επιστημονικής βάσης.
Δε θέλουμε άλλο βιολογικό εγγραμματισμό.
Όποιος θέλει, κοινοποιεί. Όταν πάει να ανάψει μία φωτιά, την σβήνεις αμέσως.
Sorry guys!