Quantcast
Channel: ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ ΧΑΝΙΩΝ
Viewing all 2841 articles
Browse latest View live

Article 2

$
0
0

Το «Μακεδονικό», με βάση το «πατριωτικό-εθνικό-ταξικό-διεθνιστικό», στην πολιτική της Αριστεράς

0

μακεδονικό
Εισαγωγή.
Το λεγόμενο «Μακεδονικό» και ειδικότερα η εκκρεμότητα της οριστικής ονομασίας της FYROM ή ΠΓΔΜ (Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονία), έχει μετατραπεί και πάλι σε κεντρικό πολιτική ζωή. Οι επικυρίαρχες δυνάμεις (ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ) επιδιώκουν λύση που να ενδυναμώνει τη γεωπολιτική τους επιρροή στα Βαλκάνια (ένταξη FYROM σε ΝΑΤΟ και ΕΕ) με αιχμή την Ρωσία. Η κυβέρνηση και τα κόμματα του Μνημονιακά τόξου, χωρίς να αμφισβητούν την ευρω-ατλαντική επικυριαρχία, προσπαθούν με τακτικισμούς και παλνιδρομήσεις να αποκομίσουν μικροπολιτικά οφέλη.
Από την άλλη η Αριστερά, στις διάφορες εκφάνσεις της, ταλαντεύεται ανάμεσα σε εθνικό-πατριωτικές ή ταξικο-διεθνιστικές προσεγγίσεις, που κατά κανόνα έχουν έντονα στοιχεία μονομέρειας της μιας ή άλλης πτυχής του προβλήματος. Η σωστή θεώρηση του «Μακεδονικού» επιβάλλει τη διαλεκτική εξέταση του στα πλαίσια του «πατριωτικού-εθνικού-ταξικού-διεθνιστικού». Το συγκεκριμένο πλαίσιο εκτός από την καθαρά θεωρητική-κοινωνιολογική πτυχή, έχει στενή σχέση με την εξωτερική πολιτική της χώρας, την εθνική ανεξαρτησία και τη λαϊκή κυριαρχία, καθώς την πολιτική συμμαχιών της Αριστεράς, η οποία στην τρέχουσα πολιτική συγκυρία, σχετίζεται άμεσα με την ανατροπή των Μνημονίων, την αποδέσμευση από την επιτροπεία του ευρωσυστήματος και τη σοσιαλιστική προοπτική.1 Στο παρόν σημείωμα θα προσπαθήσουμε να αναδείξουμε τις προϋποθέσεις, μιας φερέγγυας και βιώσιμης λύσης του λεγόμενου «Μακεδονικού», συνδυάζοντας τα στοιχεία του «πατριωτικού-εθνικού-ταξικού-διεθνιστικού».!
1.Τι είναι πατριωτισμός;
Η ιστορική θεώρηση των εννοιών, είναι προϋπόθεση για να μη μιλάμε γενικά και αφηρημένα για σύνθετα κοινωνικά ζητήματα. Ειδικότερα η έννοια του «πατριωτισμού», προηγείται χρονικά του «εθνικού», του «ταξικού» και «διεθνιστικού». Να θυμίσουμε τη γνωστή ρήση του Αισχύλου στην αρχαία Ελλάδα, τότε που δεν είχε ακόμα εμφανιστεί η έννοια του έθνους: «Ίτε παίδες ελλήνων ελευθερούτε πατρίδα…».2 Ο πατριωτισμός είναι ηθική και πολιτική αρχή, που συνδέεται με την αγάπη και την αφοσίωση στην πατρίδα, την υπερηφάνεια για το παρελθόν και το παρόν της, η έμπρακτη υπεράσπιση των συμφερόντων της. Ο εθνικός μας ποιητής Γ.Ρίτσος στη «Ρωμιοσύνη» γράφει χαρακτηριστικά: «τούτο το χώμα είναι δικό τους και δικό μας».! Ο «πατριωτισμός» κατά το Λένιν, «είναι από τα πιο βαθιά αισθήματα, εδραιωμένα από τους αιώνες και τις χιλιετηρίδες των μεμονωμένων πατρίδων».3 Το περιεχόμενο του πατριωτισμού στις ταξικές κοινωνίες, αποκτά ερμηνείες ανάλογα με τα ιδιαίτερα συμφέροντα της κυρίαρχης τάξης. Ειδικότερα με την ανάπτυξη του καπιταλισμού και την συγκρότηση των «εθνικών κρατών», έχουμε την εμφάνιση των «εθνικών συμφερόντων», τα οποία η αστική τάξη ταυτίζει με τα δικά της συμφέροντα.
2.Τι ακριβώς σημαίνει «έθνος» και «εθνικό συμφέρον»;
Στην πορεία της κοινωνικής εξέλιξης, έχουμε την εμφάνιση ιστορικών μορφών κοινωνικής συμβίωσης (γένος, φυλή, ενώσεις φυλών, εθνότητα, έθνος), ενώ στις ταξικές κοινωνίες, έχουμε παράλληλα την εμφάνιση τάξεων, κοινωνικών στρωμάτων και το λαό. Ειδικότερα το «γένος», αποτελούσε κοινωνικο-παραγωγική ομάδα ανθρώπων που ενώνονταν μεταξύ τους με δεσμούς αίματος (πρωτόγονη κοινότητα).» Με τη σειρά της η «φυλή», εμφανίστηκε με τη συνένωση διαφόρων «γενών» που εξουσίαζε μια ορισμένη περιοχή και τη γη της. Στην πορεία με τη στερέωση της εδαφικής κοινότητας, την εδραίωση οικονομικών δεσμών, τη διαμόρφωση στοιχείων κοινής ψυχοσύνθεσης, συγγένειας γλώσσας και καταγωγής, έχουμε τη συνένωση φυλών σε «εθνότητες». Η εθνότητα εμφανίστηκε στην περίοδο κατάρρευσης του πρωτόγονου κοινωνικού συστήματος. Ο Ένγκελς σημειώνει ότι «στα ομηρικά έπη βλέπουμε τις ελληνικές φυλές να είναι ήδη στην πλειονότητα των περιπτώσεων ενωμένες σε μικρές εθνότητες…».4
Το «έθνος» είναι ανώτερη βαθμίδα κοινωνικής συμβίωσης. Ο Μαρξ-Ένγκελς στο «Κομμουνιστικό Μανιφέστο», επισημαίνουν ότι τα «έθνη» δημιουργήθηκαν με την εμφάνιση του καπιταλισμού, τη δημιουργία μιας ενιαίας οικονομικής περιοχής και τη συνένωση του πληθυσμού «γύρω από ένα έθνος, με μια κυβέρνηση, με μια νομοθεσία, με ένα εθνικό ταξικό συμφέρον, με μια τελωνειακή μεθόριο».5 Στη βάση αυτή αναπτύσσονται οι εθνικοί δεσμοί. Για το σχηματισμό των εθνών και της εθνικής συγκρότησης, εκτός από την κοινότητα εδάφους, απαιτούνται σταθεροί οικονομικοί δεσμοί μεταξύ των ανθρώπων, κοινή γλώσσα, κοινά ήθη και έθιμα, κοινή ψυχοσύνθεση και πολιτισμός. Το «έθνος» είναι ευρύτερο κοινωνικό φαινόμενο και περιλαμβάνει ανθρώπους που ανήκουν σε διάφορες τάξεις, κοινωνικά στρώματα και ομάδες. Οι διαφορές μεταξύ «έθνους» και «τάξης», συνίσταται στο ότι οι εθνικές σχέσεις χαρακτηρίζονται από μεγαλύτερη σταθερότητα απ’ ότι οι ταξικές σχέσεις, χωρίς να σημαίνει ότι οι ταξικές διαφορές εξαλείφονται χάρη στην ύπαρξη της εθνικής κοινότητας.
Ωστόσο η αστική τάξη, ως κυρίαρχη τάξη, ταυτίζει το δικό της ταξικό συμφέρον με το «εθνικό συμφέρον». Ο «εθνικισμός» αποτελεί ιδεολογική έκφραση αυτής της ταύτισης, η οποία παίρνει διάφορες αποχρώσεις (ακραίος εθνικισμός ή σωβινισμός, εθνικοφροσύνη, σοσιαλσωβινισμός, κά). Ο Μαρξ παρ’ ότι στο «Κομμουνιστικό Μανιφέστο» τονίζει ιδιαίτερα το «ταξικό» («οι εργάτες δεν έχουν πατρίδα») και το «διεθνιστικό» («προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε»), ταυτόχρονα επισημαίνει ότι στην αστική κοινωνία υπάρχει το «έθνος των αστών» και το «έθνος των προλεταρίων» και ότι το «προλεταριάτο πρέπει να γίνει ηγέτιδα τάξη του έθνους», δεδομένου ότι «η αστική τάξη είναι ανίκανη να παραμείνει άλλο κυρίαρχη τάξη της κοινωνίας και να επιβάλλει στην κοινωνία ρυθμιστικό νόμο τους όρους ύπαρξης της».6 Επίσης με αφορμή «Το Ιρλανδικό Ζήτημα», τονίζει ότι η εργατική τάξη του κυρίαρχου καταπιεστικού έθνους (εννοώντας την Αγγλία), δεν μπορεί να αγωνιστεί για την απελευθέρωση της, αν δεν υπερασπίσει το δικαίωμα του υπόδουλου έθνους στην ελευθερία του.7
Ο Λένιν στις συνθήκες του ιμπεριαλισμού, θεωρούσε «τη διαίρεση των εθνών σε «καταπιεστικά» και «καταπιεζόμενα» ως βασική και αναπόφευκτη».8 Τόνιζε ότι «ο αστικός εθνικισμός και ο προλεταριακός διεθνισμός, είναι δύο ασυμβίβαστα εχθρικά συνθήματα, που αντιστοιχούν στα δύο μεγάλα ταξικά στρατόπεδα του καπιταλιστικού κόσμου και εκφράζουν δύο πολιτικές (και επιπλέον δύο κοσμοθεωρίες) στο εθνικό ζήτημα».9 Τέλος θεωρούσε ότι κάθε «πόλεμος αμυντικός» είναι πατριωτικός, ενώ κάθε «πόλεμος κατακτητικός» είναι εθνικιστικός, ιμπεριαλιστικός. Ο «αστικός εθνικισμός», υπονομεύει την ενότητα της εργατικής τάξης, διασπά το εργατικό κίνημα σε εχθρικά εθνικά εργατικά κινήματα. Ωστόσο πρέπει να διακρίνουμε τον «εθνικισμό του καταπιεστικού έθνους» τον οποίο ο προλεταριακός διεθνισμός αντιπαλεύει και τον «εθνικισμό του καταπιεζόμενου έθνους» στον οποίον συμπαρίσταται ο προλεταριακός διεθνισμός (για εθνική απελευθέρωση, εθνική ανεξαρτησία, κατάργηση της αποικιοκρατίας). Αντίθετα ο «αστικός εθνικισμός» προσπαθεί να περιορίσει τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα στα όρια του καπιταλισμού και αντιπαλεύει την προσπάθεια μετεξέλιξης του αγώνα σε ταξικό για τη σοσιαλιστική προοπτική.
Ο συνδυασμός του «ταξικού» συμφέροντος της εργατικής τάξης, με τα πραγματικά λαϊκά και εθνικά συμφέροντα, αποτελεί γνήσια εκδήλωση του «πατριωτισμού» της και δεν έχει σχέση με την «εθνική ενότητα» που κατά καιρούς επικαλούνται εκπρόσωποι της αστικής τάξης στο όνομα εξυπηρέτησης των δικών της συμφερόντων. Μόνο κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες εμφανίζεται σύμπτωση των «ταξικών συμφερόντων» των εργατών και των «εθνικών συμφερόντων» του συνόλου της κοινωνίας. Η σωστή κατανόηση της σχέσης πατριωτικού-εθνικού-ταξικού-διεθνιστικού, παίζει κρίσιμο ρόλο στην επεξεργασία σωστής στρατηγικής και τακτικής εκ μέρους του αριστερού-κομμουνιστικού κινήματος.
3.Ιστορικές εμπειρίες από την Ελλάδα και διεθνή χώρο
Οι έννοιες «πατριωτισμός», υπεράσπιση της εθνικής ανεξαρτησίας, των λαϊκών συμφερόντων και εργασιακών δικαιωμάτων, μαζί και της διεθνιστικής αλληλεγγύης των λαών, είναι άμεσα συνδεδεμένα με τους αγώνες της Αριστεράς. Η επίθεση της Ιταλίας και της Γερμανίας κατά της Ελλάδος στο Β’ παγκόσμιο πόλεμο, έπληξε όλο το «έθνος» και πρώτα απ’ όλα τον ελληνικό λαό και την εργατική τάξη. Η υπεράσπιση της πατρίδας και η αντίσταση στον κατακτητή, ήταν μια γνήσια εκδήλωση «πατριωτισμού» που συνέπιπτε με τα ταξικά συμφέροντα των εργατών, των αγροτών και όλων των κοινωνικών δυνάμεων που πλήττονταν από την ξένη κατοχή. Είναι άλλο πράγμα το λαθεμένο σύνθημα «υπεράσπιση της πατρίδας» που ρίχτηκε στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο από τη Β’ Διεθνή («ντεφετισμός» από το defeatism) και αφορούσε τον πόλεμο μεταξύ ιμπεριαλιστικών χωρών και τη «σφαγή» λαών για τα συμφέροντα μια χούφτας μονοπωλίων και άλλο η «υπεράσπιση της πατρίδας» όταν γίνεται επίθεση και κατοχή μιας χώρας από άλλο έθνος.
Στην περίοδο της κατοχή, η δημιουργία του ΕΑΜ, ΕΛΛΑΣ, ΕΠΟΝ και ο ηρωικός αγώνας τους, ενέπνευσαν τον ελληνικό λαό και θα μπορούσε μετά την απελευθέρωση να ανοίξει μια άλλη προοπτική για τη χώρα, αν δεν είχαν συμβεί τα γνωστά γεγονότα. Ο γνωστός στοίχος …. «το ΕΑΜ μας έσωσε από την πείνα, θα μας σώσει και από σκλαβιά, έχει πρόγραμμα λαοκρατία….», συμπυκνώνει την αντίληψη μιας σωστής στρατηγικής και τακτικής. Το πατριωτικό συνδυάζεται με το εθνικό-ταξικό, σε μια αλληλουχία φάσεων ενός ενιαίου αγώνα.!! Από την άλλη, η στάση των αστικών δυνάμεων στην κατοχή της χώρας από τους Ιταλούς και Γερμανούς φασίστες, δεν ήταν πατριωτική. Ένα μέρος έφυγε στην Αίγυπτο, ένα μέρος συνεργάστηκε με τους κατακτητές, ένα μέρος «λούφαξε» και ένα πολύ μικρό μέρος στήριξε αποσπασματικά την αντίσταση. Ακόμα και η δημιουργία του ΕΔΕΣ, με την ενεργή υποστήριξη των Άγγλων, εξυπηρετούσε μεταπολεμικούς σχεδιασμούς για την αποτροπή κατάληψης της εξουσίας από το ΕΑΜ. Από την άλλη οι συνεργάτες των κατακτητών (οι προδότες), βρήκαν μετά την απελευθέρωση την ανοχή, προστασία και αξιοποίηση από τις αστικές δυνάμεις, για τη συντριβή του λαϊκού κινήματος.
Έναν αυθεντικό ορισμό του πατριωτισμού, στις κούφιες κορώνες των εθνικοφρόνων, έδωσε ο Ν.Μπελογιάννης στη δίκη του από το μεταεμφυλιακό καθεστώς, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «ο πατριωτισμός κάθε κόμματος μετριέται μόνο τότε, που η λευτεριά και η εδαφική ακεραιότητα της χώρας διατρέχει κίνδυνο».! Η αστική τάξη σε αυτόν τον αγώνα ήταν απούσα, ενώ πρωτοστάτησε να στηθεί ένα καθεστώς ξενοκρατίας και ξενοδουλείας, που με διάφορες μορφές διαιωνίζεται μέχρι σήμερα.
Το ζήτημα της σχέσης «πατριωτικού-εθνικού-ταξικού-διεθνιστικού», αποκτά μια ακόμα ιδιαίτερη διάσταση σήμερα με τα λεγόμενα «εθνικά θέματα». Πρώτον, τις ελληνοτουρκικές σχέσεις (υφαλοκρηπίδα, ΑΟΖ, γκρίζες ζώνες Αιγαίο, μουσουλμάνοι Θράκης), δεύτερον το Κυπριακό, τρίτοντις σχέσεις με τη FYROM (απόπειρα παραχάραξης της ιστορικής έννοιας «Μακεδονία» ως ελληνικής και ταύτισης με τη σλαβομακεδονική εθνότητα) και τέλος σε σχέση με τις δεσμεύσεις στο ΝΑΤΟ, στις ΗΠΑ (βάσεις), καθώς τις υπερεθνικές δεσμεύσεις στην ΟΝΕ και ΕΕ, που θέτουν υπό αμφισβήτηση την εθνική ανεξαρτησία και τη λαϊκή κυριαρχία. Μόνο με τη διαλεκτική κατανόηση της σχέσης «πατριωτικού-εθνικού-ταξικού-διεθνιστικού», μπορούμε να αποφύγουμε τα ποικίλα πολιτικά «ναρκοπέδια» τόσο του μικροαστικού «εθνικισμού» (…βυθίσατε το Χώρα), ή της ιστορικής αποσιώπησης (…το 1922 στην προκυμαία της Σμύρνης υπήρξε ένας συνωστισμός…), ή του δόγματος της εθνικής υποτέλειας «ανήκουμε στη Δύση και σήμερα «πάση θυσία παραμονής στο ευρώ», είτε από την άλλη, ενός αφηρημένου διεθνισμού περί «ανοικτών συνόρων» και μονόπλευρες θεωρήσεις ότι «οι εργάτες δεν έχουν πατρίδα», κά.!!
Η προσπάθεια επίλυσης των διαφορών με τις γειτονικές χώρες, δεν γίνεται με την εκατέρωθεν τροφοδότηση των «αστικών εθνικισμών», ούτε με την υποστολή της υπεράσπισης των εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, αφήνοντας χώρο στον εθνικισμό της άλλης πλευράς. Αντίθετα πρέπει να γίνεται στα πλαίσια του διεθνούς δικαίου, του απαραβίαστου των συνόρων, της αποφυγής προκλήσεων και τυχοδιωκτισμών, της ετοιμότητας υπεράσπισης της πατρίδας σε περίπτωση ένοπλης επίθεσης, καθώς με την κατάργηση υποδουλωτικών συμφωνιών και σχέσεων επικυριαρχίας των ιμπεριαλιστών, που αμφισβητούν την εθνική ανεξαρτησία και τη λαϊκή κυριαρχία. Εδώ κρίσιμο ρόλο μπορεί να παίξει η «διπλωματία» των λαών και των προοδευτικών κινημάτων, ο γνήσιος «πατριωτισμός» και ο «διεθνισμός», που εδράζετε στον αμοιβαίο σεβασμό των κυριαρχικών δικαιωμάτων και των συμφερόντων μεταξύ χωρών και λαών.
Ανάλογες εμπειρίες έχουμε και από τα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα άλλων λαών κατά της αποικιοκρατίας ή κατά αντιδραστικών καθεστώτων. Ειδικότερα ο αγώνας των λαών στις αποικίες για «εθνική αυτοδιάθεση», συνδέθηκε σε πολλές περιπτώσεις με το μη καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης και τη σοσιαλιστική προοπτική. Παρόμοιες εξελίξεις υπήρξαν με ριζοσπαστικά αστικο-δημοκρατικά κινήματα σε διάφορες χώρες (Βενεζουέλα, Βολιβία, κά). Φυσικά οι αστικές και ιμπεριαλιστικές δυνάμεις προσπαθούν να ανατρέψουν ή να ελέγξουν τα προοδευτικά κινήματα και να τα υποτάξουν στα σχέδια τους.
4.Αστικός «κοσμοπολιτισμός» και ευρωπαϊκή ολοκλήρωση
Ωστόσο εκτός από τον «αστικό εθνικισμό», έχουμε και τον «αστικό κοσμοπολιτισμό».! Ο «κοσμοπολιτισμός» είναι ιδεολογία των κυρίαρχων ελίτ των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων για κυριαρχία στον κόσμο. Ο Λένιν τονίζει ότι: «πάνω από τα συμφέροντα της πατρίδας, του λαού και οποιουδήποτε άλλου, το κεφάλαιο βάζει την προστασία της συμμαχίας των καπιταλιστών όλων των χωρών εναντίων των εργαζόμενων».10 Η ριζοσπαστική αριστερά, τάσσεται κατά τουκοσμοπολιτισμού, ο οποίος τάσσεται στην ουσία κατά του έθνους, των εθνικών παραδόσεων και του εθνικού πολιτισμού των λαών. Είναι υπέρ του εθνικού-πατριωτικού-ταξικού-διεθνιστικού, που έχει ως βάση την ισότιμη συνεργασία μεταξύ χωρών και λαών, την κατάργηση της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, την ανάπτυξη αλληλεγγύης και αμοιβαίου σεβασμού μεταξύ των εθνών.
Σήμερα σε συνθήκες ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, το πατριωτικό-εθνικό-ταξικό-διεθνιστικό, εμφανίζεται με νέους όρους. Η νεοφιλελεύθερη αφήγηση προσπαθεί με σημαία την ελευθερία των αγορών, να ταυτίσει την «παγκοσμιοποίηση» με την παγκόσμια ενότητα και συναδέλφωση των λαών. Ωστόσο η «παγκοσμιοποίηση» επιχειρεί να υπερβεί τα «εθνικά κράτη» για την εξασφάλιση ελευθερίας δράσης στο κεφάλαιο. Ειδικότερα οι άρχουσες τάξεις της ΕΕ και κυρίως της ευρωζώνης, προκειμένου να διασφαλίσουν ευνοϊκότερες συνθήκες εκμετάλλευσης των εργαζόμενων και ισχυροποίηση της κυριαρχίας τους, είναι διατιθεμένες να αρνηθούν ως ένα βαθμό τις «μικρές πατρίδες» στο όνομα της «μεγάλης πατρίδας». Στην πράξη ωστόσο οι «εθνικές πατρίδες» των ισχυρών χωρών, είναι αυτές που επιβάλουν τη θέληση τους στις «μικρές εθνικές πατρίδες» και αντίστοιχα στους λαούς.
Η οικοδόμηση της «ευρωπαϊκής ενοποίησης» δεν γίνεται με θεμέλιο την ισότιμη συνεργασία, αλλά στη βάση της «ισχύος και του ανταγωνισμού». Μέσα από τους υπερεθνικούς πυλώνες της ΟΝΕ και την χωρίς δημοκρατική νομιμοποίηση λήψη αποφάσεων, δεσμεύονται χώρες και λαοί σε πολιτικές που ακυρώνουν θεμελιώδη εργατικά, δημοκρατικά δικαιώματα και συρρικνώνουν την εθνική και τη λαϊκή κυριαρχία. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για χώρες που εφαρμόζουν Μνημόνια και βρίσκονται σε μόνιμη υπερεθνική επιτήρηση, όπως η Ελλάδα. Οι δανειακές συμβάσεις και τα αντίστοιχα Μνημόνια που υπέγραψαν οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και τελευταία ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, επιβάλλουν ένα καθεστώς περιορισμένης εθνικής κυριαρχίας και επαχθή μέτρα με δραματικές συνέπειες στον ελληνικό λαό. Οι αστικές δυνάμεις ομνύουν στο «έθνος», στην «πατρίδα», στο «λαό», προκειμένου να στηρίξουν επιλογές που εξυπηρετούν στενά ταξικά τους συμφερόντων. Η πραγματικότητα όμως είναι διαφορετική. Η καλλιέργεια διαφόρων παραλλαγών του «αστικού ευρωπαϊσμού», αποτελεί έκφραση του κοσμοπολιτισμού του κεφαλαίου και υπηρετεί τα συμφέροντα της αστικής τάξης και δη της οικονομικής ελίτ. Σε συνθήκες νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, η επιδίωξη υπέρβασης των εθνικών κρατών με ανισότιμους όρους, σε όφελος των ισχυρών χωρών και σε βάρος των αδύναμων, εντείνουν τις εθνικές, τις γεωπολιτικές και ταξικές αντιθέσεις
Σήμερα στην ελληνική κοινωνία αναπτύσσεται μια μεγάλη κοινωνική πόλωση, όπου το πατριωτικό-εθνικό, διαπλέκεται στενά με το ταξικό-διεθνιστικό. Ο κύριος όγκος των αστικών δυνάμεων υποστηρίζει την πολιτική των μνημονίων και της παραμονής στην ευρωζώνη και την ΕΕ. Πίσω από την πολιτική της «πάση θυσία παραμονή στο ευρώ», βρίσκονται τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου, για εντατικότερη εκμετάλλευση των εργαζόμενων και του ελληνικού λαού, καθώς και τα συμφέροντα των πολυεθνικών εταιριών και των πολυκλαδικών ομίλων, που ενστερνίζονται την ιδεολογία και πολιτική της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης. Στην ουσία με τα Μνημόνια διεξάγεται ένας «ταξικός πόλεμος» σε βάρος της εργατικής τάξης και λαϊκών στρωμάτων με την επιβολή της πολιτικής «κοινωνικής ρεβάνς» και με σκληρές υπερεθνικές δεσμεύσεις.!!
Από την άλλη υπάρχουν ορισμένα τμήματα της αστικής τάξης (κυρίως ΜμΕ), καθώς και μικροαστικά στρώματα που πλήττονται από τα Μνημόνια και δυσφορούν από τις επιλογές της ευρωζώνης, χωρίς ωστόσο να αμφισβητούν το κυρίαρχο καπιταλιστικό σύστημα. Ταυτόχρονα η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζόμενων που πλήττεται από τις επιλογές του ευρωσυστήματος και εγχώριων αστικών δυνάμεων, επιζητεί μια φιλολαϊκή-προοδευτική διέξοδο από την κρίση. Εμφανίζεται αντικειμενικά η δυνατότητα ευρύτερης συμπαράταξης κοινωνικών δυνάμεων κατά των μνημονιακών πολιτικών. Στις αντιμνημονιακές δυνάμεις περιλαμβάνονται οι εργαζόμενοι, αυτοαπασχολούμενοι, μικρομεσαίοι αγρότες, μικροεπιχειρηματίες και άλλα λαϊκά στρώματα, που υφίστανται τις αρνητικές συνέπειες των μνημονίων, καθώς και εκείνοι που παίρνουν θετική στάση στις προοδευτικές αλλαγές που χρειάζεται η κοινωνία.
Η συγκεκριμένη δυνατότητα συμπαράταξης αποκτά «εν δυνάμει» «αντιμονοπωλιακή» αιχμή (κατά μεγάλου κεφαλαίου και των πολυεθνικών), καθώς επίσης «αντιϊμπεριαλιστική» (κατά της ευρωζώνης και των ΗΠΑ). Έχει παράλληλα βαθύ δημοκρατικό και πατριωτικό περιεχόμενο, διότι συνδέεται με την υπεράσπιση της εθνικής ανεξαρτησίας και της λαϊκής κυριαρχίας, της ιστορικής-πνευματικής κληρονομιάς και αξιοπρέπειας του ελληνική λαού. Η προσπάθεια καπηλείας από ακροδεξιά μορφώματα τύπου «Εθνική Ενότητα» και πολύ περισσότερο από τα φασιστοειδή της «Χ.Α.», των παραπάνω ιδεών και αξιών, διευκολύνεται ως ένα βαθμό από τη στάση ορισμένων δυνάμεων της Αριστεράς («δεξιάς» ή «αριστερής» απόκλισης) που καλλιεργούν είτε έναν αφηρημένο (αταξικό) «ευρωπαϊμό» που φθάνει τα όρια της «ευρωλαγνείας» χαρακτηρίζοντας κάθε υπεράσπιση του εθνικού και πατριωτικού ως «εθνική αναδίπλωση» και «εθνο-απομονωτισμό», είτε απορρίπτουν κάθε «πατριωτικό» και «εθνικό» και το αντιπαραθέτουν προς το «ταξικό» και «διεθνιστικό». Πρόκειται για βαθιά λαθεμένες θεώρησης που παραχωρούν ιδεολογικό και πολιτικό έδαφος σε αντιδραστικές εκφάνσεις του αστικού «εθνικισμού» και «κοσμοπολιτισμού», που είναι σύμφυτοι στη λειτουργία του καπιταλιστικού συστήματος.
5.Ο δρόμος υπέρβασης των εθνικών διαφορών
Η ανάδειξη του ταξικού χρέους των εργαζόμενων κάθε χώρας, για την ανατροπή του καπιταλισμού και ταυτόχρονα η ανάπτυξη της διεθνιστικής αλληλεγγύης μεταξύ λαών και εργαζόμενων, τόσο εντός της ΕΕ όσο και σε όλο τον κόσμο, αποτελεί ουσιαστική προϋπόθεση υπέρβασης του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού. Όπως σημειώνει ο Λένιν, «ο διεθνισμός στην πράξη είναι ένας και μόνο ένας: Η ολόψυχη δουλειά για την ανάπτυξη επαναστατικού κινήματος και επαναστατικού αγώνα στην ίδια σου τη χώρα, την υποστήριξη (με προπαγάνδα, ηθικά, υλικά) ενός τέτοιου αγώνα, μιας τέτοιας γραμμής, αυτής και μόνο, σε όλες χωρίς εξαίρεση τις χώρες».11
Ωστόσο ακόμα και με τη μετάβαση στο σοσιαλισμό, δεν σημαίνει ότι αυτόματα θα προκύψει εξάλειψη των εθνικών διαφορών. Η υπέρβαση των εθνών όπως τόνιζε με διορατικότητα ο Λένιν, «θα γίνει μέσα από την άνθιση και την προσέγγιση των εθνών». Δηλαδή στην πορεία του σοσιαλιστικού μετασχηματισμού, πολλά στοιχεία της εθνικής συνείδησης θα αλλάξουν, ενώ βαθμιαία θα συντελείται και η ταξική ομοιογένεια. Από την άλλη χρειάζονται πολλά χρόνια εμπέδωσης της ισότιμης συνεργασίας και φιλίας μεταξύ χωρών και λαών, σε συνδυασμό με την καλλιέργεια της διεθνιστικής αλληλεγγύης και του πατριωτισμού, ώστε βαθμιαία να επιτευχθεί η δημιουργία της παγκόσμιας κοινότητα λαών και εργαζόμενων.
6.Το «Μακεδονικό» και η φερέγγυα λύση του
Ανατρέχοντας την εμπειρία της τελευταίας 25ετίας, διαπιστώνουμε ότι ο χειρότερος σύμβουλος για την επίλυση του θέματος είναι: πρώτον, ο εθνικισμός, κυρίως από την πλευρά της FYROM καιδεύτερον, η υποταγή των κυρίαρχων ελίτ των δύο χωρών στα κελεύσματα των ιμπεριαλιστών. Επί πλέον από πλευράς FYROM υπάρχει προκλητική παραχάραξη της ιστορίας στη βάση της οποίας καλλιεργείται ο αλυτρωτισμός και έμμεσα η αμφισβήτηση των συνόρων. Κατά συνέπεια προβάλει το ερώτημα σε ποια βάση μπορεί να υπάρξει βιώσιμο και φερέγγυα λύση;
Το πρώτο και βασικό, είναι να σταματήσει η FYROM και οι ηγέτες της, να πλαστογραφούν την ιστορία. Η διεκδίκηση ιστορικής συνέχειας της αρχαίας Μακεδονίας του Φιλίππου και Μ.Αλεξάνδρου με τη σημερινή FYROM, είναι απαράδεκτη. Οι σλάβοι ήλθαν στην ευρύτερη περιοχή της Μακεδονίας μια χιλιετηρίδα αργότερα, από την περίοδο του βασιλείου των Μακεδόνων. Κατά συνέπεια δεν υπάρχει πεδίο διαπραγμάτευσης για την ιστορική-πνευματική κληρονομιάς που ανήκει αποκλειστικά στην Ελλάδα.
Το δεύτερο ζήτημα, που ουσιαστικά είναι παράγωγο του πρώτου, είναι οι «αλλυτρωτικές» αντιλήψεις που προβάλουν οι ηγέτες της FYROM και οι οποίες βρίσκουν έκφραση στο Σύνταγμα, στο σύστημα εκπαίδευσης, στα σύμβολα και στη γενικότερη κουλτούρα που καλλιεργούν, σηματοδοτώντας έμμεσα εδαφικές διεκδικήσεις και επαναχάραξη συνόρων, λειτουργώντας ως παράγοντας έντασης και αστάθειας στην περιοχή.
Το τρίτο ζήτημα είναι, η αναζήτηση μιας ονομασίας, κοινά αποδεκτής για πάσα χρήση, στο εσωτερικό και στο εξωτερικό και προς κάθε κατεύθυνση (erga omnes). Μια ονομασία τύπου «δημοκρατία Βαρδάρη» ή «δημοκρατία Δαρδανίας», θα ήταν η καταλληλότερη. Ωστόσο θα μπορούσε να ήταν και μια σύνθετη ονομασία στη σλαβόφωνη γλώσσα τους, πχ. «γκόρναμακεδόνια», ή «Νοβαμακεδόνια». Οι εμμονές για καθαρή αναφορά της λέξης «Μακεδονία» στην επίσημη ονομασία, δείχνει επιμονή σε αλλυτρωτικές επιδιώξεις.
Το τέταρτο στοιχείο είναι, η επίτευξη λύσης ως αποτέλεσμα της απ’ ευθείας συμφωνίας μεταξύ Ελλάδα-FYROM και της εδραίωσης ισότιμων και αμοιβαία επωφελών σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών, στη βάση των αρχών της καλής γειτονίας, της ισότιμης συνεργασίας και σεβασμό του διεθνούς δικαίου, χωρίς την αναγκαστική σύνδεση της με ένταξη στο ΝΑΤΟ και ΕΕ. Οι επιλογές αυτές εξυπηρετούν μόνο συμφέροντα των Αμερικανών-Νατοϊκών και Ευρωπαίων ιμπεριαλιστών και είναι παράγοντας γεωπολιτικής αστάθειας στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων και της Ανατολικής Ευρώπης.
Η αντίληψη ότι μια μικρή χώρα, δεν μπορεί να μας απειλή με το όποιο όνομα της, είναι αφελής διότι δεν υπολογίζει, ότι δοθείσης ευκαιρίας, μπορεί να λειτουργήσει, με τη στήριξη άλλων, ως μοχλός πίεσης σε βάρος της χώρας, λαμβάνοντας ως αντιπαροχή την ικανοποίηση «αλυτρωτικών» επιδιώξεων. Το ίδιο είναι αβάσιμη και η άποψη, ότι στο διάβα του χρόνου με το ανακάτεμα των εθνοτήτων στα Βαλκάνια, είναι εξωπραγματικό οι σημερινοί έλληνες να θεωρούνται γνήσιοι συνεχιστές των αρχαίων Μακεδόνων. Όμως η ιστορική-πνευματική κληρονομιά, δεν γίνεται με όρους βιολογικούς (DNA), αλλά με όρους ιστορικο-κοινωνικούς. Κατά συνέπεια είναι αβάσιμη η οποιαδήποτε η αμφισβήτηση της ελληνικής-ιστορικής κληρονομίας της αρχαίας Μακεδονίας.
Από την άλλη, ποικιλώνυμοι εκπρόσωποι δυνάμεων του μνημονιακού τόξου που προβάλλουν ως «ελληναράδες πατριώτες», αποκρύπτουν ένα υφέρποντα εθνικισμό και συγκαλύπτουν τις ιστορικές τους ευθύνες για την «εξαέρωση» της εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας και την υποταγή της χώρας στην ευρωζώνη και ΕΕ, στο ΝΑΤΟ και στις ΗΠΑ. Άρα οι αντιδράσεις και οι κινητοποιήσεις δεν πρέπει να θολώνονται από τον «καπνό» ενός κούφιου εθνικο-πατριωτισμού, αλλά με βάση τα πραγματικά λαϊκά συμφέροντα, με την απαλλαγή από την ιμπεριαλιστική επιτροπεία, τη διασφάλιση της εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας και της ισότιμης συνεργασίας μεταξύ χωρών.
Τέλος δεν πρέπει να μας διαφύγει η προσπάθεια διαφόρων κέντρων, να φουσκώνουν τα πανιά των εθνικιστικών και λαϊκίστικων αντιλήψεων, λειτουργώντας αποπροσανατολιστικά στη σωστή θεώρηση του προβλήματος και διεκδίκησης μιας φερέγγυας και βιώσιμης λύσης πραγματικά πατριωτικής, σε όφελος του ελληνικού λαού, του λαού της FYROM και των γειτονικών λαών της Βαλκανικής και της ευρύτερης περιοχής της Ανατολικής Ευρώπης.
1 Ο βασικό κορμός του κειμένου αποτελεί εισήγηση στην εκδήλωση του ΜΑΧΩΜΕ την 19ην Απρίλη 2016 με θέμα: «Εθνικό-Πατριωτικό-Ταξικό-Διεθνιστικό: Θεωρητικές προσεγγίσεις και πολιτικές προεκτάσεις». Η διάσταση του «Μακεδονικού» προστέθηκε σε αυτό το άρθρο.
2. Ο Αισχύλος, με αφορμή τη μάχη της Σαλαμίνας (480 πχ) στην οποία πήρε μέρος, γράφει στην τραγωδία του «Οι Πέρσες»: «Ω παίδες Ελλήνων ίτε, Ελευθερούτε Πατρίδα, ελευθερούτε δε παίδας, Γυναίκας, Θεών τε Πατρώων έδη, θήκας τε προγόνων, νυν υπέρ πάντων αγών». (μετάφραση). «Ω τέκνα των Ελλήνων προχωρείτε. Ελευθερώστε την Πατρίδα, τους παίδας, τας γυναίκας, τους ναούς των πατρώων Θεών, τους τάφους των προγόνων. Τώρα υπεράνω όλων ο αγών».
3. Β.Ι.Λένιν, «Άπαντα», τομ. 37, σελ.190.
4. Φ.Ένγκελς, «Η καταγωγή της οικογένειας, της ατομικής ιδιοκτησίας και του κράτους», Άπαντα Κ.Μαρξ-Φ.Ένγκελς, τομ.21, σελ. 104, ρωσ. έκδοση
5. Κ.Μαρξ-Φ.Ένγκελς, «Άπαντα», τομ.4, σελ. 428, ρωσ. έκδοση
6. Κ.Μαρξ-Φ.Ένγκελς, «Το Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος», εκδ. «Α.Παπακώστα», Αθήνα, 1963, σελ. 60.
7. K.Marx, «Letter of 29 November 1869», Collected Works. Τομ. 43 (Μόσχα: International Publishers, 1987), σελ.390-91
8. Β.Ι.Λένιν, «Η σοσιαλιστική επανάσταση και το δικαίωμα των εθνών στην αυτοδιάθεση – Θέσεις», Μαρξιστική Σκέψη, τεύχος 19, Μάρτιος 2016, σελ.19-30, Αθήνα.
9. Β.Ι.Λένιν, «Κριτικά σημειώματα για το εθνικό ζήτημα», «Άπαντα», τομ. 24, σελ. 123
10. Β.Ι.Λένιν, «Άπαντα», τόμος 36, σελ, 328.
11. Β.Ι.Λένιν, Άπαντα, τομ. 31, σελ. 170

Για με το νού σας βάλτε... Αφιερωμένο στον Νίκο Μπ...

Ο Τσε Γκεβάρα για τον Στάλιν, τον Τρότσκι και το ρ...

Article 1

$
0
0


ΓΙΑΤΙ ο ΣΥΡΙΖΑ φοβάται τώρα τον Μίκη...

Από το "PRESS-GR"

Πέμπτη, 8 Φεβρουαρίου 2018


Ενώ η κυβέρνηση συνεχίζει τα παιχνιδάκια αποπροσανατολισμού και σύγχυσης σχετικά με το μέγεθος της συμμετοχής στο συλλαλητήριο της Κυριακής, οι εξελίξεις –ιδιαίτερα στο παρασκήνιο- καταγράφονται ραγδαίες σε όλα τα μέτωπα. Αυτό από μόνο του διαψεύδει την κυβερνητική προπαγάνδα περί... «μικρής συγκέντρωσης» 140.000 ατόμων, όπως έβαλαν την ΕΛΑΣ να υποστηρίζει και να το υιοθετεί -αφού αυτός ήταν ο υποβολέας- ο ίδιος ο υπουργός Δημ. Τάξης Ν. Τόσκας. Αν το συλλαλητήριο δεν είχε επιτυχία όπως λένε, δεν θα επικρατούσε αμέσως μετά αυτή η ταραχή η οποία από χθες το πρωί είναι πιο έκδηλη.

Η πρώτη αντίδραση πανικού δεν είναι άλλη από τη «μαζική επίθεση» που με εντολή του Μεγάρου Μαξίμου έχουν εξαπολύσει οι Συριζαίοι, οι μηχανισμοί, τα φερέφωνα, οι παπαγάλοι τους και τα εξαρτώμενα μέσα ενημέρωσης στον Μίκη Θεοδωράκη. Όπως παραδεχόταν παράγοντας του κυβερνητικού χώρου, μεγαλύτερη ζημιά κι από τον όγκο του συλλαλητηρίου τους έκανε η απήχηση της ομιλίας του Θεοδωράκη που αποδόμησε πλήρως τον Τσίπρα και το οικοδόμημα του ΣΥΡΙΖΑ. Περισσότερο από όλα μάλιστα τους πόνεσε η αποστροφή του: «Είμαι πατριώτης, διεθνιστής και περιφρονώ και μάχομαι το φασισμό, στην πιο απατηλή και επικίνδυνη μορφή του, την αριστερόστροφη».

Μέχρι τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθούσε να πείσει το ακροατήριο του ότι παρά τα μνημόνια και τα μέτρα που έχει ψηφίσει και εφαρμόζει διατηρεί τον «αριστερό» του χαρακτήρα. Και με βάση αυτόν στις εκλογές θα προσπαθούσε να επιβιώσει με ένα καλό διψήφιο ποσοστό και να παραμείνει «κυρίαρχη δύναμη» στο χώρο της αριστεράς και της κεντροαριστεράς. Ο Θεοδωράκης δεν τους αφαίρεσε απλώς και τα τελευταία προσχήματα περί δήθεν «αριστερής αγνότητας». Τους έδωσε πλέον τη στάμπα του «αριστεροφασίστα», που συνιστά ένα συντριπτικό κάταγμα για τη φυσιογνωμία του ΣΥΡΙΖΑ από εδώ και πέρα. Τους αποτελείωσε.

Το δεύτερο στοιχείο που τους πόνεσε είναι ο μεγάλος αντίκτυπος της ομιλίας του Θεοδωράκη. Σε ένα τεράστιο συλλαλητήριο που οι ίδιοι οι κυβερνητικοί μηχανισμού είχαν σπεύσει να πουν ότι τον τόνο θα δίνουν οι «ακροδεξιοί», φάνηκε ότι όλος αυτός ο κόσμος ήταν μια γροθιά από την αρχή μέχρι το τέλος. Ούτε αντιθέσεις, ούτε φασαρίες, ούτε κόντρες, ούτε διχαστικά ή μονομερή συνθήματα, ούτε παρατράγουδα. Το εντελώς αντίθετο από όλα αυτά. Η ενότητα που υπήρχε κάτω από την εξέδρα, σε όλο το μήκος και πλάτος της συγκέντρωσης, ήταν πρωτοφανής. Και αυτό ήταν που έχει τρελάνει κυριολεκτικά τους κυβερνώντες. Δεν το περίμεναν και δεν μπόρεσαν να το χαλάσουν. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι την Κυριακή τελείωσαν και οι πλαστές διαχωριστικές γραμμές που εκείνοι καλλιεργούσαν. Από την Κυριακή, η διαχωριστική γραμμή που κυριαρχεί και παραμερίζει οτιδήποτε άλλο είναι ο πατριωτισμός, μία από τις εκφάνσεις του συνδέεται με την Μακεδονία και το όνομά της. Από τη μία πλευρά είναι οι πατριώτες απ’ όπου κι αν προέρχονται κι από την άλλη οι υπόλοιποι…

Αυτή η ανάλυση, την οποία όπως μαθαίνω κάνουν και στο κυβερνητικό κονκλάβιο μακριά από αποπροσανατολιστικές μπούρδες που λένε προς τα έξω, είναι που τρομάζει και χαλάει τα σχέδια του Μεγάρου Μαξίμου. Κι η ζημιά που βλέπουν ότι παθαίνουν λόγω του Μίκη από τα «αριστερά» τους φοβούνται ότι θα είναι ανυπολόγιστη. Χάνοντας και τον αριστερό πυρήνα της εκλογικής της βάσης, ο κίνδυνος να γυρίσουν στα ποσοστά που είχε ο παλιός Συνασπισμός μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας από θεωρητικός γίνεται πια ορατός και πραγματικός.

Γι αυτό και υπό το κράτος του πανικού που προκάλεσε το λαϊκό ξέσπασμα της Κυριακής, ξεκίνησαν την εκστρατεία διαπόμπευσης του Μ. Θεοδωράκη.
 Η εντολή του Μεγάρου Μαξίμου είναι «να διασυρθεί» με κάθε τρόπο ο Θεοδωράκης σε μια προσπάθεια να πληγεί η αξιοπιστία και το κύρος του στους αριστερούς και να απαξιωθεί η ομιλία του την Κυριακή. Κι ας είναι ο ίδιος Θεοδωράκης τον οποίο επισκεπτόταν στο σπίτι του ο Τσίπρας, πρωθυπουργός λίγων εβδομάδων το 2015, για να τον «οικειοποιηθεί» εν όψει της συνέχειας.

Κι εκτός από τη διαπόμπευση του Θεοδωράκη, παράλληλα έχουμε νέο γύρο σκανδάλων. Ήδη από το Σάββατο σας έγραψα ότι μπροστά στο αδιέξοδο για το πώς θα διαχειριστούν την επόμενη ημέρα του συλλαλητηρίου –που θα ήταν οπωσδήποτε επιτυχημένο- «καταστρώνουν ακόμη και σχέδια νέων αντιπερισπασμών, για να τα θέσουν σε εφαρμογή από την Δευτέρα, μέσα στην απελπισία τους». Ήδη έγινε γνωστό ότι στέλνουν άρον άρον στην Βουλή το φάκελο για το σκάνδαλο της Novartis με δέκα πρώην υπουργούς και υφυπουργούς της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ από το 2006 μέχρι τις αρχές του 2015. Πλήρης επιβεβαίωση...

Με αυτό τον τρόπο -και με άλλες κινήσεις που "σχεδιάζουν"- πιστεύουν ότι θα «ξεχαστεί» το συλλαλητήριο και θα φύγει από την επικαιρότητα ενώ ταυτόχρονα θα «στριμώξουν» ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, κάνοντας ακόμη και παζάρια για να υποχρεωθούν να ψηφίσουν άρον – άρον τη συμφωνία για τα Σκόπια. Αυτά, μέσα στον πανικό τους, επιχειρούν να κάνουν τώρα. Ο,τι και να κάνουν, όμως, η προδοσία της Μακεδονίας δεν περνάει πια…
Μ. Γιαλούρος

Ένας σπαρταριστός φανταστικός διάλογος μεταξύ Σωκράτη - Ιησού!

$
0
0

Ένας σπαρταριστός διάλογος μεταξύ Σωκράτη - Ιησού, πάνω στη θρησκευτική σύγκρουση της εποχής. Φυσικά το κείμενο είναι υποθετικό, εφόσον ο ΣΩΚΡΑΤΗΣ είναι κατά τετρακόσια χρόνια αρχαιότερος και μη αμφισβητήσιμο ιστορικά, πρόσωπο). Από την άλλη μεριά, ο γνωστός(?) ΙΗΣΟΥΣ. Δεν συναντήθηκαν ποτέ, ωστόσο είναι ενδεικτικό της χαώδους διαφοράς μεταξύ των δύο κοσμοαντιλήψεων.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Καλημέρα, Ιησού, έχω ακούσει τόσα για την θαυμαστή διδασκαλία σου. Με τον δικό μου σεμνό τρόπο, είμαι ένας φιλόσοφος εδώ στην Αθήνα. Μου είπαν ότι έχεις μεγάλη σοφία και αυτό είναι εμφανές από τα πλήθη αυτών που σε ακολουθούν στους δρόμους. Αν έχεις δύο λεπτά καιρό, θα το εκτιμούσα εάν με διαφώτιζες με τις απαντήσεις σου, σε κάποια αινιγματικά προβλήματα που με βασανίζουν σε ολόκληρη τη ζωή μου.
ΙΗΣΟΥΣ
Είμαι ένας αλιέας Ανθρώπων που αναζητεί ακολούθους. Φέρνω την αλήθεια του Θεού σε όλη την ανθρωπότητα. Ψάξε και θα βρεις, ρώτα και θα λάβεις απάντηση, χτύπα και θα ανοιχτούν οι πόρτες μπροστά σου.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Υπάρχει ένα βασικό ερώτημα που πάντα κυριαρχούσε στη σκέψη μου. Αν και ήταν ανέκαθεν ένα ανυπέρβλητο εμπόδιο στην αναζήτησή μου για την αλήθεια και το νόημα της, είμαι βέβαιος ότι με τις γνώσεις σου θα το βρεις πολύ εύκολο αυτό και θα με θεωρήσεις σαν έναν ανόητο ηλικιωμένο. Πάντα επιθυμούσα να ζήσω με τιμή και ευγένεια, αλλά φαίνεται ότι απλά ξόδεψα τη ζωή μου χωρίς καλά-καλά, να μάθω τι είναι τιμή και τι ευγένεια. Με την περιορισμένη μου αντίληψη, συχνά φαντάζει σε μένα ότι η ζωή, με όλη της την βιασύνη και τη φασαρία, πραγματικά δεν υποδεικνύει τίποτα. Πες μου σε παρακαλώ: Πως πρέπει να ζει ένας ¶νθρωπος, ποιος ο σκοπός της ζωής;
ΙΗΣΟΥΣ
Να υπηρετείς και να λατρεύεις τον Θεό.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Ποιο Θεό;
ΙΗΣΟΥΣ
Υπάρχει μόνο ένας Θεός.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Ω! Θα έπρεπε να ζεις εδώ στην Αθήνα. Έχουμε αρκετούς για να διαλέξεις.
ΙΗΣΟΥΣ
Υπάρχει μόνο ένας αληθινός Θεός.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Φυσικά, και ποιος είναι αυτός;
ΙΗΣΟΥΣ
Ο αληθινός Θεός είναι Κύριος ο Θεός.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Ναι. Αλλά ποιος είναι, Κύριος ο Θεός; Ή τι είναι αυτό;
ΙΗΣΟΥΣ
Είναι η απόλυτη σοφία, αγάπη, κατανόηση, ειρήνη, και έλεος. Είναι ο δημιουργός των Ουρανών και της Γης και όλων των πραγμάτων στο Σύμπαν.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Δημιουργός; Όλων των πραγμάτων;
ΙΗΣΟΥΣ
Ναι, όλων των πραγμάτων. Είναι παντοδύναμος. Είναι ο κύριος και ελεγκτής και δημιουργός όλων των πραγμάτων. Ο πανταχού παρών που τίποτα δεν μπορεί να συμβεί χωρίς να το γνωρίζει εκ των προτέρων.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Για πες μου: Δημιούργησε λοιμούς, πολέμους, θάνατο, τυραννία και κακό;
ΙΗΣΟΥΣ
Όχι, βέβαια. Αυτά τα πράγματα και όλα τα άλλα δεινά και τραγωδίες είναι του Σατανά, του πρίγκιπα του σκότους, ή από τις ανθρώπινες αδυναμίες και την σατανική φύση. Ο θεός είναι αγαθός και άκακος, μόνο καλό μπορεί να βγει από αυτόν.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Και για ποιο θεϊκό σκοπό, υπάρχει ο Διάβολος; Ασφαλώς αυτός πρέπει να είναι ένας Θεός, για να μπορεί να επισκέπτεται παντοδύναμος, με καταστροφή μεγάλη την Ανθρωπότητα. Ακόμη εσύ μόλις είπες ότι υπάρχει μόνο ένας Θεός. Επίσης εσύ είπες ότι όλα όσα υπάρχουν, προέρχονται από το θεό: Και τώρα εσύ λες όμως ότι, μόνο καλό προέρχεται από το θεό και πως όλα τα κακά, προέρχονται από κάποιον που ονομάζεται Διάβολος. Αυτά θα μπορούσαν να είναι αντιφατικά. Φοβάμαι ότι η θρησκεία σου είναι πολύ περίπλοκη και σύνθετη, για αυτό το γέρικο κεφάλι, ώστε να το ερευνήσει εξονυχιστικά. Ακόμη, θα είμαι ένας υπομονετικός και διακαής μαθητής και θα προσπαθώ πολύ για να καταλάβω, εάν εσύ θελήσεις να με βοηθήσεις. Σε παρακαλώ εξήγησε μου όμως: ποιος είναι ο Διάβολος και πώς γίνεται, όλα τα πράγματα να προέρχονται από το Θεό και ακόμη, κάποια πράγματα όχι από αυτόν;
ΙΗΣΟΥΣ
Ο Διάβολος είναι ένας εκπεσών άγγελος ο οποίος είναι φιλόδοξος. Αυτός εξεγερθείς, επαναστάτησε ενάντια στο θεό, αυτός θέλει να ανατρέψει όλα Του τα έργα.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Ω..! Στο όνομα το Υψίστου Διός, για πες μου τι είναι ένας άγγελος;
ΙΗΣΟΥΣ
Ένας άγγελος..., είναι..., ένας άγγελος.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Φυσικά, αλλά αυτό είναι μία ταυτότητα, ένα όνομα ή ένα επίθετο. Ο ΣΩΚΡΑΤΗΣ είναι ο ΣΩΚΡΑΤΗΣ, ο Πλάτωνας επίσης είναι ο Πλάτωνας, όχι άλλος. Αλλά, βλέπεις, αυτό δεν σημαίνει τίποτε για μένα έτσι ανεκπαίδευτος που είμαι εγώ, στη θρησκεία σου. Αν και είναι αλήθεια, όσο αληθινό μπορεί να είναι, και δεν σχετίζεται με οτιδήποτε μπορώ εγώ να καταλάβω. Σύγκρινέ το, σε παρακαλώ, με κάτι το οποίο να μου είναι γνωστό, κάτι που να είμαι εξοικειωμένος με αυτό.
ΙΗΣΟΥΣ
Μα... Ένας άγγελος, είναι ένας άγγελος.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Σε παρακαλώ να με συγχωρήσεις για την αναίσθητη άγνοιά μου. Κατάλαβε και νοιώσε ότι εγώ δεν είμαι αυθεντία, όπως εσύ είσαι. Δεν έχω δει ποτέ άγγελο ούτε άκουσα για αυτό. Μου ειπώθηκε-έμαθα ότι είχες πολλά παράξενα οράματα όταν εσύ περιπλανήθηκες στην έρημο για 40 ημέρες χωρίς τροφή. Σε ικετεύω, πες μου πώς είναι, με τι μοιάζουν αυτοί οι άγγελοι, που λες;
ΙΗΣΟΥΣ
Έχουν... φτερά.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Το ίδιο έχουν οι μύγες, τα κουνούπια, τα πουλιά, ακόμη και οι κότες. Μπορείς να γίνεις πιο συγκεκριμένος;
ΙΗΣΟΥΣ
Μοιάζουν με τους ανθρώπους επίσης, εκτός του ότι έχουν φτερά.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Τι άλλο; Μπορούν να πετάξουν υποθέτω.
ΙΗΣΟΥΣ
Ναι, για αυτό το λόγο έχουν τα φτερά.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Φυσικά, έπρεπε να το είχα καταλάβει. Είπες μοιάζουν με τους ανθρώπους. Σε τι διαφέρουν από αυτούς;
ΙΗΣΟΥΣ
Είναι πολύ ανώτεροι των ανθρώπων και δεν πεθαίνουν ποτέ.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Πόσο ανώτεροι των ανθρώπων;
ΙΗΣΟΥΣ
Πιο ενάρετοι και ισχυροί. Πολύ πιο ισχυροί.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Είναι υπεράνθρωποι τότε.
ΙΗΣΟΥΣ
Ε... Ναι. Απολύτως!
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Τότε, είναι υπεράνθρωποι και είναι αθάνατοι. Εμείς εδώ στην Αθήνα θα ονομάζαμε αυτά τα όντα, Θεούς.
ΙΗΣΟΥΣ
Όχι! Ο Θεός είναι ισχυρότερος από αυτά.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Ομοίως είναι ο Ζεύς για μας, ισχυρότερος από τους υπόλοιπους Ολύμπιους Θεούς γι αυτό επιπλέον πέρα από τα άλλα προσωνύμια, τον αποκαλούμε και Ύψιστο Δία, με αφιερωμένο ξεχωριστό Ναό, Διός Υψίστου. Αλλά οι υπόλοιποι, είναι ακόμα κατ'ευφημισμόν, Θεοί. Για πες μου όμως, πως θα όριζες την λέξη Θεός;
ΙΗΣΟΥΣ
Θεός, είναι: Ο δημιουργός των πάντων. Είναι όλη η δύναμη, η γνώση, η σοφία και η επιτομή της δικαιοσύνης, του οίκτου, της συμπόνιας, της καλοσύνης και της ειρήνης.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Αυτές οι ιδιότητες είναι, παρόλα αυτά, όχι αναγκαία συνεπείς και σύμφωνες. Δεν είναι δυνατό για ένα άτομο να είναι ταυτόχρονα δίκαιος, γαλήνιος, ειρηνικός ακόμη ελεήμων και φιλεύσπλαχνος: όλα αυτά σε ένα περιστατικό ή σε μία κατάσταση. Εάν ένα άτομο ή Έθνος αξίζει τιμωρίας με τον κανόνα της δικαιοσύνης, εσύ οφείλεις να τον τιμωρήσεις ή να διεξαγάγεις πόλεμο σ'αυτούς, αλλά αυτό πάλι, θα ήταν μια παραβίαση του κανόνα της ειρήνης και ευσπλαχνίας. Καμία ύπαρξη δεν θα μπορούσε να έχει όλες αυτές τις ιδιότητες μαζί, διότι αντικρούουν ή αντιφάσκουν η μία την άλλη! Δεν μπορούν να συνυπάρξουν μαζί στο ίδιο άτομο, την ίδια στιγμή. Είναι σαν παρ'όλα αυτά, ένα άνθρωπος να έχει στρίψει ταυτόχρονα αριστερά και δεξιά στην ίδια γωνία, την ίδια στιγμή, ενόσω ακόμη παραμένει ολόκληρος και ακέραιος σωματικά.
ΙΗΣΟΥΣ
Ο Θεός κάνει τα θαύματά του με μυστήριους τρόπους (άγνωστοι αι βουλαί του Υψίστου).
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Μου φαίνεται ότι με αυτά τα όντα, τους Αγγέλους, εσύ έχεις πολλούς Θεούς, όπως ακριβώς έχουμε κι εμείς εδώ στην Αθήνα, μόνο που εσύ δεν τους αποκαλείς όμως αυτούς, Θεούς.
ΙΗΣΟΥΣ
Όχι! Ο Θεός είναι ο Μόνος παντοδύναμος.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Τότε η μόνη διαφορά τους είναι στο βαθμό της δύναμης;
ΙΗΣΟΥΣ
Όχι… Ο Θεός είναι καλύτερος και περισσότερο ενάρετος και αγνός από ότι αυτοί. Η αμαρτία είναι αδύνατη για αυτόν.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Τι είναι αμαρτία;
ΙΗΣΟΥΣ
Είναι η πράξη ανυπακοής στο Θεό (στο θέλημά Του).
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Εγώ βλέπω από αυτό, ότι ο Θεός δεν θα μπορούσε να αμαρτήσει, διότι δεν θα μπορούσε να είναι ανυπάκουος στον Εαυτό Του. Αλλά εφόσον η αμαρτία είναι αδύνατη για αυτόν, τότε δεν έχει σημείο αναφοράς, του (στο πώς) να είναι αναμάρτητος. Είναι το ίδιο με μία πέτρα ή βράχο που βάζει στόχο να μείνει ακίνητος. Είναι μερικώς ένα θέμα καθορισμού ή προσδιορισμού. Αλλά, για πες μου, τι κάνουν, με τι ασχολούνται αυτοί οι άγγελοι;
ΙΗΣΟΥΣ
Αυτοί εκτελούν το Θέλημα του Θεού.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Γιατί, εάν ο Θεός που είναι σε όλα παντοδύναμος, χρειάζεται άλλους να κάνουν τα Θελήματά του;
ΙΗΣΟΥΣ
Έτσι Του αρέσει, μ'αυτόν το τρόπο.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Αυτοί είναι οι σκλάβοι του τότε, έτσι δεν είναι;
ΙΗΣΟΥΣ
Όχι, αυτοί Τον Υπηρετούν πρόθυμα.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Τι συμβαίνει εάν αυτοί δεν Τον υπηρετήσουν πρόθυμα;
ΙΗΣΟΥΣ
Υπήρξαν αρκετοί άγγελοι οδηγημένοι από τον Σατανά, τον Διάβολο, που εξεγέρθηκαν εναντίον του Θεού και απορρίφθηκαν από τον παράδεισο, στην αιώνια αγωνία και τιμωρία.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Τι είναι παράδεισος;
ΙΗΣΟΥΣ
Είναι ένα υπέροχο μέρος ψηλά στα ουράνια. Οι δρόμοι του είναι στρωμένοι με χρυσάφι. Τα πάντα είναι ειρηνικά και πανέμορφα εκεί. Εκεί ζει ο Θεός και όλοι όσοι πιστεύουν σ'αυτόν, πηγαίνουν εκεί όταν αυτοί πεθάνουν. Οι ¶νθρωποι εκεί ζουν αιώνια ζωή και τους δίνονται φτερά. Λατρεύουν το θεό και παίζουν άρπες στον αιώνιο παράδεισο όπου ευτυχούν για πάντα. Είναι στόχος, σκοπός και επιδίωξη επιτυχίας στη ζωή του κάθε Ανθρώπου να πάει στον ουρανό στον παράδεισο όταν αυτός ή αυτή πεθάνει.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Αυτό ακούγεται και μοιάζει με τις δικαιολογίες που έδωσαν όσοι έφαγαν τον λωτό, στη χώρα των λωτοφάγων. Εάν αυτός ήταν ο σκοπός της ζωής, δεν θα μπορούσαμε απλά να μεθύσουμε με κρασί ή άλλα βότανα και να αισθανόμαστε έτσι όμορφα όλη την ώρα, όπως κάνουν οι ζητιάνοι και οι μέθυσοι στην άλλη πλευρά της πόλης;
ΙΗΣΟΥΣ
Η Βίβλος λέει ότι δεν πρέπει να πίνεις κρασί ούτε μετέχεις σε οινοποσία.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Εάν αυτός είναι ο μοναδικός σκοπός στη ζωή του Ανθρώπου για να πάει στον παράδεισο, τότε γιατί αυτός απλά δεν αυτοκτονεί;
ΙΗΣΟΥΣ
Η Εντολή λέγει (ΟΥ ΦΟΝΕΥΣΕΙΣ), δεν θα σκοτώσεις ούτε θα αυτοκτονήσεις, να μην προκαλέσεις θάνατο.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Εάν ο Θεός ήθελε τον ¶νθρωπο να πάει στον παράδεισο, τότε γιατί από την αρχή τον τοποθέτησε στη Γη; Γιατί Αυτός, απλά δεν έβαλε αρχικά, τον ¶νθρωπο στον παράδεισο; Μου φαίνεται πολύ δύσκολο να πιστέψω ότι ο ¶νθρωπος με όλες τις ικανότητές του, τις επιθυμίες του και την πολυπλοκότητα του, να δημιουργήθηκε απλώς, για να κάθεται να παίζει άρπα και κρουστά και να λατρεύει εκκλησιαζόμενος τον Κύριο. Σίγουρα δεν υπάρχει, ούτε υπήρξε, ένας ¶νθρωπος Τύραννος τόσο ματαιόδοξα κενός και περήφανος που θα ζητούσε από τους υπηκόους του να παίζουν άρπα και κρουστά δουλοπρεπώς και υποδεέστερα μπροστά του από τη αυγή ως το σούρουπο, και αυτό να γίνεται ως την αιωνιότητα!! Εγώ σίγουρα μπορώ να καταλάβω γιατί ο Σατανάς θέλησε να επαναστατήσει ενάντια σε μια τέτοια στατικά πειθαρχημένη, πληκτική και τυραννικά καταθλιπτική κοινωνία. Από ότι μου έχεις πει ως τα τώρα, θα μπορούσα να πάρω το μέρος του Σατανά στην εξέγερση, αν και κατατάσσω τον εαυτό μου ως ταπεινό, δεν θα μπορούσα να παίζω άρπα και κρουστά και να τραγουδώ επαίνους και δόξες όλη μέρα σε μία ύπαρξη η οποία με απειλεί με τιμωρίες και αιώνια βάσανα αλλά και μαρτύρια, εάν δεν το κάνω.
ΙΗΣΟΥΣ
Ο Κύριος και Θεός, είναι ζηλιάρης θεός και εσύ δεν θα λατρεύεις άλλους Θεούς πριν ή εκτός από Αυτόν.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Γιατί ο Σατανάς εξεγέρθηκε, στασίασε και επαναστάτησε; Γνώριζε αυτός, ότι ο θεός ήταν τόσο πανίσχυρος όπως εσύ μου τον περιγράφεις ότι είναι, και ότι θα μπορούσε να ανατραπεί ή να ηττηθεί, χάνοντας τη μάχη;
ΙΗΣΟΥΣ
Ο Σατανάς εξεγέρθηκε, στασίασε και επαναστάτησε διότι ήταν περήφανος, όχι ταπεινός και ήθελε να δεσπόζει να κυριαρχεί και να εξουσιάζει τον παράδεισο μόνος του. Αυτός γνώριζε μερικώς τη μεγάλη δύναμη και ισχύ του Θεού (ότι είναι μεγαλύτερη από τη δική του), αλλά αυτός όμως ήθελε τόσο πολύ αυτή τη δύναμη και ισχύ, τόσο που ήταν πρόθυμος να θυσιάσει τα πάντα και να διακινδυνεύσει οπωσδήποτε.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Ο Σατανάς ήταν σίγουρα πολύ γενναίος, έπειτα από αυτό που μου λες. Να αντιμάχεται έναν εχθρό, που δεν θα μπορούσε ποτέ, να νικήσει!!
ΙΗΣΟΥΣ
Αυτός ήταν αμαρτωλός, επειδή δεν υπάκουσε τη θέληση του Θεού.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Εμένα μου φαίνεται όμως, ότι η μόνη διαφορά μεταξύ Σατανά και θεού είναι στο μέγεθος και το βαθμό της δύναμης.
ΙΗΣΟΥΣ
Ο Θεός είναι τέλειος. Αυτός είναι Παντοδύναμος, Παντογνώστης, και Αναμάρτητος.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Φυσικά!! Με τη διευκρίνιση όμως, ότι αυτός είναι αναμάρτητος, αποκλειστικά και μόνο, επειδή δεν μπορεί να είναι ανυπάκουος στον Εαυτό του. Με τη μόνη πραγματική διαφορά μεταξύ των δύο, να είναι το μέγεθος και ο βαθμός της δύναμης που κατέχουν. ¶ρα, συνεπώς ο Σατανάς δεν ήταν λαθεμένος ή αμαρτωλός να εξεγερθεί, να στασιάσει και να επαναστατήσει ενάντια στο Θεό. Αυτός λάθεψε μόνο, στο να χάσει την εξέγερση. Την οποία εάν είχε νικήσει, άρα κερδίσει, τότε ο Θεός, θα ήταν Ο αμαρτωλός και Ο διεφθαρμένος! Διότι ο Θεός θα ήταν ανυπάκουος στο Σατανά, ο οποίος θα ήταν καλύτερος από το Θεό ή τους άλλους Αγγέλους, επειδή δεν θα μπορούσε να αμαρτήσει στον Εαυτό του. Έτσι είναι: δεν μπορεί να είναι ανυπάκουος στο Εαυτό του. Θα είχε αναδείξει τον Εαυτό του ως Παντοδύναμο. Εάν ο σατανάς νικούσε, θα μπορούσε να γίνει Θεός σύμφωνα με τον δικό σου ορισμό επειδή θα ήταν Παντοδύναμος και Αναμάρτητος. Αλλά ποιος ξέρει ή είναι σίγουρος ότι αυτό δεν συνέβη; Από την περιγραφή σου για τον θεό, εγώ αρχίζω να υποπτεύομαι σ'αυτό το σημείο, ότι αυτό συνέβη.
ΙΗΣΟΥΣ
Ο Θεός είναι περισσότερο αποτελούμενος μόνο από αγνότητα και ενάρετη έλλειψη αμαρτίας: Αυτός είναι απείρως δίκαιος, ελεήμων, ειρηνικός, εύσπλαχνος, και σε όλα συγχωρετικός. Ο Σατανάς είναι διεφθαρμένος, Εγωιστικός, Καταστροφικός, και Κακός.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Τι συνέβη στο σατανά μετά από την αποβολή του εκτός του παραδείσου;
ΙΗΣΟΥΣ
Αυτός ρίφθηκε στην Κόλαση όπου αγωνιά, υβρίζει και βασανίζεται βογγώντας, για όλη την αιωνιότητα.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Τι είναι Κόλαση και γιατί ο Σατανάς παραμένει εκεί εάν είναι τόσο οδυνηρά και βασανιστικά και πάντως όχι ευχάριστα;
ΙΗΣΟΥΣ
Ο Θεός τον κλείδωσε στην κόλαση και δεν του επιτράπηκε να φύγει. Ο Θεός δημιούργησε την Κόλαση ως τόπο τιμωρίας του Σατανά και όλων όσων δεν έχουν πίστη στο Θεό. Είναι ένας τόπος, με αιωνίως διαρκή φωτιά, με φοβερή ζέστη. Με βασανισμούς, μεγάλη αγωνία και ατέλειωτα μαρτύρια. Όλοι οι αμαρτωλοί άνθρωποι που δεν ζητούν συγχώρεση από το Θεό και δεν έχουν πίστη σε εκείνον, πηγαίνουν εκεί για να βασανίζονται από τον Διάβολο, τον Δαίμονα.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Εάν ο Θεός είναι δίκαιος και Ελεήμων, πως μπορεί να το κάνει αυτό σε έναν εχθρό που τον πολέμησε σε μάχη! Γιατί απλά ο Θεός, δεν συγχώρησε τον Σατανά μετά την ήττα του όπως συχνά κάνουν οι ¶νθρωποι σε ένα ηττημένο Έθνος αφού το νικήσουν; Η Ανθρωπότητα δίνει την εντύπωση ότι στη νίκη είναι πιο ελεήμων και φιλεύσπλαχνη ή φιλάνθρωπη αν θες, από το Θεό; Έτσι αυτοί, δεν φέρονται στον ηττημένο με τέτοια τρομερά βασανιστήρια ακόμη και για ολόκληρη τη ζωή του. Να αφήνονται έτσι για όλη την Αιωνιότητα; Γιατί ο Θεός δεν δείχνει τις αρετές του που εσύ περιέγραψες, όπως: την Δικαιοσύνη τού να είναι ελεήμων, φιλεύσπλαχνος και συγχωρητικός στον ηττημένο, Σατανά; Προφανώς η εμπόλεμη φύση του Θεού, είναι σε σημειωμένη αντίθεση με αυτό που προσδιόρισες με τον ορισμό Θεός, ως Ύπαρξη ειρηνική, ελεήμων και που τα πάντα συγχωρεί.
ΙΗΣΟΥΣ
Ο Θεός λειτουργεί με μυστήριους τρόπους, (ΑΓΝΩΣΤΟΙ ΑΙ ΒΟΥΛΑΙ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ), για να εκπληρώσει τα θαύματά του.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Εάν ο Σατανάς είναι κλειδωμένος στην Κόλαση, όπως εσύ είπες: πως μπορεί να φέρει ενοχλήσεις και βάσανα στην Ανθρωπότητα και γιατί ο Θεός το επιτρέπει αυτό, εφόσον είναι παντοδύναμος και γεμάτος καλοσύνη; Εάν ο Θεός είναι παντοδύναμος, πως συμβαίνει να επιτρέπει τον Διαβολικό Σατανά να επιβιώνει, να ζει; Γιατί δεν τον καταστρέφει; Αν και αρχίζω να αναρωτιέμαι, σ'αυτό το σημείο, εάν η αντίθετη πορεία δεν θα ήταν ίσως, καλύτερη.
ΙΗΣΟΥΣ
Ο Θεός επιτρέπει στο Σατανά να είναι ελεύθερος για να φέρνει ενοχλήσεις και βάσανα στην Ανθρωπότητα, για να τιμωρήσει τον ¶νθρωπο για την αμαρτία του στον κήπο της Εδέμ.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Τι είναι ο κήπος της Εδέμ;
ΙΗΣΟΥΣ
Όταν ο Θεός δημιούργησε τον πρώτο ¶νδρα και Γυναίκα, τον Αδάμ και την Εύα, τους έβαλε στον κήπο της Εδέμ. Όταν αυτοί δημιουργήθηκαν, αυτοί ήταν αγνοί και χωρίς αμαρτία. Έτσι τους δημιούργησε ο Θεός. Ο κήπος της Εδέμ ήταν ένας πανέμορφος παράδεισος και παρείχε στους πρωτόπλαστους Αδάμ και Εύα, οτιδήποτε χρειαζόταν. Αυτοί δεν χρειαζόταν να εργάζονται, αλλά απλώς άπλωναν το χέρι και αποσπούσαν τα φρούτα από τα κλαδιά των πλουσιοπάροχων δένδρων (τροφοσυλλέκτες). Αυτοί ήταν αγνοί, απονήρευτοι, άκακοι και απροβλημάτιστοι σαν παιδιά και δεν γνώριζαν τίποτε για τον ασελγή σαρκικό έρωτα. Αυτοί είχαν ο ένας τον άλλο για συντροφιά και λάτρευαν και υμνούσαν τον Θεό που τους επισκεπτόταν κάθε τόσο.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Γιατί ο Θεός δημιούργησε την Ανθρωπότητα;
ΙΗΣΟΥΣ
Γιατί ήταν θλιμμένος λόγω μοναξιάς.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Μοναξιά!! Γιατί τότε, απλά δεν δημιουργούσε επιπλέον αγγέλους, οι οποίοι είναι περισσότερο όμοιοι προς Αυτόν, αντί της πολύ χαμηλότερης μορφής ζωής, τον ¶νθρωπο; Θα μπορούσες να πεις ότι Αυτός ήθελε δουλοπρεπείς σκλάβους οι οποίοι να κοιτούν κάτω και όχι να είναι άνω θρώσκοντες. Αυτόν, τον Θεό τους, τον οποίο φοβούνται: Να σέβονται και να λατρεύουν;;;;
ΙΗΣΟΥΣ
Επειδή Αυτός είναι ο Δημιουργός μας, εμείς του οφείλουμε σεβασμό, λατρεία και υποταγή.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Είναι καθήκον του παιδιού ενός εγκληματία να υπακούει στον πατέρα του; Ή αυτό έχει, το δικαίωμα και την υποχρέωση, να αποφασίσει για τον εαυτό του μεταξύ σωστού και λάθους; Ποια αμαρτία και ποια πράξη ανυπακοής, διέπραξε ο ¶νθρωπος στον κήπο της Εδέμ;
ΙΗΣΟΥΣ
Στο κέντρο του κήπου της Εδέμ, ο Θεός τοποθέτησε το δέντρο της Γνώσης. Ο Θεός είπε στον Αδάμ και στην Εύα ότι δεν θα πρέπει να τρώνε τα φρούτα αυτού του δένδρου. Ο Σατανάς πήγε στον κήπο μεταμφιεσμένος σαν φίδι και είπε στην Εύα ότι θα αποκτούσε μεγάλη γνώση εάν αυτή έτρωγε το φρούτο. Ο Σατανάς της είπε ότι ο Θεός τους απαγόρευσε να φάνε από αυτό το φρούτο επειδή Αυτός φοβόταν ότι αν το κάνανε, τότε θα γινόντουσαν σαν Αυτόν. Η Εύα έπεισε τον Αδάμ να φάει το φρούτο. Αφού το έφαγαν τότε αυτοί απέκτησαν την γνώση του σεξουαλικού έρωτα. Αυτή ήταν η αρχική και αρχέτυπη αμαρτία, το προπατορικό αμάρτημα.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Είναι η γνώση κακή ή διεφθαρμένη και ο Θεός θέλει να την κρατήσει μακριά μας; Γιατί ο Θεός θέλει να μας κρατήσει μακριά από την απόκτηση της γνώσης; Μήπως αυτός ήθελε να μας κρατήσει υποδεέστερους σκλάβους ταπεινωτικά κάτω από τα πόδια του; Εμένα μου φαίνεται ότι εμείς οφείλουμε ευχαριστίες στο Σατανά και λατρεία (προς τη δική του θεότητα) για τη βοήθειά του. Ο Σατανάς ομοιάζει κατά κάποιο τρόπο στον Τιτάνα Προμηθέα, ο οποίος με απροκάλυπτη ανυπακοή στις εντολές των Θεών, έφερε στον ¶νθρωπο την γνώση της φωτιάς. Για αυτή την υπηρεσία του στον ¶νθρωπο ο Σατανάς υπομένει αγωνίες και βασανισμούς στην Αιωνιότητα, ενώ όμως ο Προμηθέας ΣΧΕΔΟΝ ως στην Αιωνιότητα. Και αυτό γιατί ο Δίας γέννησε με την Αλκμήνη, τον Ηρακλή, για να δώσει εκτός των άλλων, ένα τέλος στην τιμωρία του Προμηθέα, ελευθερώνοντάς τον από τα αιώνια δεσμά. Σίγουρα η Ανθρώπινη ζωή αξίζει κατά πολύ λιγότερο να τη ζεις, χωρίς τον έρωτα, τη φωτιά και τη γνώση.
ΙΗΣΟΥΣ
Αλλά ο Σατανάς είπε ψέματα στην Εύα, επειδή εμείς δεν γίναμε τόσο μεγάλοι όπως ο Θεός τρώγοντας το φρούτο. Αυτός μας είπε ψέματα μερικώς, επειδή ήθελε να καταστρέψει το έργο του θεού.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Εάν ο Θεός είναι Παντοδύναμος, γιατί επέτρεψε τον Σατανά να έρθει στον κήπο και να δελεάσει, να βάλει σε πειρασμό και να παρασύρει την Εύα; Εάν ο Θεός δεν ήθελε από τον ¶νθρωπο να φάει το φρούτο αυτό, τότε γιατί Αυτός, έβαλε το δένδρο στον κήπο αρχικά; Εάν ο Θεός δεν ήθελε τον ¶νθρωπο να κάνει σαρκικό έρωτα, τότε γιατί τον εξόπλισε, τον εφοδίασε με τα απαραίτητα όργανα αναγκαία γι'αυτό; Εάν ο θεός δεν ήθελε από τον ¶νθρωπο να διαπράξει την αρχική αμαρτία (προπατορικό αμάρτημα), γιατί τότε Αυτός έδωσε στον ¶νθρωπο την επιθυμία για γνώση και εμπειρία ασυνήθιστη, για περιπέτεια και σαρκικό έρωτα;
ΙΗΣΟΥΣ
Ο Θεός έβαλε το δένδρο στον κήπο και επέτρεψε στο Σατανά να έρθει εκεί επειδή ήθελε να δοκιμάσει την Ανθρωπότητα.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Εσύ είπες ότι ο θεός είναι Παντογνώστης!! Ότι Αυτός γνωρίζει τα όσα συμβαίνουν, πριν αυτά συμβούν. Σίγουρα τότε ο θεός γνώριζε εκ των πρότερων, πώς θα ενεργούσε ο ¶νθρωπος σε κάθε κατάσταση ή περίπτωση.
ΙΗΣΟΥΣ
Ο Θεός έδωσε στον ¶νθρωπο ελευθερία επιλογής. Ήταν εξίσου πιθανό για τον ¶νθρωπο να είναι αγνός, ενάρετος, ηθικός και υπάκουος στο Θεό, όσο και αμαρτωλός, δηλαδή ανυπάκουος στο Λόγο Του.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Γνώριζε ο Θεός ότι ο ¶νθρωπος θα μπορούσε να αμαρτήσει;
ΙΗΣΟΥΣ
Αυτός γνώριζε ότι ο ¶νθρωπος θα μπορούσε να αμαρτάνει αλλά έδωσε στον άνθρωπο την ελευθερία επιλογής, ώστε να επιλέξει.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Θα μπορούσε ο Θεός να δημιουργήσει τον ¶νθρωπο έτσι ώστε, αυτός να μπορεί να αμαρτήσει; Θα μπορούσε ο Θεός να έχει δημιουργήσει τον ¶νθρωπο έτσι, ώστε αυτός να αμαρτήσει σ'αυτή την συγκεκριμένη περίπτωση;
ΙΗΣΟΥΣ
Ναι, εφόσον ο Θεός είναι παντοδύναμος θα μπορούσε να το είχε κάνει, αλλά Αυτός δεν ήθελε οι ¶νθρωποι να είναι μαριονέτες; Ήθελε οι ¶νθρωποι να έχουν την ελευθερία επιλογής.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Θα μπορούσε ο Θεός να δημιουργήσει τον ¶νθρωπο με δύο κεφάλια και τρία πόδια ή με όποιον άλλο τρόπο αυτός θα ήθελε;
ΙΗΣΟΥΣ
Ο Θεός θα μπορούσε να δημιουργήσει τον ¶νθρωπο, με όποιο τρόπο Αυτός ήθελε.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Μήπως ο Θεός δημιούργησε τον ¶νθρωπο με αυτή τη μορφή και με αυτό τον τρόπο, σκόπιμα; Μήπως ο θεός σκόπευε ή είχε υπ’ όψιν του ώστε ο άνθρωπος να έχει ένα κεφάλι, δύο πόδια και να εμφανίζεται έτσι, όπως ακριβώς είναι σήμερα;
ΙΗΣΟΥΣ
Φυσικά και το είχε υπ’ όψιν Του: Ο Θεός είναι Τέλειος και Παντοδύναμος. Δεν θα μπορούσε να κάνει λάθος.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Τότε ο θεός δεν έκανε λάθος, αλλά δημιούργησε τον ¶νθρωπο ακριβώς όπως σκόπευε, με κάθε τρόπο;
ΙΗΣΟΥΣ
Ναι.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Τότε λοιπόν εσύ και εγώ, δημιουργηθήκαμε ακριβώς όπως ήθελε ο θεός να είμαστε; Επίσης ο Αδάμ και η Εύα, δημιουργήθηκαν ακριβώς όπως ο Θεός σκόπευε να είναι;
ΙΗΣΟΥΣ
Ναι. Είναι έτσι όπως το έχω πει.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Είναι οτιδήποτε που απαρτίζει τον ¶νθρωπο, προερχόμενο από το Θεό;
ΙΗΣΟΥΣ
Ναι. Ο θεός είναι ο Κύριος, ο Ελεγκτής και ο Δημιουργός των πάντων.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Μήπως Ο Διάβολος ή όποια άλλη δύναμη δημιούργησε κάποιο τμήμα του Ανθρώπου;
ΙΗΣΟΥΣ
Όχι, Όχι... Ο Θεός είναι ο μοναδικός δημιουργός των πάντων.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Τότε, εάν ο θεός δημιούργησε του Ανθρώπου τα μάτια, τα πόδια και τη διανοητική ικανότητα, αυτός επίσης δημιούργησε και τις Ανθρώπινες επιθυμίες. Όλες του τις επιθυμίες, ακόμη την επιθυμία για τη γνώση και το σεξ. Γιατί τότε ο ¶νθρωπος αμάρτησε;
ΙΗΣΟΥΣ
Αυτός αμάρτησε από τις αδυναμίες του και την διεφθαρμένη φύση του.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Είναι η φύση του Ανθρώπου, τμήμα ή κομμάτι του Ανθρώπου, όπως ακριβώς τα χέρια και τα πόδια είναι τμήμα, δηλαδή κομμάτι του Ανθρώπου;
ΙΗΣΟΥΣ
Ναι. Η Ανθρώπινη φύση είναι τμήμα ή αν θες, κομμάτι του Ανθρώπου.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Ποιος δημιούργησε τον ¶νθρωπο;
ΙΗΣΟΥΣ
Ο Θεός.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Ποιος δημιούργησε τα χέρια και τα πόδια του Ανθρώπου;
ΙΗΣΟΥΣ
Ο Θεός, με χώμα και νερό (πηλό).
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Ποιος έδωσε στον ¶νθρωπο δύο χέρια και δύο πόδια και τον δημιούργησε ακριβώς όπως είναι σήμερα και ακριβώς όπως ήταν στην εποχή του Αδάμ και της Εύας;
ΙΗΣΟΥΣ
Μα... Ο Θεός βέβαια: στο ξαναείπα.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Ποιος δημιούργησε την Ανθρώπινη φύση;
ΙΗΣΟΥΣ
Μόνο ο Θεός είναι δημιουργός, κανένας άλλος. Αυτός του φύσηξε τη Θεία Πνοή! Έτσι τού ‘δωσε τη ζωή.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Ποιος έδωσε στον ¶νθρωπο την διεφθαρμένη φύση και τις αδυναμίες του; Ο Θεός τα έδωσε: Επειδή τα πάντα και όσα απαρτίζουν τον ¶νθρωπο, προέρχονται από το Θεό και μόνο από Αυτόν. Έτσι δεν είναι;
ΙΗΣΟΥΣ
Ο θεός έδωσε στον ¶νθρωπο και την ελεύθερη βούληση.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Ποιος θέλησε να έχει ο ¶νθρωπος δύο χέρια, ο Διάβολος;
ΙΗΣΟΥΣ
Όχι. Ο Θεός θέλησε να έχει ο ¶νθρωπος δύο χέρια.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Ποιος θέλησε ή σκόπευε ώστε ο ¶νθρωπος να έχει αδυναμίες και μια διεφθαρμένη και κακή φύση, ο Διάβολος; Όχι. Ο Θεός θέλησε, ώστε ο ¶νθρωπος να έχει αδυναμίες και μια διεφθαρμένη και κακή φύση. Εάν η Ανθρωπότητα έχει ψεγάδια ή κακή φύση και αδυναμίες, είναι επειδή ο Θεός, έβαλε τα ψεγάδια και τις αδυναμίες εκεί που τα έβαλε και έτσι σκόπευε, ώστε να υπάρχουν αυτά. Θα σου πω όμως μια άλλη παραβολή. Έχεις δει τα πουλιά να σκοτώνουν τα ψάρια στη θάλασσα; Ποιος έβαλε σ'αυτό το πουλί νύχια και ράμφος ώστε να σκοτώνει τα ψάρια στον αφρό; Ποιος θα καταδικάσει τον ¶νθρωπο, όταν ο Κριτής και Δικαστής Του ο ίδιος, σύρεται κατηγορούμενος για Τις πράξεις ή παραλείψεις Του;
ΙΗΣΟΥΣ
Ο ¶νθρωπος έχει ελεύθερη βούληση. Ο Θεός δεν τον έσπρωξε στην αμαρτία. Αυτός του έδωσε την ευκαιρία να είναι αγνός, ηθικός και ενάρετος ή αμαρτωλός. Ο ¶νθρωπος δεν θα είχε καμιά αξία για το Θεό, εάν τον είχε φτιάξει σαν μαριονέτα που δεν θα έκανε παρά μόνο το καλό. Αυτός ήθελε να δώσει στον ¶νθρωπο την ευκαιρία να είναι καλός ή κακός σύμφωνα με τα προσόντα και τις επιλογές του.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Είναι άτοπο, γελοίο και παράλογο για τον Θεό να τιμωρεί τον ¶νθρωπο αφού τον πρώτα τον δημιούργησε. Είναι σαν ο Όμηρος, να έγραφε μια ωδή για ένα χοίρο και μετά να μαστίγωσε και να ξέσχιζε τις σελίδες αυτές ή να τις καταραστεί σε αιώνια ατέλειωτο πυρ, επειδή δεν του άρεσαν οι ιδιότητες και ο χαρακτήρας του ζώου αυτού. Η ότι ένας διάσημος γλύπτης έφτιαξε ένα τέλειο άγαλμα ενός γουρουνιού και μετά το μαστιγώνει αιώνια επειδή αυτός αποστρέφεται και αντιπαθεί το κληρονομημένο χαρακτηριστικό αυτού του ζώου.
ΙΗΣΟΥΣ
Ο Θεός δεν δημιούργησε τον ¶νθρωπο με κακή και διεφθαρμένη φύση η οποία να προδιαθέτει ή να προκαθορίζει ότι αυτός θα πρέπει και να αμαρτήσει.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Τότε ποιος το έκανε;
ΙΗΣΟΥΣ
Ο Θεός δημιούργησε τον ¶νθρωπο να είναι αθώος και φυσικά καλός. Ο Θεός έβαλε τον ¶νθρωπο στον παράδεισο, τον κήπο της Εδέμ. Αυτός έδωσε στον ¶νθρωπο την ελεύθερη βούληση και επέτρεψε στο Σατανά να μπει στον κήπο της Εδέμ για να δοκιμάσει το Ανθρώπινο γένος. Ο Θεός δεν προσδιόρισε εξαρχής ότι ο ¶νθρωπος θα μπορούσε να αμαρτήσει.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Ναι αλλά ο Θεός, δημιούργησε τα πάντα να ταιριάζουν σ'αυτό το συνδυασμό, τις περιστάσεις τη θέση ή το περιβάλλον. Αυτός δημιούργησε καθένα από τα στοιχεία ή τα συστατικά στην κάθε περίπτωση. Αυτός γνώριζε πώς ακριβώς θα αντιδράσει το καθένα από αυτά και σε σχέση με τα άλλα, σε κάθε περίπτωση, επειδή είναι παντογνώστης. Αυτός σκόπευε για το κάθε στοιχείο, να είναι όπως ήταν. Αυτός ήταν Παντοδύναμος και Αλάθητος. Είναι σαν κάποιο επιστήμονα ή θεραπευτή, που συνδυάζει διάφορα συστατικά μέσα σε ένα φάρμακο, τα οποία παρόλο που είναι ακίνδυνα από μόνα τους, όταν συνδυαστούν όμως, τότε γίνονται ένα θανατηφόρο δηλητήριο και έπειτα, μετά την χορήγηση του φαρμάκου αυτού σε ασθενή, αποκηρύσσει οποιανδήποτε ευθύνη για το θάνατό του ασθενούς. Με αυτό τον τρόπο, ο Θεός συνδύασε πολλά πράγματα! Ένα αθώο ¶νθρωπο, ένα δένδρο της γνώσης, ένα πανέμορφο κήπο και έναν ¶γγελο.
ΙΗΣΟΥΣ
Όλοι αμάρτησαν και αποδείχτηκαν ανεπαρκείς για τη δόξα του Θεού.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Μου φαίνεται ότι ο Κύριος σου και Θεός, έφτιαξε το ¶νθρωπο για να τον βλέπει να υποφέρει. Αυτή η ασχολία του Σατανά, ο κήπος της Εδέμ και η ελεύθερη βούληση είναι μάλλον μια απάτη και προσποίηση. Ο Θεός μάλλον ζητούσε μια δικαιολογία για να ενοχλεί μονίμως με συνεχείς εφόδους, ταλαιπωρίες και καταπίεση το Ανθρώπινο Γένος. Εάν μία Παντογνώστης και Παντοδύναμη Ύπαρξη που δημιουργεί τα πάντα, και επιτρέπει στα δημιουργήματά της να ενεργούν με ένα συγκεκριμένο τρόπο, τότε Αυτή ήθελε, σκόπευε αλλά και γνώριζε, ότι αυτά θα ενεργούν με αυτό τον τρόπο και είναι μοναδική υπεύθυνη για τα αποτελέσματα των ενεργειών ή παραλείψεων τους.
ΙΗΣΟΥΣ
Σε προειδοποιώ... Είσαι υβριστής! Ο Θεός δεν ξεγελιέται. Μην μιλάς με αυτό τον τρόπο, αλλιώς θα ριφθείς στον πύρινο φούρνο όπου εκεί, εσύ θα τρίζεις τα δόντια σου, ως την αιωνιότητα με βασανιστήρια και αγωνία τρομερή.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Εγώ νόμιζα ότι οι δικοί μας Ολύμπιοι Θεοί ήταν φαύλοι, διεφθαρμένοι, ακόλαστοι και εξωφρενικά αδικαιολόγητοι. Αυτοί όμως, μοιάζουν σαν αθώα περιστέρια και αρνάκια της ελεημοσύνης, ευσπλαχνίας και ανεκτικότητας, συγκρινόμενοι με τον Θεό σας: Που τιμωρεί και βασανίζει στην Αιωνιότητα, επειδή κάνετε αυτό που σας σπρώχνει να κάνετε, διότι η έτσι (με αυτό το σκοπό), δημιουργημένη ύπαρξή σας και το περιβάλλον σας.
ΙΗΣΟΥΣ
(επιφώνημα) Ω! Ευχαρίστησε τον Κύριο που είναι Καλός κ’ Αγαθός. Που η ελεημοσύνη Του είναι Αιώνια.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Γιατί; Εάν είναι ένας Θεός της ειρήνης και του ελέους, τότε γιατί βασανίζει την Ανθρωπότητα και επιτρέπει, ακόμη ενθαρρύνει και απαιτεί την αιματοχυσία στη Γη (για δες τι λέει στον εκλεκτό του λαό); Επίσης επιτρέπει ή ακόμη χειρότερα, απαιτεί από το Σατανά να βάζει σε πειρασμό και να βασανίζει το Ανθρώπινο Γένος: Γιατί όμως, εφόσον είπες ότι τίποτε δεν συμβαίνει χωρίς να το γνωρίζει αλλά και χωρίς τη θέλησή του να συμβεί; Μία Παντοδύναμη ύπαρξη που γνωρίζει τα πάντα και δημιουργεί τα πάντα, ορίζει τα πάντα, επειδή Αυτός ξέρει τον τρόπο που οι δημιουργίες του θα ενεργήσουν.
ΙΗΣΟΥΣ
Ο Θεός έδωσε στον ¶νθρωπο ελεύθερη θέληση επειδή δεν ήθελε να είναι σαν μαριονέτα. Ο Θεός δεν ήθελε να αμαρτήσει ο ¶νθρωπος. Ο Θεός απογοητεύτηκε και δυσαρεστήθηκε πολύ, όταν ο ¶νθρωπος αμάρτησε.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Ο Θεός πιθανώς δεν θα ‘πρεπε να απογοητευτεί και να δυσαρεστηθεί, επειδή Αυτός γνώριζε, τη φύση του Ανθρώπου και όλα τα υπόλοιπα που δημιούργησε. Εφόσον είναι Παντοδύναμος, τότε Αυτός σκόπευε, στο να αμαρτήσει ο ¶νθρωπος. Στην πραγματικότητα, Αυτός έσπρωξε τον ¶νθρωπο να αμαρτάνει, δημιουργώντας τον με συγκεκριμένες επιθυμίες αλλά και αδυναμίες.
ΙΗΣΟΥΣ
Αυτό που λέγεις είναι βλασφημία. Ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο και όλα τα φυτά και όλα τα ζώα για την ευχαρίστηση του Ανθρώπου. Κοίτα τον πανέμορφο κόσμο γύρω σου. Πως μπορείς να λέγεις τέτοια τρομερά και αποκρουστικά πράγματα για το Θεό έπειτα από τόσα πολλά που σου έδωσε;
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Εγώ σίγουρα δεν μπορούσα να το πιστέψω αυτό. Πως μπορεί ένας θεός που θα ήταν τόσο εμπαθής, φαύλος, οργίλος επίσης σαδιστικός και μισητός, να δημιούργησε ένα κόσμο τόσο όμορφο; Ακόμη, ο ¶νθρωπος με τόση πολλή κακότητα όπως φαίνεται μερικές φορές να υπάρχει σ'αυτόν, υπάρχουν φορές που δείχνει απίστευτη δύναμη, αυτοθυσία και υπακοή ή πίστη, ακόμη έχει βαθμίδες συγκρουόμενων ιδιοτήτων ελέους και δικαιοσύνης. Ο Κύριος και Θεός σου δεν έχει καμία από αυτές τις ιδιότητες. Σίγουρα ποτέ δεν υπήρξε ¶νθρωπος τόσο αισχρός ή χυδαίος που θα έκανε σε άλλο ¶νθρωπο όλα αυτά που ισχυρίζεσαι ότι κάνει ο θεός σε όσους δεν τον σέβονται: Να τους βασανίζει για όλη την Αιωνιότητα. Οποιοσδήποτε ¶νθρωπος, όσο και να κατακρεουργήθηκε, βασανίσθηκε ή δολοφονήθηκε -όπως ο Πρίαμος που όλη του η οικογένεια σφάχτηκε ή ο Αγαμέμνων ο οποίος δολοφονήθηκε από τη σύζυγό του και τον εραστή της- θα μπορούσε να μαλακώσει με τα χρόνια ή τους αιώνες βασανίζοντας τον εχθρό του.
ΙΗΣΟΥΣ
Εγώ είμαι η Οδός της Σωτηρίας, η Αλήθεια και το Φως. Κανείς δεν προσέρχεται στον Πατέρα, εκτός, εάν είναι δικός μου (ΥΠΟ ΕΜΟΥ). Πιστέψτε σε μένα, και θα έχετε Αιώνια ζωή στους ουρανούς, στον παράδεισο! Αρνηθείτε με, και θα υποφέρετε Αιώνια βάσανα, στην Κόλαση.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Εάν δεχθώ το σύστημα σου, θα πρέπει και οφείλω να συμμαχήσω με το Σατανά ενάντια στον θεό σου, ακόμη αν και γνωρίζω ότι θα αγωνιώ και θα βασανίζομαι για πάντα. Η Αδικία και η ακολασία του Θεού σου, είναι τόσο φοβερή!! Εγώ έχω ακούσει τρομερούς απολογισμούς νεκρών και μεγάλους αριθμούς Ανθρωποθυσιών από θηριώδεις αγριανθρώπους σε μακρινές ακτές, αλλά σίγουρα, ακόμη και αυτοί οι αγριάνθρωποι δεν σκέφτηκαν να βασανίζουν τα θύματά τους, για όλη την Αιωνιότητα. Έχω ακούσει φρικτές ιστορίες για τρομερά τέρατα, Κύκλωπες, Γοργόνες και Μέδουσες. Αλλά αυτά τα τέρατα, είναι σαν εξημερωμένα και ήρεμα όπως τα αρνιά, συγκρινόμενα με αυτά που περιγράφονται στο βιβλίο σου “ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ”. Εσύ ακόμη μου μιλάς για τον Κύριο και Θεό που είναι από τη φύση Του ειρηνικός, ελεήμων και συγχωρών τα πάντα.
ΙΗΣΟΥΣ
Είμαστε όλοι παιδιά του θεού. Ο Θεός είναι ο πατέρας μας και δεν θέλει να αμαρτήσουμε, αλλά μας τιμωρεί, εάν εμείς το κάνουμε. Αυτός είναι δίκαιος και φιλεύσπλαχνος και μας στέλνει, Εμάς τα Παιδιά Του στην Κόλαση, και στην καταδίκη σε αιώνια τιμωρία με βάσανα, όταν κάνουμε λάθος. Όταν Εμείς αμαρτάνουμε και ποθούμε ή λαχταράμε σφοδρά σεξουαλικά, όπως ο Αδάμ και η Εύα, ε τότε, Αυτός δεν έχει άλλη επιλογή από το να μας τιμωρήσει, βασανίζοντάς μας σε αιώνιο πυρ, παντοτινά.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Εσύ είπες ότι είμαστε όλοι μας παιδιά του θεού. Αυτός λοιπόν, είναι ένα γνήσιο τέρας όταν παρενοχλεί με συνεχείς εφόδους τα ίδια του τα παιδιά, επειδή έχουν τα μάτια, τα πόδια, τα όργανα αλλά και τις επιθυμίες που ο ίδιος τους έδωσε. Με τέτοια κόλπα δαιμονικής και ικανότατης εξαπάτησης να μην γίνονται πλέον πιστευτά, αυτή η υπεκφυγή μαζί μας με διπλή αίσθηση γνώσης, να κρατά το λόγο της υπόσχεσής του στο αυτί μας, αλλά και να ακυρώνει ταυτόχρονα αυτή την υπόσχεση. Δεν βλέπω κανένα σκοπό, δίχως αιτία, ούτε αλήθεια, χωρίς έλεος και δικαιοσύνη! Μηδαμινότητα αλλά και ιδιότροπα ωμή ισχύ-δύναμη. Στην πραγματικότητα, τα Ανθρώπινα Όντα, παρ’ όλες τις ιδιοτροπίες τους εγωισμούς και τις αδυναμίες τους, φαίνεται να έχουν περισσότερες καλές ιδιότητες σε σχέση με το Θεό σου. Ο Θεός Σου είναι ένας δαιμονικός και σαδιστικός, ψυχωτικά φανατικός Δαίμων.
ΙΗΣΟΥΣ
Εμείς είμαστε ¶νθρωποι και δεν μπορούμε να αντιληφθούμε τα άπειρα μυστήρια του Θεού. Είναι χρέος μας μα είμαστε οπαδοί του να τον πιστεύουμε και να τον ακολουθούμε. Δεν είναι δική μας δουλειά να βρούμε το γιατί! Αλλά να εκτελούμε και να πεθαίνουμε.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Χωρίς αιτία; Αλλά γιατί τότε μας δόθηκε η σκέψη; Πως θα μπορούσαμε να προσδιορίσουμε πώς να ζήσουμε, και ποιος είναι ο σκοπός της ζωής; Τι κάνουμε τώρα που το συζητάμε; Γιατί εσύ κάνεις ηθική διδασκαλία και κηρύττεις στους Ανθρώπους, όλη σου τη ζωή; Γιατί διακινδυνεύεις τη ζωή σου αψηφώντας τις εντολές των Ρωμαίων;
ΙΗΣΟΥΣ
Με την Πίστη σωζόμαστε, από φόβο μήπως κάποιος ¶νθρωπος υπερηφανευθεί, πρέπει να είμαστε ταπεινοί.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Πίστη; Τι εννοείς εσύ με την Πίστη;
ΙΗΣΟΥΣ
Εμείς πρέπει να πιστεύουμε χωρίς να ζητάμε απόδειξη. Δεν θα πρέπει να είμαστε άπιστοι Θωμάδες. Εάν εμείς πιστεύουμε στο θεό, θα ανταμειφθούμε στο χιλιαπλάσιο για όλα τα βάσανα και τις δοκιμασίες, όταν πάμε στον ουρανό και παράδεισο το Θεού.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Είπες ότι θα πρέπει να πιστεύουμε σε ότι μας λέγεται, χωρίς να το ερευνούμε ή να το εξετάζουμε; Θα πρέπει να είμαστε ευκολόπιστοι ή μωροί; Εάν το εφαρμόσουμε, εγώ θα πρέπει να δώσω το βαλάντιό, το πορτοφόλι μου σε οποιονδήποτε βρω στο δρόμο που θα μου υποσχεθεί να μου το επιστρέψει στο χιλιαπλάσιο. Εγώ θα ήμουν ανόητος ή χαζός να κάνω όπως λες. Και εδώ εσύ δεν μου ζητάς απλά να δώσω χρήματα, αλλά να αφιερώσω το υπόλοιπο της ζωής μου σε μία δέσμευση ως εγχείρημα και τόλμημα για ένα σκοπό, χωρίς καθόλου ποτέ να λαμβάνεις υπόψη την αξία της δέσμευσης, του εγχειρήματος και το μέγεθος του τολμήματος. Ένας κλέφτης απαιτεί τα χρήματα μου απειλώντας με, για την ζωή μου. Εσύ απαιτείς την ζωή μου απειλώντας με, για βασανιστήρια και μου υπόσχεσαι τον Παράδεισο. Δεν είμαι τόσο πράος, μειλίχιος και εύπιστος, ούτε χαζός ή ηλίθιος και ανόητος, ώστε να οδηγηθώ σε κάτι τόσο σημαντικό για την ψυχή μου: από ότι μου λένε, με απειλές και κούφιες υποσχέσεις που δεν μπορεί κανείς να επαληθεύσει. Δηλαδή την μετά τον θάνατο, ζωή, και μάλιστα σε ένα ωραίο μέρος που το λένε ουρανό ή παράδεισο.
ΙΗΣΟΥΣ
Οι πράοι και υποχωρητικοί θα κληρονομήσουν τη Γη, μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Οι πράοι και υποχωρητικοί, σφαγιάζονται ή γίνονται σκλάβοι, όπως οι γυναίκες και τα παιδιά τους, ενός οποιοδήποτε, ηττημένου Έθνους.
ΙΗΣΟΥΣ
Δεν πρέπει να αμφισβητείς το θεό!
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Εγώ δεν έχω συναντήσει αυτόν τον Κύριο που λες, και έτσι δεν μπορώ να τον ρωτήσω ή να αμφισβητήσω. Εγώ ρωτάω Εσένα, που υποστηρίζεις ότι Τον εκπροσωπείς, για να εξακριβώσω εάν και κατά πόσον, συμβαίνει αυτό που ισχυρίζεσαι.
ΙΗΣΟΥΣ
Εμείς οφείλουμε να πιστεύουμε τη Βίβλο, τις Γραφές και το Λόγο του θεού. Με πίστη! Χωρίς να περιμένουμε να καταλάβουμε το γιατί, και χωρίς να ζητάμε εγγυήσεις.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Είναι απίθανο για να μην πω αδύνατο για τον ¶νθρωπο, ώστε μην επιλέγει.
Σου είναι γνωστό ότι υπάρχουν αρκετές χιλιάδες θρησκείες στον κόσμο;
Εάν πιστεύαμε με την Πίστη, τότε εμείς θά ’πρεπε να τις αποδεχθούμε όλες;
Ακόμη όλες αυτές, είναι διαφορετικές και αυτό θα ήταν απίθανο. Θα ήταν σαν να πιστεύαμε ότι ο κόσμος είναι στρόγγυλος αλλά και επίπεδος ταυτόχρονα!! Σίγουρα, εσύ δεν εφαρμόζεις αυτά που κηρύττεις. Διότι τότε θα είχες πιστέψει ότι η Ιουδαiκή θρησκεία και η Παλαιά Διαθήκη είναι σωστές και ορθές, έτσι δεν θα ξεκινούσες αυτή, τη δική σου Αιρετική θρησκεία. Ή ακόμη χθες, όταν οι Ιερείς της Αθήνας σε νουθετούσαν στη μέση του δρόμου, να σταματήσεις να κηρύττεις τη Αίρεσή σου. Εσύ θά ’πρεπε να πιστέψεις την Ελληνική θρησκεία των Ολύμπιων Θεών διότι προϋπήρχε, και Εσύ θά ’πρεπε να την πιστέψεις με την Πίστη, που λες ότι πρέπει να έχουμε αλλά και επειδή αυτοί (οι Ιερείς), σου είπαν ότι είναι η αληθινή θρησκεία.
ΙΗΣΟΥΣ
Με την Πίστη σωζόμαστε οι ¶νθρωποι, από το φόβο μήπως υπερηφανευθούμε, πρέπει να είμαστε ταπεινοί, για να υψωθούμε.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Επέτρεψέ μου να σου δώσω ένα συγκεκριμένο παράδειγμα. Ας υποθέσουμε ότι η Μάντις ή ο Μάντης χρησμών στους Δελφούς, μου έλεγε ότι ένα συγκεκριμένο άτομο είναι ένοχο για το βιασμό και το φόνο της συζύγου μου και ότι θά ’πρεπε να τον σκοτώσω ή αλλιώς αυτός θα με σκότωνε αυτός φοβούμενος, ότι όταν θα ανακάλυπτα το έγκλημά του, θα τον σκότωνα!! Και Εσύ μου λες ΟΥ ΦΟΝΕΥΣΕΙΣ! Επίσης Εσύ μου λες να έχω Πίστη σε οτιδήποτε μου ειπωθεί. Ακολουθώντας την Εντολή σου, Εγώ οφείλω να φονεύσω τον ¶νθρωπο αυτό, εξαιτίας της Πίστης μου στο χρησμό των Δελφών, και επίσης πάλι, εγώ οφείλω να μην σκοτώσω αυτό τον ¶νθρωπο, λόγω της πίστης μου στον Κύριο και Θεό. Έτσι Εγώ, δεν μπορώ ταυτόχρονα να σκοτώσω και να μην σκοτώσω αυτό τον ¶νθρωπο, αυτά τα δύο είναι αλληλοσυγκρουόμενα και αντιφατικά!! Επομένως, δεν μπορώ να πιστεύω και στα δύο, στο Μαντείο των Δελφών αλλά και στον Κύριο και Θεό. Επομένως και συνακόλουθα, είναι απίθανο για μένα να πιστέψω οτιδήποτε, μόνο με την πίστη. Υπάρχει μία πνευματική επιλογή που Εσύ, Εγώ αλλά και όλοι οι ¶νθρωποι κάνουμε, είτε είναι εθελοντικό είτε όχι, σε οτιδήποτε πιστεύουμε. Να σε ρωτήσω κάτι; Τι θα προτιμούσες: να διαλέξεις κατόπιν σκέψης, συζητώντας και λαμβάνοντας υπ'όψιν όλες τις όψεις του προβλήματος ή τυφλά αρνούμενος ότι υπάρχει ανάγκη επιλογής; Αυτή η επιλογή είναι η πλέον αναγκαία στη ζωή του Ανθρώπου, διότι η απάντηση στην ερώτηση "Ποιος είναι ο σκοπός της ζωής;", προσδιορίζει την πορεία της ζωής ενός Ανθρώπου. Εάν ο ¶νθρωπος κατευθύνει την κάθε του κίνηση από την θρησκεία του, όπως εσείς συνηγορείτε, τότε σίγουρα, αυτός οφείλει να αφιερώσει ένα μεγάλο ποσόν της σκέψης του, στην επιλογή της θρησκείας του. Επέτρεψέ μου να σου πω μια παραβολή: Εάν θα έπρεπε να μετακινηθείς από μία πόλη σε μία άλλη, για μια αποστολή η οποία θα επιδρά σε όλη σου τη ζωή, δεν θα ήταν σοφότερο να σκεφθείς όλες τις οδούς, κατά πόσον κάποιες από αυτές έχουν ληστές, κατά πόσον είναι η κοντινότερη ή ασφαλέστερη πόλη να πάς, ή αν πραγματικά, υπάρχει κάποια πόλη εκεί;
ΙΗΣΟΥΣ
Εάν εσύ, εντίμως επιθυμείς να γνωρίσεις τη Αλήθεια για το Θεό, τη δημιουργία και το σκοπό της ζωής, υπάρχει ένας πολύ απλός τρόπος να ανακαλύψεις την Αλήθεια. Αυτό που έχεις να κάνεις είναι: άσε το Θεό να πλησιάσει την καρδιά σου. Εάν Εσύ ειλικρινά επιθυμείς να γνωρίσεις την Αλήθεια για το Θεό, τότε το ¶γιο Πνεύμα θα εισέλθει στην ύπαρξή σου και θα γίνεις ένα με το Θεό. Εκείνη τη στιγμή, θα κερδίσεις Θεiκή Γνώση και Ειρήνη. Επιπλέον όταν πεθάνεις, θα πάς στον παράδεισο όπου θα ζεις παντοτινά ευτυχής και ολοκληρωμένος υμνώντας τον Κύριο και Θεό.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Λαχταρώ να γνωρίσω την Αλήθεια. Τι είναι ακριβώς αυτό που πρέπει να κάνω και να πω ώστε να αποκτήσω αυτή τη Γνώση και την Σοφία; Πώς να τον αποκαλέσω για να απευθυνθώ σ'Αυτόν;
ΙΗΣΟΥΣ
Πες: "Κύριε έλα μέσα στην καρδιά μου και δώσε μου τη σοφία να καταλάβω την Αλήθεια."
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Εσύ λες έτσι απλά, ότι εάν επαναλαμβάνω συνέχεια αυτό, Εγώ θα κερδίσω την Γνώση σχετικά με το σκοπό της ζωής;
ΙΗΣΟΥΣ
Ναι, βέβαια-σαφώς. Ο Κύριος λέγει: ψάξε και θα βρεις, ρώτησε και θα σου απαντηθεί, κτύπα και θα σου ανοιχτούν οι θύρες. Ο Θεός υποσχέθηκε να δείξει την Αλήθεια σε οποιονδήποτε το ζητήσει.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ (Με στεντόρεια φωνή)
Κύριε, έλα μέσα στην καρδιά μου και δώσε μου τη σοφία να καταλάβω την Αλήθεια..
ΙΗΣΟΥΣ
Έτσι πρέπει, μπράβο!! Τώρα ευχαρίστησε το Θεό που σου δίνει Αιώνια ζωή.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Χμμ.., τίποτε δεν συνέβη. Δεν γνωρίζω τίποτε παραπάνω, για το σκοπό της ζωής από ότι ήξερα, πριν.
ΙΗΣΟΥΣ
Τότε δεν είσαι ειλικρινής. Εσύ δεν επιθύμησες αληθινά, έτσι ώστε ο Θεός να έρθει στην καρδιά σου και να σου δείξει την Αλήθεια. Εσύ δεν είχες αρκετή Πίστη για να έρθει Αυτός στην καρδιά σου.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Ειλικρινά επιθυμώ να γνωρίσω την Αλήθεια. Αφιέρωσα όλη μου τη ζωή στην μελέτη της φιλοσοφίας και της αιτίας. Επιθυμώ περισσότερο και από την ίδια τη ζωή, να μάθω για το σκοπό της ζωής. Είναι μια απάντηση που αναζητώ από τότε που πρωτοείδα τον ήλιο. Έως ότου τη βρω, Εγώ θα την ψάχνω μέχρι την ημέρα που θα πεθάνω. Μήπως Αυτός δεν με άκουσε; Θα πρέπει να του το ξαναζητήσω πιο φωναχτά;
ΙΗΣΟΥΣ
Εσύ απέτυχες να βρεις την απάντηση επειδή δεν έχεις Πίστη. Εάν κάποιος έχει Πίστη ίση με τον κόκκο-σπόρο του σιναπιού, τότε μπορεί να κινήσει βουνά και οι επιθυμίες του γίνονται πραγματικότητα.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Αυτό είναι αδύνατο. Μήπως κάποιος από αυτούς που σε ακολουθούν εδώ σήμερα, είχε συγγενείς ή φίλους που ήταν άρρωστοι και πέθαναν; Σίγουρα έχουν. Τότε σίγουρα, εάν είναι καλοί χριστιανοί, αυτοί θα εύχονται για τους συγγενείς ή φίλους να μην αρρώσταιναν ή πέθαιναν, αλλά αντίθετα να είναι υγιείς και ευτυχείς ξανά. Σίγουρα κανείς δεν είναι τόσο κουτός ώστε να πει ότι: Ποτέ δεν είχε ένα φίλο του νεκρό. Σίγουρα κανείς δεν θα είναι τόσο αναίσθητος, ώστε να πει ότι ποτέ δεν ευχήθηκε να ζήσει ο φίλος του. Επομένως, η ακολουθία λογικής έχει ως εξής: Κανένας Χριστιανός σε όλες τις εποχές και αιώνες που πέρασαν, δεν είχε πίστη στο Θεό (ώστε να κερδίσει την αιώνια ζωή και αθανασία) ή διαφορετικά ο Θεός ψεύδεται, δηλαδή έλεγε ψέματα.
ΙΗΣΟΥΣ
Ο Κύριος αποδίδει και ο Κύριος αφαιρεί, ας είναι ευλογημένο το όνομα του Κυρίου.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Θα παρουσιάσω μια παραβολή για να αποδείξω ότι δεν υπήρξε ποτέ Χριστιανός ή Ιουδαίος που να είχε Πίστη, και να αποδείξω ότι ο Θεός έλεγε ψέματα όταν υποσχέθηκε να μπει στην καρδιά του Ανθρώπου και να του διδάξει το σκοπό της ζωής. Πρώτα όμως, θα συμφωνούσες ότι η Κόλαση είναι χειρότερη από οποιαδήποτε πιθανή γήινη κακοτυχία, δυστυχία ή συμφορά;
ΙΗΣΟΥΣ
Ναι. Σίγουρα η Κόλαση είναι η χειρότερη.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Και, δεν έχεις πει ότι όλοι οι ¶νθρωποι είναι αμαρτωλοί και είναι ανεπαρκείς για τη Δόξα, τη Μεγαλοπρέπεια και την Αιωνιότητα του Θεού;
ΙΗΣΟΥΣ
Ναι.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Όλοι οι Χριστιανοί αλλά και οι Ιουδαίοι, που έχουν Πίστη, πιστεύουν ότι θα πάνε στην Κόλαση εάν αμαρτήσουν. ¶κου λοιπόν αυτή την παραβολή: Κάθε Χριστιανός είναι σαν ένα ¶νθρωπο που στέκεται στην άκρη του γκρεμού: αυτός γνωρίζει ότι εάν διαπράξει αμαρτία, θα εκπέσει στον Θάνατό του, ή χειρότερα, σε αιώνιο βάσανο και μαρτύριο. Εσύ δήλωσες ότι η Κόλαση είναι χειρότερη από οποιαδήποτε πιθανή γήινη δυστυχία ή συμφορά. ¶σχετα πόσο σοβαρές είναι οι γήινες κακοτυχίες, δυστυχίες και συμφορές του ή οι επιθυμίες του. Κανένας ¶νθρωπος ο οποίος να υπήρξε Πιστός Χριστιανός, δεν θα διέπραττε αμαρτία. Αυτό είναι λοιπόν η αμαρτία, το πήδημα στο γκρεμό της Αιώνια αγωνίας και βασάνου. Εσύ είπες ότι όλοι οι ¶νθρωποι, μαζί και οι Πιστοί Χριστιανοί και Ιουδαίοι, είναι Αμαρτωλοί. Αυτό σημαίνει ότι κανείς Χριστιανός ή Ιουδαίος από την απαρχή του Χρόνου, ποτέ δεν πίστεψε πραγματικά ότι θα μπορούσε να πάει στην Κόλαση. Διότι εάν το είχε πιστέψει, δεν θα μπορούσε να αμαρτάνει: Δεν θα πηδούσε από την άκρη του γκρεμού, εάν πίστευε ότι η Κόλαση και τα αιώνια βασανιστήρια τον περιμένουν από κάτω!! Εάν όλοι οι ¶νθρωποι πηδούν στο γκρεμό, τότε όλοι αυτοί αμαρτάνουν. Συνεπώς, κανείς δεν πίστεψε σε Εσένα, σε κανένα από όλους αυτούς του αιώνες που πέρασαν. Συνακόλουθα τότε ο Θεός δεν εισήλθε ούτε μπήκε στην καρδιά τους, περισσότερο από όσο μπήκε σε μένα, λίγη ώρα πριν που το ζήτησα! ¶ρα ο Θεός δεν δικαιούται να περιμένει από αυτούς, να ενεργούν με Χριστιανικό τρόπο ή να έχουν Πίστη σ'Αυτόν. Επομένως, ο Θεός δεν έχει κανένα δικαίωμα να τους τιμωρήσει ή να τους στείλει στην Κόλαση. Κατόπιν όλων των ανωτέρω συνάγεται ότι ο Θεός σου δεν είναι Δίκαιος!!! Επομένως και συμπερασματικά, ο Θεός σου, δεν είναι Θεός...
ΙΗΣΟΥΣ
Κοίτα στον Κόσμο γύρω σου. Δεν αποδεικνύει αυτό ότι ο Θεός Υπάρχει; Δες την φιλάνθρωπο και αγαθοεργό Φύση που σε κάνει δυνατό και υγιή και σου παρέχει τα πάντα, με τον Ήλιο για να θερμαίνεσαι, με τα δάση και τους αγρούς να τρέφεσαι; Δεν θά ’πρεπε να λατρεύεις και να δοξάζεις τον Θεό για όλα αυτά, που έκανε Εκείνος για Σένα;
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Γνωρίζω ότι ουδέν κακόν αμιγές καλού, καθότι η Φύση είναι Καλή και Αγαθή, αλλά ποιανού το χαλάζι έσπασε τα τζάμια στο παράθυρό μου;
ΙΗΣΟΥΣ
Απλά επειδή υπάρχει κάμποσο Κακό στον Κόσμο, αυτό δεν αναιρεί ή ακυρώνει το Καλό. Εσύ πρέπει να ευχαριστείς το Θεό γι’ αυτό. Ο Θεός πρέπει να υπάρχει, αλλιώς τι θα φοβόμαστε και θα σεβόμαστε; Από πού προήλθε ο Κόσμος, εάν δεν τον δημιούργησε Αυτός; Ο Κύριος και Θεός;
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Δεν είναι απαραίτητο ή αναγκαίο ο δικός σου Θεός να δημιούργησε τον Κόσμο: Υπάρχουν χιλιάδες άλλοι Ιερείς που ισχυρίζονται ότι ο δικός τους Θεός τον έκανε. Επειδή δεν έχω την απάντηση, αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να δεχθώ την δική σου θέση, χωρίς να την εξετάσω. Εγώ θα μπορούσα να ζητήσω σαν λογική απαίτηση, να δεχθείς και να πιστέψεις ότι ο Δίας δημιούργησε τον Κόσμο. Ακόμη και εάν συμφωνήσω μαζί σου ότι ο Θεός δημιούργησε τον Κόσμο, αυτό θα ήταν το τέλος του ορισμού των ιδιοτήτων του Θεού, και δεν μπορούμε λογικά να προχωρήσουμε πέρα από αυτό, εξαιτίας της αλαζονείας σου ότι και οι άλλες απόψεις σου περί των ιδιοτήτων του Θεού είναι οπωσδήποτε σωστές. ¶λλωστε πέρα από το σεβασμό που οφείλουμε στο Θείο, γιατί θα πρέπει να το φοβόμαστε;
(Ο ΣΩΚΡΑΤΗΣ αρχίζει να απομακρύνεται, αφού τακτοποίησε τον τρίβωνά του, έσμιξε τα φρύδια και ξύνοντας τα γένια του, λέγει)... Χαίρε Ιησού και τύχηι αγαθήι, ας έχεις!
ΙΗΣΟΥΣ
Περίμενε Σωκράτη, μην φεύγεις! Πρέπει να σώσεις την ψυχή σου από την Αιώνια καταδίκη. Δέξου το Θεό στην καρδιά σου. Δεν θα φύγω, έως ότου μου πεις ΝΑΙ.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ (Γυρίζει)
Εντάξει, ΝΑΙ. Έτσι κι αλλιώς αυτές είναι μάταιες, αργόσχολες και αβάσιμες σκέψεις ενός γέρου. Είναι σίγουρο ότι έχεις δίκιο, εξάλλου σε ακολουθούν τόσοι πολλοί οπαδοί. Εξάλλου ποιος είμαι Εγώ; Ένας αργόστροφος στο μυαλό, γέρος, που προσπαθεί να βάλει την ΑΙΤΙΑ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ και την ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ πάνω από τις φωνές του όχλου........
ΙΗΣΟΥΣ
Ευχαρίστησε επιτέλους το Θεό που σου έδωσε Αιώνια ζωή.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ (Σιωπή)
...... Ο ΣΩΚΡΑΤΗΣ είχε απομακρυνθεί πλέον, τινάζοντας τη σκόνη του δρόμου της Αγοράς από τα σανδάλια που μόλις είχε φορέσει(συνήθως ήταν ξυπόλυτος), ειδικά και μόνο, για να πάει στο Συμπόσιο, παρέα με τον Πλάτωνα.

Αναδημοσίευση από: 

Μια "αριστερή προσπάθεια ερμηνείας"για Μίκη-Συλλαλητήρια και η απάντηση μιας άλλης, επιτακτικά αναγκαίας αριστεράς

$
0
0

Μια προσπάθεια ερμηνείας 

του Θανάση Σκαμνάκη

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ:ΣΑΒΒΑΤΟ, 10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2018 10:43ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ:
Μια προσπάθεια ερμηνείας, του Θανάση Σκαμνάκη
Η προσοχή μας έφυγε με φοβερή ταχύτητα, και με αμερικανική συνδρομή, από το μακεδονικό, τα συλλαλητήρια και το πρόσωπο που πρωταγωνίστησε, τον Μίκη Θεοδωράκη.  Αλλά ένας αναστοχασμός δεν είναι μάταιος. Μήπως και εξιχνιάσω, πρωτίστως μέσα μου, το φαινόμενο. Όχι με μια ψυχολογική ερμηνεία, ούτε μια καλλιτεχνική αποτίμηση, αλλά ως πολιτική, κοινωνική και ψυχολογική μαζί.  

Πολλοί άνθρωποι ενστάλαξαν ένα βαθύ μίσος στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπως τα λένε. Καθένας από τη σκοπιά του. Και καθένας με το δίκιο του.
Σε μια εποχή θρυμματισμών και ήττας είναι αναγκαίοι οι πετροβολισμοί. Δημιουργούν μια ανακούφιση, πως βρέθηκε ο ένοχος και ο στόχος.
Κάποιοι σπουδαίοι άνθρωποι της νεώτερης γενιάς ορμούν, με δημιουργική, θα έλεγα, οργή, να αποκαθηλώσουν το παρελθόν, με όλες τις παθογένειες του. Είναι η αναγκαία εκκαθάριση των λογαριασμών προκειμένου να αναδειχθεί μια νέα εποχή. Σε αυτά τα πράγματα δεν γίνονται ομαλές διαδοχές. Υπάρχουν εκρήξεις. Και αίματα.
Κι ωστόσο ελλοχεύει πάντα ο κίνδυνος η κατεδάφιση να αφήσει χαίνοντα ερείπια και μια θέα στο κενό.
Αν η δημιουργική ορμή δεν συνοδευτεί από αναδομήσεις και ουσιαστική πρωτοποριακή δημιουργία. Η οποία, αν υπάρξει, θα χρειαστεί να ξαναγυρίσει στα ωραία ερείπια που δημιούργησε για να ξαναπιεί από τις πηγές, στην αδιάκοπη διαλεκτική των πραγμάτων, και ιδιαίτερα της τέχνης.
Ίσως τότε να μυκτηρίσει τον εαυτό της που φέρθηκε με τόση ορμή και πιθανόν αφροσύνη απέναντι στο παρελθόν.
Κι ωστόσο δεν μπορεί να γίνει αλλιώς. Χρειάζεται η βεβήλωση για να αναγνωριστεί η ιερότητα. Πρέπει όμως να το ξέρουμε, να έχουμε συνείδηση και των πράξεων και των λόγων και των αναγκών.   
Μετά απ’ αυτά, νομίζω πως χρειάζεται ορισμένοι, τουλάχιστον, να μείνουν ψύχραιμοι, διατηρώντας δηλαδή την ικανότητα έκθεσης και ανάλυσης των γεγονότων και τεκμηρίωσης των απόψεων.
Ο Μίκης Θεοδωράκης είναι ένας ιδιοφυής άνθρωπος. Ακόμα κι αν κάποιοι, κατά τη γνώμη μου λανθασμένα (αλλά αυτό έχει δευτερεύουσα σημασία), αμφισβητούν τη μουσική, καλλιτεχνική και πολιτιστική συνεισφορά του, δεν μπορεί να αμφισβητηθεί πως είναι ο άνθρωπος ο οποίος έβαλε σφραγίδα στην ελληνική ζωή, το δεύτερο μισό του 20ου αιώνα.
Μπορεί όμως να εκληφθεί αυτή η πορεία, έστω από μόνο η πολιτική της πλευρά, ως μια συνεπής και συνεχής διαδρομή προς τη σημερινή εικόνα; Πως έτσι ήταν πάντα;
Με άλλα λόγια, να υιοθετηθεί με άλλο τρόπο το ρέκασμα του Κασιδιάρη πως ο Μίκης ξαναγύρισε στην ΕΟΝ από την οποία είχε ξεκινήσει;
Από την άλλη, θα ήταν ύβρις, αν καταλογίζαμε μια πορεία ταυτισμένη με την Αριστερά ως αυτόματη και αυθόρμητη διαδοχή συμβάντων και ενεργειών.
Ο Μίκης δεν ήταν πάντα έτσι, η Αριστερά δεν ήταν πάντα έτσι και η σχέση του καλλιτέχνη και της Αριστεράς, του δημιουργού και του φορέα της κοινωνικής απελευθέρωσης συνολικά (όχι δηλ. του Κόμματος κάθε φορά, αλλά της απελευθερωτικης επαγγελίας με τις επιδράσεις που ασκούσε στην κοινωνία, στις διάφορες πολιτικές ομάδες της Αριστεράς, στην όλη ατμόσφαιρα κλπ). είναι μια πολύπλοκη σχέση.
Η οποία σε τελευταία ανάλυση είναι παράλληλη και πολλαπλώς εξαρτώμενη. Ας εστιάσουμε ιδιαίτερα σε αυτό το «τελευταία ανάλυση». 
Η Αριστερά είναι η αντιφατική πορεία από την αντίσταση στην απελευθέρωση και στην παράδοση, στη δύναμη και στην αδυναμία, στην έμπνευση και στην απογοήτευση. Μέχρι σήμερα.
Και ο Μίκης υπήρξε μεγεθυντικός προβολέας αυτών των βαθύτερων τάσεων, πολιτικών και συναισθηματικών, της Αριστεράς.
Μερικές φορές, ή συχνά, προπομπός των όσων πολιτικά ακολουθούσαν (Καραμανλής ή τανκς, συγκυβερνήσεις του 1989 κλπ.), καθώς οι ευαίσθητες κεραίες του συλλαμβάνανε τις αποκλίσεις πολύ πριν ωριμάσουν στο κυρίως σώμα της Αριστεράς.
Ας το θέσω αλλιώς για το σήμερα. Ο Μίκης Θεοδωράκης είναι πιθανόν η εκτρωματική εκδοχή μας. Θέλω να πω, μιάς Αριστεράς που αδυνατεί να συγκροτήσει ένα πολιτικό, και συγχρόνως ηθικό και συναισθηματικό, σχέδιο, ικανό να εμπνεύσει και να διατυπώσει μια πρόταση συνένωσης. Οδηγεί έτσι τους ανθρώπους του ανέμου να χάνονται στο κενό της δεξιάς κυριαρχίας, καμιά φορά πιστεύοντας πως υπηρετούν σπουδαίες ιδέες.
Το κενό, θέλω να πω, της Αριστεράς είναι πιο βαθύ και αξιακό απ’ όσο μερικές φορές ομολογούμε στον εαυτό μας. Κι όταν έρχονται οι συγκλονιστικές στιγμές, δυσκολευόμαστε, καθώς δεν ομολογήσαμε και δεν προετοιμαστήκαμε, να τις διαχειριστούμε. 
Αυτό δεν νομιμοποιεί ή δικαιολογεί τις εκτρωματικές συμπεριφορές, όπως αυτή του συλλαλητηρίου, ωστόσο, νομίζω, πως δίνει μια εξήγηση, ή έστω προσφέρει μια πρόταση για συζήτηση.   
Από την άλλη η Αριστερά, όσο έχανε την ουσία της τόσο χρειαζόταν να μεγεθύνει τους μύθους για να διατηρεί την πίστη της. Ο μύθος ως υποκατάστατο συγκέντρωνε την προσοχή, το θαυμασμό και την προσδοκία και αντικαθιστούσε το ουσιώδες. Δεν ήταν ένα τερτίπι της ηγεσίας, ήταν μια ανάγκη. Που θα γεννιόταν ακόμα κι αν η ηγεσία δεν έκανε απολύτως τίποτα.
Ας μοιράσουμε λοιπόν και μεταξύ μας τα αναλογούντα μερίδια των ευθυνών.   
Οπότε, ο μύθος αποθεωνόταν όσο μας ικανοποιούσε, και αποθεωνόμασταν κι εμείς μαζί του, και μας έριχνε στα τάρταρα όταν μας διέψευδε. Και τότε είχαμε πιο δυνατούς λόγους να τον καταριόμαστε με όλη μας τη δύναμη. Έτσι καλύπταμε τη δική μας αδυναμία.       
Αυτά όλα, αν εξηγούν την πορεία, δεν δίνουν δικαιολογητικά, δεν αθωώνουν. Ούτε την Αριστερά, ούτε το Μίκη, τον κάθε φορά Μίκη, ούτε κανέναν. Δεν αναιρούν την προσωπική ευθύνη. Απλώς επιδιώκουν να θέσουν τα πράγματα στην ίσια τους εκδοχή. Να τα εκθέσουν ως είναι.
Πράγμα που σημαίνει πως ορίζουν τη βάση για την αναζήτηση των απαντήσεων.

Αλλά, εν τω μεταξύ, προσοχή μην, πυροβολώντας τον πιανίστα, καταστρέψουμε το πιάνο.

 -Η απάντηση:
 Προσπαθεί να πει κάτι μεν ο Θ.Σ., αλλά μπατάρει πολύ άστοχα λόγω κεκτημένης απολογητικής στην συριζαϊκή-αναρχο-φιλελε-νεοταξίτικη προπαγάνδα κατασυκοφάντησης του πατριωτικού ως "εθνικιστικού" (Ποτέ βέβαια, όπως τους τονίζει μάταια ο Μπιτσάκης "δεν βλέπουν" τον επεκτατικό υπερ-εθνικισμό των σκοπιανών αμερικανόδουλων!...). Γιαυτό, όπως πάντα συμβαίνει στην αρνούμενη τον εν δυνάμει και υπό προϋποθέσεις αντικαπιταλιστικό λαϊκοπατριωτισμό, όπως του (επικρινόμενου ακριβώς γιαυτό από την παλαιοτροτσκιστική ηγετική φράξια του Περισσού) ΕΑΜ-Άρη, του Τσε, του Μάο αρχικά, όταν ήταν επαναστάτης, των Βιετκόγκ κλπ, υποκαθιστά την διαλεκτική με την ανοιχτά ή (εδώ) έμμεσα τσιτατολογική, έντεχνα αποφθεγματική, "επαναστατική"απολογητική! Αχ αυτή η παλαιοτροτσκιστική-καμιά σχέση με τον κατασυκοφαντημένο από τους ..."ταξικά"αερολογούντες γιεχωβάδικα, αντιιμπεριαλισμό, έχθρα προς την μόνη απόλυτα και δραματικά αποδειγμένη, δυνητικά νικηφόρα θεωρία, απόλυτα λενινιστική, των σταδίων!...  Έτσι χρησιμοποιεί όπως ακριβώς οι πιο χυδαίοι συριζαίοι (όχι όλοι ούτε από αυτούς...) την εξόφθαλμη προβοκάτσια του Κασιδιάρη (εμ γιαυτά είναι χρήσιμη,πολύτιμη, η ΧΑ σε όσους "δημοκράτες",  από τα επιτελεία της ΕΕ/ΗΠΑ/ΝΑΤΟ/Σόρος/CIA/Φιλελέδες /και το Ιντιμίντιά τους, ως και την εκφυλισμένη, διαβρωμένη ιδεολογικοπολιτικά (συμφωνώ απόλυτα με την οδηγούσα σε αυτό το αυτονόητο συμπέρασμα ανάλυση του ...κομμάτι πιο διαβασμένου και συνεπή μαρξιστικά από τον κάθε Σκαμνάκη, Ευτύχη Μπιτσάκη) πάσης φύσεως σημερινή "αριστερά" Γράφει λοιπόν για να στεριώσει την απολογητική του "...το ρέκασμα του Κασιδιάρη πως ο Μίκης ξαναγύρισε στην ΕΟΝ από την οποία είχε ξεκινήσει..."!!! Τι αίσχος!...
Διαχείριση

"Αγνοεί"ο Θ.Σ. πως σύσσωμη η Αριστερά,ομόφωνα, από την εμπεριέχουσα όλους τους αριστερούς προδικτατορική ΕΔΑ ως το ΚΚΕ(στο οποίο στέλεχος ήταν ο Θ.Σ.τότε και δεν έβαλε ποτέ το θέμα που του "θήμησε"τώρα ο Κασιδιάρης...) , το αλήστου μνήμης "ΚΚΕ εσωτ", τον Συνασπισμό και τον ΣΥΡΙΖΑ, έγλειφε τον Μίκη (παρά τις κατά καιρούς πολιτικές παλινωδίες του) να μπει στα ψηφοδέλτιά της και όχι μόνο! ...Δεν "ηξεραν"τότε αυτά που τώρα αξιοποιούν από το φασιστόμουτρο και εμφανή προβοκάτορα Κασιδιάρη;... 
Φυσικά ήξεραν και ξέρουμε όλοι όσοι έχουμε στοιχειώδη γνώση της Ιστορίας, στην ΕΟΝ ήταν υποχρεωτική η συμμετοχή όλων των μαθητών των μαθητών της δευτεροβάθμιας εκπ/σης, πλην παιδιών γονέων φακελωμένων και ελαχίστων ακόμα ηρωικά διακινδυνευόντων τις συνέπειες της άρνησής τους...  Εκατοντάδες μετέπειτα στελέχη του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ τα είχαν έτσι γράψει ως παιδιά κι έφηβους κάποτε, όπως και τον γιο ενός υφιστάμενου τις αυτονόητες πιέσεις δημόσιου υπάλληλου Μίκη! 
Που ακριβώς, όταν ελεύθερα επέλεξε, επέλεξε με τεράστιο κόστος (να μας πουν το δικό τους κόστος από αγώνες οι "μπαρουροκαπνισμένοι"αμοραλιστές επικριτές του...) την ένοπλη αντίσταση του Δεκέμβρη με το ΕΑΜ/ΚΚΕ, φυλακές, άγρια βασανιστήρια, εξορίες!Επέλεξε και σαν αποφυλακίστηκε, την ηρωική αταλάντευτη πάλη του από τότε ως την ίδρυση από αυτόν της ηρωικής ΔΝ Λαμπράκη που τσάκισε τις παρακρατικές συμμορίες κι εμψύχωσε όσοκανείς ποτέ άλλοτε, μαζί με τα πολιτικά, αριστερού πατριωτισμού και συναδέλφωσης λαών πάντα, τραγούδια του τον λαό μας!
 Μεταδικτατορικά, είπε μια μεγάλη αλήθεια (όχι απλά "Καραμανλής ή τανκς...) για την οποία κι εγώ ο ασήμαντος τον επέκρινα τότε  ..."επαναστατικά".   Είπε (λάθος τακτικής του νομίζω) πως αφού η δικτατορία δεν έπεσε δυστυχώς με λαϊκή εξέγερση, αλλά με κομπρεμί χούντας-μερίδας πολιτικών εξαιτίας της Κυπριακής προδοσίας, οι μηχανισμοί της χούντας ήταν ακόμα πανίσχυροι και αν δεν έβγαινε ο ανεκτός από τους αμερικανοχουντικούς μηχανισμούς Καραμανλής, κατά την εκτίμησή του θα ξαναεπιβάλλανε άλλη χούντα... Τεράστια συζήτηση... και δεν έχει νόημα σήμερα. 
Φυσικά ήταν απαράδεχτο το να πάει "ανεξάρτητος"στην ΝΔ (τον επέκρινα ανοιχτά τότε πάλι ενώ η ηγεσία της αριστεράς, περιέργως σιωπούσε...) ένα διάστημα αργότερα,με τα δικά του σκεπτικά περί ξεπεράσματος του σχήματος "δεξιά-αριστερά και ...δημοκρ.δυνάμεις"που εκμεταλλευόταν ο συριζα της εποχής, το ΠΑΣΟΚ, για να εκφυλίζει κάθε "αριστερή"ιδέα...
 -Το ζήτημα όμως τελικά δεν είναι τι έκανε τότε ή πριν ή πολύ πιο πριν μια μεγάλη, ιστορική μορφή της παγκόσμιας αριστεράς και της μουσικής! Άλλο είναι που καίει όλους τους "διαμετρικά"αντίθετων ιδεολογιών ή ιδεοληψιών επικριτές του. 
Και προπαντός τα επιτελεία του εξουσιάζοντος σήμερα διεθνοφασισμού της νέας 
εθνοαποδομητικής και επουδενί πια εθνοκεντρικήςπαγκοσμιοποιητικής καπιταλιστικής τάξης.

(Αυτό ..."δεν το έχουν πάρει χαμπάρι"οι αποπροσανατολιστικά σκιαμαχούντες ..."ταξικά"τάχα, μόνο κατά του περιθωριακού σήμερα, χρήσιμου μόνο για αποπροσανατολισμό στον ιμπεριαλισμό παλαιού τύπου εθνοφασισμού!...).

 Τους καίει η αντιιμπεριαλιστική δυναμική που μπορεί υπό προϋποθέσεις να έχει η πρωτοφανής κινητ/ση εκατοντάδων χιλιάδων λαούστα συλλαλητήρια αυτά! Τους καίει πως παρά το ότι η πλειοψηφία των συμμετεχόντων σε αυτά (και του δημοσκοπικού 80% των Ελλήνων που βλέπει θετικά τα συλλαλητήρια) δεν κινούνται από αντιΕΕ/αντιΝΑΤΟϊκά ελατήρια αλλά από αγνό, αφελή εν πολλοίς πατριωτισμό και από αγανάκτηση στην όλη κοινωνική μιζέρια, αυτή η προφανέστατα μη καπελωμένη από κανένα από τα πολλά κόμματα που το επιχειρούν ή θα το ήθελαν, παλλαϊκή εγρήγορση, ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΛΑΟΎ ΠΟΥ ΟΛΑ ΜΑΖΙ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΣΕΧΤΕΣ ΟΥΤΕ ΤΟ 1/10 ΤΟΥΣ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΝΑ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΟΥΝ, αντικειμενικά είτε το συνειδητοποιούν είτε όχι, μπλοκάρουν την παραπέρα ισχυροποίηση ΕΕ/ΝΑΤΟμε την επιχειρούμενη άρση του ελληνικού βέτο λόγω ονόματος για εισδοχή σε αυτά του σκοπιανού προτεκτοράτου ανδρεικέλων τους!!! Και τα (άλλα συνειδητά, άλλα αντικειμενιικά τέτοια, παρά τις τυχόν άλλες προθέσεις τους...) παπαγαλάκια των ΝΑΤΟ/ΕΕ , όσο κι αν πιάνουν την πάσα που τους κάνουν οι κάθε Κασιδιάρηδες για να μην πουν αυτή την τεράστια και καθοριστική αλήθεια,γυρίζουν την κουβέντα στην γκεμπελική λασπολογία κατά Μίκη, λαού, πατριωτισμού χρησιμοποιώντας το τόσο βολικό για τον αποπροσανατολισμό τους, σκιάχτρο της Χ.Α.!!! Ενώ, αν ήταν "αριστεροί αντιιμπεριαλιστές "θα απαιτούσανδιαρκώς, παντού και πάντα, από πολύ πριν τα συλλαλητήρια, δίνοντας αυτοί στο αυθόρμητο συνειδητή κατεύθυνση, μέσα και έξω από αυτά μετά, σε όλους τους τόνους: "Ούτε η Ελλάδα, ούτε τα Σκόπια σε ΕΕ και ΝΑΤΟ σας!""ΜΠΛΟΚΆΡΟΥΜΕ ΚΆΘΕ ΔΙΑΔΙΚΑΣΊΑ ΕΝΤΑΞΗΣ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ ΣΤΑ ΟΡΓΑΝΑ ΤΩΝ ΔΙΕΘΝΩΝ ΛΗΣΤΩΝ ΚΑΙ ΔΟΛΟΦΩΝΩΝ-ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΕΞΟΔΟ ΚΑΙ ΤΗς ΕΛΛΑΔΑΣ ΑΠΟ ΑΥΤΑ!" Μόνο μια τέτοια προπαγάνδα και ζύμωση θα ήταν πράγματι διεθνιστική, υπέρ και των δυο λαών και λαϊκο-πατριωτική συνάμα. Αλλά προϋποθέτει την ύπαρξη, την συγκρότηση, μιας άλλης, ριζικά αντίθετης με την πάσης φύσεως σημερινή, διαβρωμένη από τον εθνοαποδομητικό ιμπεριαλισμό "αριστερά"...Κώστας Ντουντουλάκης(Εδώ και σαράντα χρόνια αγωνιστής  του αντιβασικού και αντιιμπεριαλιστικού κινήματος, πάντα   από θέσεις λαϊκοπατριωτικής μαρξιστικής αριστεράς.)
Διαχείριση
Τους καίει η αντιιμπεριαλιστική δυναμική που μπορεί υπό προϋποθέσεις να έχει η πρωτοφανής κινητ/ση εκατοντάδων χιλιάδων λαού στα συλλαλητήρια αυτά! Τους καίει πως παρά το ότι η πλειοψηφία των συμμετεχόντων σε αυτά (και του δημοσκοπικού 80% των Ελλήνων που βλέπει θετικά τα συλλαλητήρια) δεν κινούνται από αντιΕΕ/αντιΝΑΤΟϊκά ελατήρια αλλά από αγνό, αφελή εν πολλοίς πατριωτισμό και από αγανάκτηση στην όλη κοινωνική μιζέρια, αυτή η προφανέστατα μη καπελωμένη από κανένα από τα πολλά κόμματα που το επιχειρούν ή θα το ήθελαν, παλλαϊκή εγρήγορση, ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΛΑΟΎ ΠΟΥ ΟΛΑ ΜΑΖΙ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΣΕΧΤΕΣ ΟΥΤΕ ΤΟ 1/10 ΤΟΥΣ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΝΑ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΟΥΝ, αντικειμενικά είτε το συνειδητοποιούν είτε όχι, μπλοκάρουν την παραπέρα ισχυροποίηση ΕΕ/ΝΑΤΟ με την επιχειρούμενη άρση του ελληνικού βέτο λόγω ονόματος για εισδοχή σε αυτά του σκοπιανού προτεκτοράτου ανδρεικέλων τους!!! Και τα (άλλα συνειδητά, άλλα αντικειμενιικά παρα τις τυχόν άλλες προθέσεις τους...) παπαγαλάκια των ΝΑΤΟ/ΕΕ , όσο κι αν πιάνουν την πάσα που τους κάνουν οι κάθε Κασιδιάρηδες για να μην πουν αυτή την τεράστια και καθοριστική αλήθεια, γυρίζουν την κουβέντα στην γκεμπελική λασπολογία κατά Μίκη, λαού, πατριωτισμού χρησιμοποιώντας το τόσο βολικό για τον αποπροσανατολισμό τους, σκιάχτρο της Χ.Α.!!! Ενώ, αν ήταν "αριστεροί αντιιμπεριαλιστές "θα απαιτούσαν διαρκώς, παντού και πάντα, από πολύ πριν τα συλλαλητήρια, δίνοντας αυτή τον τόνο καιτην σωστή κατεύθυνση μέσα και έξω από αυτά μετά, σε όλους τους τόνους: "Ούτε η Ελλάδα, ούτε τα Σκόπια σε ΕΕ και ΝΑΤΟ σας!""ΜΠΛΟΚΆΡΟΥΜΕ ΚΆΘΕ ΔΙΑΔΙΚΑΣΊΑ ΕΝΤΑΞΗΣ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ ΣΤΑ ΟΡΓΑΝΑ ΤΩΝ ΔΙΕΘΝΩΝ ΛΗΣΤΩΝ ΚΑΙ ΔΟΛΟΦΩΝΩΝ-ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΕΞΟΔΟ ΚΑΙ ΤΗς ΕΛΛΑΔΑΣ ΑΠΟ ΑΥΤΑ!"Μόνο μια τέτοια προπαγάνδα και ζύμωση θα ήταν πράγματι διεθνιστική, υπέρ και των δυο λαών και λαϊκο-πατριωτική συνάμα. Αλλά προϋποθέτει την ύπαρξη, την συγκρότηση, μιας άλλης, ριζικά αντίθετης με την πάσης φύσεως σημερινή, διαβρωμένη και νεοταξίτικη "αριστερά"...
Διαχείριση Τους καίει η αντιιμπεριαλιστική δυναμική που μπορεί υπό προϋποθέσεις να έχει η πρωτοφανής κινητ/ση εκατοντάδων χιλιάδων λαού στα συλλαλητήρια αυτά! Τους καίει πως παρά το ότι η πλειοψηφία των συμμετεχόντων σε αυτά (και του δημοσκοπικού 80% των Ελλήνων που βλέπει θετικά τα συλλαλητήρια) δεν κινούνται από αντιΕΕ/αντιΝΑΤΟϊκά ελατήρια αλλά από αγνό, αφελή εν πολλοίς πατριωτισμό και από αγανάκτηση στην όλη κοινωνική μιζέρια, αυτή η προφανέστατα μη καπελωμένη από κανένα από τα πολλά κόμματα που το επιχειρούν ή θα το ήθελαν, παλλαϊκή εγρήγορση, ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΛΑΟΎ ΠΟΥ ΟΛΑ ΜΑΖΙ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΣΕΧΤΕΣ ΟΥΤΕ ΤΟ 1/10 ΤΟΥΣ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΝΑ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΟΥΝ, αντικειμενικά είτε το συνειδητοποιούν είτε όχι, μπλοκάρουν την παραπέρα ισχυροποίηση ΕΕ/ΝΑΤΟ με την επιχειρούμενη άρση του ελληνικού βέτο λόγω ονόματος για εισδοχή σε αυτά του σκοπιανού προτεκτοράτου ανδρεικέλων τους!!! Και τα (άλλα συνειδητά, άλλα αντικειμενιικά παρα τις τυχόν άλλες προθέσεις τους...) παπαγαλάκια των ΝΑΤΟ/ΕΕ , όσο κι αν πιάνουν την πάσα που τους κάνουν οι κάθε Κασιδιάρηδες για να μην πουν αυτή την τεράστια και καθοριστική αλήθεια, γυρίζουν την κουβέντα στην γκεμπελική λασπολογία κατά Μίκη, λαού, πατριωτισμού χρησιμοποιώντας το τόσο βολικό για τον αποπροσανατολισμό τους, σκιάχτρο της Χ.Α.!!! Ενώ, αν ήταν "αριστεροί αντιιμπεριαλιστές "θα απαιτούσαν διαρκώς, παντού και πάντα, από πολύ πριν τα συλλαλητήρια, δίνοντας αυτή τον τόνο καιτην σωστή κατεύθυνση μέσα και έξω από αυτά μετά, σε όλους τους τόνους: "Ούτε η Ελλάδα, ούτε τα Σκόπια σε ΕΕ και ΝΑΤΟ σας!""ΜΠΛΟΚΆΡΟΥΜΕ ΚΆΘΕ ΔΙΑΔΙΚΑΣΊΑ ΕΝΤΑΞΗΣ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ ΣΤΑ ΟΡΓΑΝΑ ΤΩΝ ΔΙΕΘΝΩΝ ΛΗΣΤΩΝ ΚΑΙ ΔΟΛΟΦΩΝΩΝ-ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΕΞΟΔΟ ΚΑΙ ΤΗς ΕΛΛΑΔΑΣ ΑΠΟ ΑΥΤΑ!"Μόνο μια τέτοια προπαγάνδα και ζύμωση θα ήταν πράγματι διεθνιστική, υπέρ και των δυο λαών και λαϊκο-πατριωτική συνάμα. Αλλά προϋποθέτει την ύπαρξη, την συγκρότηση, μιας άλλης, ριζικά αντίθετης με την πάσης φύσεως σημερινή, διαβρωμένη και νεοταξίτικη "αριστερά"...

Η υποδαύλιση της ιδέας περί "μακεδονικής εθνότητας"από Μουσολίνι και οι σημερινές γερμανικές επιδιώξεις στα Βαλκάνια

$
0
0
Το Βερολίνο θέλει και αυτό την πρόσβαση στοο Αιγαίο και αυτό μπορεί να συμβεί με έναν μελλοντικό ακρωτηριασμό της χώρας μας με δημιουργία μια ελεγχόμενης ανεξάρτητης περιφέρειας Μακεδονίας εντός ΕΕ.
Έχουμε ξεχάσει ότι το σύστημα των περιφερειών το δημιούργησαν στην Ευρώπη οι Γερμανοί οι οποίοι επεδίωκαν έτσι να χαλαρώσουν οι κεντρικές κρατικές εξουσίες και να είναι πιο εύκολες οι αποσχίσεις όπου αυτές τους βόλευαν.
Κλασσικό παράδειγμα η Καταλονία στην Ισπανία.
Δημιούργησαν το ανυπόστατο σκοπιανό αφήγημα και γαλούχησαν γενιές Σκοπιανών με ψεύτικες μνήμες ώστε κάποια στιγμή να είναι εφικτή η κλοπή Ιστορίας και εδαφών.
Ο Δούναβης είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος ποταμός της Ευρώπης (μετά τον Βόλγα). Πηγάζει από τον Μέλανα Δρυμό στη Γερμανία, ακολουθεί πορεία κυρίως ανατολική για 2850 χλμ., διασχίζει αρκετές πρωτεύουσες της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης και καταλήγει στη Μαύρη Θάλασσα μέσα από τη Ρουμανία. Δηλαδή, είναι μία ποτάμια οδός τεράστιας οικονομικής και εμπορικής σημασίας.
Δεν είναι καθόλου το τυχαίο το σχέδιο δημιουργίας πλωτής οδού από την Θεσσαλονίκη μέχρι το... Βερολίνο. Στην ουσία θα καταστήσει την Γερμανία παγκόσμιο εμπορικό κόμβο. Για να γίνει αυτό όμως χρειάζονται αδύναμα και μικρά κράτη τα οποία θα πρέπει να εξαρτώνται απόλυτα από την Γερμανία.
Έχοντας μάθει μετά από δύο Παγκόσμιους Πολέμους οι Γερμανοί έχουν αποκτήσει την γεωπολιτική υπομονή για να επιβληθούν μετά από δεκαετίες.
-Και για να ξέρουμε τι λέμε, πολύ πριν τον Τίτο ο Μουσολίνι δημιούργησε τον μύθο της «μακεδονικής εθνότητας» Για να στρέψει τους σλαβόφωνους Έλληνες στο πλευρό του κατά την εισβολή!
Διαχείριση

Φωτογραφία του Κώστας Ντουντουλάκης.

Ο Άνθρωπος του Βιτρούβιου και η αρχαιοελληνικής φυσιοκρατικής έμπνευσης αισθητική και κοσμοθέαση του Ντα Βίντσι και της Αναγέννησης.

$
0
0

Το σχέδιο αυτό του Ντα Βίντσι συχνά χρησιμοποιείται ως ένα υπονοούμενο σύμβολο της ουσιώδους συμμετρίας του ανθρώπινου σώματος, και κατά προέκταση του Σύμπαντος ως συνόλου, σε μια κοσμοθέαση και αισθητική διαμετρικά αντίθετη με την επιβαλλόμενη σήμερα, για βαθύτατα ιδεολογικοπολιτικούς λόγους, από το παγκόσμιο σύστημα εξουσίας, αυτής του απογειωμένου από κάθε κανόνα αισθητικής και φυσιοκρατικής αντίληψης, ενός ακραίου υποκειμενικού ανορθολογισμού, της "μοντέρνας και μεταμοντέρνας τέχνης"...
(Κ.Ντ.)
-Ο Άνθρωπος του Βιτρούβιου, κατά την βικιπαίδεια, είναι διάσημο σχέδιο με συνοδευτικές σημειώσεις του Λεονάρντο ντα Βίντσι, που φτιάχτηκε περίπου το 1490 σε ένα από τα ημερολόγιά του. Απεικονίζει μία γυμνή αντρική φιγούρα σε δύο αλληλοκαλυπτόμενες θέσεις με τα μέλη του ανεπτυγμένα και συγχρόνως εγγεγραμμένη σε ένα κύκλο και ένα τετράγωνο. Το σχέδιο και το κείμενο συχνά ονομάζονται Κανόνας των Αναλογιών.
Σύμφωνα με τις σημειώσεις του ντα Βίντσι στο συνοδευτικό κείμενο, οι οποίες είναι γραμμένες με καθρεπτιζόμενη γραφή, το σχέδιο έγινε ως μελέτη των αναλογιών του (ανδρικού) ανθρώπινου σώματος όπως περιγράφεται σε μια πραγματεία του Ρωμαίου αρχιτέκτονα Βιτρούβιου, που είχε γράψει για το ανθρώπινο σώμα:
μια παλάμη έχει πλάτος τεσσάρων δακτύλων
ένα πόδι έχει πλάτος τέσσερις παλάμες
ένας πήχυς έχει πλάτος έξι παλάμες
το ύψος ενός ανθρώπου είναι τέσσερις πήχεις (και άρα 24 παλάμες)
μια δρασκελιά είναι τέσσερις πήχεις
Το μήκος των χεριών ενός άντρα σε διάταση είναι ίσο με το ύψος του
η απόσταση από την γραμμή των μαλλιών ως την κορυφή του στήθους είναι το ένα-έβδομο του ύψους του άνδρα
η απόσταση από την κορυφή του κεφαλιού ως τις θηλές είναι το ένα-τέταρτο του ύψους του άνδρα
το μέγιστο πλάτος των ώμων είναι το ένα-τέταρτο του ύψους του άνδρα
η απόσταση από το αγκώνα ως την άκρη του χεριού είναι το ένα-πέμπτο του ύψους του άνδρα
η απόσταση από τον αγκώνα ως την μασχάλη είναι το ένα-όγδοο του ύψους του άνδρα
το μήκος του χεριού είναι ένα-δέκατο του ύψους ενός άνδρα
η απόσταση από την άκρη του πηγουνιού ως την μύτη είναι το ένα-τρίτο του μήκους του προσώπου
η απόσταση της γραμμής των μαλλιών ως τα φρύδια είναι το ένα-τρίτο του μήκους του προσώπου
το μήκος του αυτιού είναι το ένα-τρίτο του μήκους του προσώπου
Φαίνεται ότι ο ντα Βίντσι δημιούργησε το σχέδιο βασιζόμενος στο De Architectura 3.1.3 του Βιτρούβιου που γράφει:
Ο ομφαλός είναι φυσικά τοποθετημένος στο κέντρου του ανθρώπινου σώματος, και, αν σε έναν άνδρα ξαπλωμένο, με το πρόσωπο στραμμένο επάνω και τα χέρια και τα πόδια του ανεπτυγμένα, με τον ομφαλό του ως κέντρο εγγράψουμε ένα κύκλο, θα ακουμπήσει τα δάκτυλα των χεριών και τα δάκτυλα των ποδιών του. Δεν γίνεται μόνο μέσω ενός κύκλου, η περιγραφή ενός ανθρώπινου σώματος, όπως φαίνεται τοποθετώντας τον σε ένα τετράγωνο. Μετρώντας από τα πόδια ως στην κορυφή του κεφαλιού, και έπειτα κατά μήκος των χεριών σε πλήρη έκταση, βρίσκουμε την τελευταία μέτρηση ίση με την πρώτη· έτσι γραμμές σε ορθή γωνία μεταξύ τους, περικλείοντας τη φιγούρα, σχηματίζουν ένα τετράγωνο.
Μία άλλη πηγή έμπνευσης για τον Βιτρούβιο Άντρα του ντα Βίντσι ήταν και ο Παγκόσμιος Άνθρωπος της Χίλντεγκαρντ του Μπίνγκεν η οποία σίγουρα θα ήταν και εκείνη εξοικιωμένη με το έργο του Βιτρούβιου.
Η επαναφορά των ανακαλύψεων των μαθηματικών αναλογιών του ανθρώπινου σώματος τον 15ο αιώνα από τον ντα Βίντσι και άλλους θεωρείται ένα από τα μεγάλα επιτεύγματα που οδήγησαν στην Ιταλική Αναγέννηση. Το σχέδιο του ντα Βίντσι συνδυάζει μια προσεκτική ανάγνωση του αρχαίου κειμένου με τις δικές του παρατηρήσεις σε αληθινά ανθρώπινα σώματα. Κατά το σχεδιασμό του κύκλου και του τετραγώνου πολύ σωστά παρατήρησε ότι το τετράγωνο δεν μπορεί να έχει το ίδιο κέντρο με τον κύκλο, στον ομφαλό, αλλά κάπου χαμηλότερα στην ανατομία. Αυτή η ρύθμιση είναι μια καινοτομία στο σχέδιο του ντα Βίντσι και το ξεχωρίζει από προγενέστερες απεικονίσεις.
Το ίδιο το σχέδιο συχνά χρησιμοποιείται ως ένα υπονοούμενο σύμβολο της ουσιώδους συμμετρίας του ανθρώπινου σώματος, και κατά προέκταση του Σύμπαντος ως συνόλου.
Φωτογραφία του Κώστας Ντουντουλάκης.

Article 0

$
0
0
Περί Έρωτος, ερώτων και ...γάμου
(Ή γιατί η Αφροδίτη κεράτωνε με τον Άρη! τον Ήφαιστο...)

Μιας και για κάθε τέτοια μέρα όπως σήμερα κάποιοι πονηροί έμποροι (όπως λένε οι ...κακές γλώσσες) έχουν επιβάλει στους ευθυγραμμιζόμενους με την εκάστοτε μόδα να ...αγιοβαλεντινιάζονται, ελόγου μου (ολίγον ..."αρχαιόπληκτος"γαρ) θυμήθηκα τον αρχαίο μας θεϊκό συμβολισμό του Έρωτα, την Αφροδίτη....
-Μια διευκρίνηση καταρχήν. Οι αρχαίοι μας (με πολιτισμό και επιστημονικές γνώσεις ασύγκριτα ανώτερες από αυτές των σε βάρβαρη κατάσταση ευρισκόμενων ακόμα τότε μονοθεϊστών της Ασίας) δεν ήταν καθόλου "ειδωλολάτρες"όπως τους συκοφάντησαν αγράμματοι φανατικοί, πραγματικοί ειδωλολάτρες ... "θαυματουργών"  ξύλων και μπογιάς και ...ρούχων και υποδημάτων.
Όχι μόνο δεν απέδιδαν θαυματουργές ιδιότητες σε αγάλματα ή εικόνες θεών, αλλά και δεν πίστευαν σε ανορθολογικά δόγματα ..."θεϊκής δημιουργίας του κόσμου πριν από 5-7.000 χρόνια". Θεωρούσαν, όπως ξέρει καθένας που έχει ρίξει έστω μια ματιά στην "Θεογονία" (το λέει κι η ίδια η λέξη "θεογονία) του Ησιόδου και στη αρχαία μας Μυθολογία, πως οι "θεοί"τους ήταν δημιουργήματα, συμβολισμοί στην ουσία, των τεράστιων και ανεξιχνίαστων φυσικών, ανθρώπινων και συμπαντικών δυνάμεων και όχι ...δημιουργοί των πάντων!
Να μην μακρηγορώ όμως:
Για την πανέμορφη όσο και ...τσαχπινοπαιχνιδιάρα θεά Αφροδίτη λοιπόν, έλεγαν πως παρόλο που τσιλιμπούρδιζε ασταμάτητα κι από ...παραέξω (όπως έπρατταν κι οι περισσότεροι άντρες θεοί, προεξάρχοντος του Δία) ήταν παντρεμένη-"νοικοκυρεμένη"με τον κουτσό θεό-αρχιτεχνουργό Ήφαιστο, που προφανώς ικανοποιούσε όσο κανείς την ματαιοδοξία της, με τα όσα μοναδικής τέχνης κοσμήματα και αντικείμενα της έφτιαχνε...
Μα (εκτός από τους συνεχώς εναλλασσόμενους κατά καιρούς άλλους εραστές της) η Αφροδίτη είχε μεγάλο μόνιμο "κρυφό" (κρυφό ώσπου τους έπιασε στα πράσα με ένα θαυματουργό του δίχτυ ο Ήφαιστος, αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία...) νταλκά με ποιον νομίζετε; Όχι με κανέναν πανέμορφο και τραγουδάρη, σαν τον Απόλλωνα ή τον Ερμή θεό, αλλά με τον φοβερό και τρομερό πολέμαρχο,τον Άρη!
"Τι θέλει να πει ο ποιητής"- ο συμβολιστικά δημιουργός των εκάστοτε θεοτήτων του, συλλογικός σοφός αρχαίος Έλληνας εν προκειμένω λοιπόν;...
Οι συνήθεις έρωτες-ορμικές εκτονώσεις, όταν κι όσο συμβαίνουν, όσο κι αν ενθουσιάζουν για ένα διάστημα, περνοδιαβαίνουν στην ζωή των ανθρώπων, σαν τους συνήθεις εραστές της θείας προσωποποίησης του ερωτικού αισθήματος και πάθους.
Όμως ο Έρωτας (με Ε κεφαλαίο) δεν περνά έτσι εύκολα σαν τους άλλους έρωτες,τις "αρπαχτές"που λένε οι νεοέλληνες...
Ο Έρωτας είναι Πάθος, υπέρβαση της λογικής, έντονη κτητικότητα, γεννά συχνά έντονες ζήλειες, ανασφάλειες,εκρήξεις οργής! Είναι αισθησιακή απογείωση που εμπεριέχει πόλεμο! Το λέει απλά, με δυο στιχάκια ο σύγχρονος κρητικός ριμαδόρος:
"Ο Έρωτας κι ο θάνατος, ίδια σπαθιά βαστούνε!
Κι οι δυο τους πάντα ύπουλα και στα χωστά βαρούνε".
Να λοιπόν γιατί αυτό το από μια επιφανειακή ματιά ...παράξενο ζευγάρι φλογερών εραστών, Άρη-Αφροδίτης!
Όσο για τον Ήφαιστο, ε αυτός είναι (από τότε) συχνά η σιγουριά, η ασφάλεια, η νοικοκυρεμένη, χωρίς χτυποκάρδια μα και με πολλά  παρεπόμενα ενίοτε, σχέση...

Κ. Ντ. 14/2/2018

1944 σε αντίθεση με τώρα: "Η αμερικανική κυβέρνηση έχει αποφασίσει να αντιταχθεί σε κάθε αναβίωση του μακεδονικού ζητήματος"

$
0
0
Ed.Stettinius Υπ εξωτερικών των ΗΠΑ 1944......
Τα σχόλια δικά σας...
«Η (αμερικανική) κυβέρνηση θεωρεί ότι αναφορές όπως μακεδονικό "έθνος", μακεδονική "πατρίδα"ή μακεδονική "συνείδηση"συνιστούν αδικαιολόγητη δημαγωγία που δεν αντικατοπτρίζει καμία πολιτική πραγματικότητα και βλέπει σε αυτές την αναγέννηση ενός πιθανού μανδύα που θα υποκρύπτει επιθετικές βλέψεις εναντίον της Ελλάδας», αναφέρει το τηλεγράφημα.
Το ίδιο έγγραφο, που δημοσιεύεται στα αμερικανικά αρχεία αναφέρει ότι το Στέιτ Ντιπάρτμεντ παρητηρεί «με μεγάλη ανησυχία τις αυξανόμενες προπαγανδιστικές φήμες και τις ημιεπίσημες δηλώσεις προς όφελος μιας αυτόνομης Μακεδονίας, που προέρχονται κυρίως από τη Βουλγαρία, αλλά και από την Γιουγκοσλαβία και άλλες πηγές, με την ένδειξη ότι η ελληνική επικράτεια θα μπορούσε να συμπεριληφθεί σε αυτήν την κατάσταση».
Μάλιστα, ο Στετίνιους αναφέρεται στην επίσημη πολιτική της αμερικανικής κυβέρνησης, που έχει αποφασίσει «να αντιταχθεί σε κάθε αναβίωση του μακεδονικού ζητήματος που σχετίζεται με την Ελλάδα. Το ελληνικό τμήμα της Μακεδονίας κατοικείται σε μεγάλο βαθμό από Έλληνες και ο ελληνικός λαός αντιτίθεται σχεδόν ομόφωνα στη δημιουργία ενός μακεδονικού κράτους».
Στο ίδιο τηλεγράφημα, ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών θεωρεί ότι η αμερικανική κυβέρνηση«θεωρεί υπεύθυνη κάθε κυβέρνηση ή ομάδα κυβερνήσεων που ανέχονται ή ενθαρρύνουν απειλητικές ή επιθετικές πράξεις "μακεδονικών δυνάμεων"κατά της Ελλάδας».
Αποδέκτες του τηλεγραφήματος, που έχει αναρτήσει και το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών, ήταν μεταξύ άλλων οι διπλωματικές αντιπροσωπείες των ΗΠΑ στη Σόφια, την Καζέρτα της Ιταλίας, το Βουκουρέστι, το Λονδίνο, την Αθήνα, τη Μόσχα και την Άγκυρα.
Φωτογραφία της Ειρήνη ψακάκι.

ΝΕΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ: Αριστερόστροφος φασισμός , μια φράση που ενόχλησε ...

Αθηνά: Ποια η ετυμολογία του ονόματος;

$
0
0
1.Σύμφωνα με τον Πλάτωνα στο έργο «Κρατύλος» ο Ερμογένης ζήτησε από τον Σωκράτη να του ετυμολογήσει το όνομα «Αθηνά Παλλάδα». Μαθαίνουμε λοιπόν ότι ονομάστηκε έτσι από τον ένοπλο χορό. Και από την αντίληψη ότι «η Αθηνά τα θεία νοεί» γι’ αυτό και στην αρχή ονομάστηκε «Θεονόη». Στην πορεία όμως την μετονόμασαν –επί το κομψότερον- «Αθηνάαν» για να αφαιρεί μετά το ένα άλφα. Και ακολουθούν 20 σελίδες για την χθόνια προέλευση αυτής της θεάς, το ρόλο της στον Τρωικό Πόλεμο, τις ανθρώπινες αδυναμίες της, τη λάμψη των γνώσεων της και τη λατρεία της.

2.Κατά το "Μέγα Ετυμολογικό": "Αθηνά, οιονεί αθρηνά τις ούσα παρά το τον νούν αθρεί.Ή παρά το θώ το θυλάζω,ο μέλλον θήσω, οίον. Γυναίκα τε θήσατο μαζόν.Γέγονεν όνομα ρηματικόν θήνη ή θυλάζουσα, και μετά του στερετικού α, Αθήνη, αμήτωρ γαρη θεός παραδιδόται. Εκ γαρ της κεφαλής του Διός φασίν αυτήν γεννηθήναι. Αθήνη Αθηναία, ...από Αθηναία, με αποβολή του ι γίνεται Αθηνάα, και κράσει των δυο ΑΑ εις α μακρόν, Αθηνά περισπάται."

Κώστας Ντουντουλάκης

Η κρητική συμμετοχή στον μακεδονικό αγώνα – 3.000 από τους 6.000 Μακεδονομάχους ήταν Κρητικοί

$
0
0

Η κρητική συμμετοχή στον μακεδονικό αγώνα – 3.000 από τους 6.000 Μακεδονομάχους ήταν Κρητικοί – Tα ονόματα των 39 καπεταναίων Μακεδονομάχων

του Σταύρου Φωτάκη*από το Άρδην τ. 85
Ο Μακεδονικός Αγώνας είναι ένα τεράστιο κεφάλαιο της νεώτερης ελληνικής ιστορίας και η ευτυχής έκβασή του υπήρξε τεράστιας εθνικής σημασίας για το γένος των Ελλήνων, γιατί η Μακεδονία αποτελούσε από αρχαιοτάτων χρόνων τη ραχοκοκαλιά των ελληνικών χωρών, όπως αποτελούσε τη ραχοκοκαλιά και της νεώτερης Μεγάλης Ελλάδας των δύο Ηπείρων και των πέντε Θαλασσών, όπως την οραματίστηκε ο Μέγας Εθνάρχης του γένους μας, Ελευθέριος Βενιζέλος, που θα πει αργότερα: «Εθνικοί λόγοι επιβάλλουν ο Μακεδονικός Αγών να γίνει το Ευαγγέλιον της ελληνικής φυλής … Αξίζει να στεφανωθεί ο αμυντικός εθνικός εκείνος Αγώνας, ο οποίος έσβησε την ντροπήν του 1897, διότι με το παράδειγμα των ηρωικών εθελοντών εξύπνησε και ενθάρρυνε ολόκληρο το αποθαρρυμένον έθνος». Για την οικονομία του χρόνου, θα αναφερθούμε μόνο στην κρητική παρουσία και συμμετοχή, που υπήρξε όχι μόνο η πολυανθρωπότερη, αλλά και η ουσιαστικότερη από άποψη εμπειροπόλεμων αγωνιστών, και επομένως αποφασιστικής σημασίας στην έκβαση αυτού του αγώνα.
Οι Κρήτες εκείνης της εποχής, φωτισμένοι ακόμη από τη λάμψη του Αρκαδίου, δεν ήταν μόνο οι πιο εμπειροπόλεμοι αγωνιστές, από τις αλλεπάλληλες επαναστάσεις των κατά των Τούρκων, αλλά διεκρίνοντο για το υψηλό εθνικό τους φρόνημα και τη φιλοπατρία τους, ιδεώδη που είχαν σφυρηλατηθεί κατά τους πολύχρονους αγώνες για την ανεξαρτησία και την ελευθερία τους και είχαν εδραιωθεί στη συνείδηση και στη σκέψη τους.
Δεν είναι τυχαίο πως, στην αρχή ακόμη, πριν ξεσπάσει ο Μακεδονικός Αγώνας, ο Γερμανός Καραβαγγέλης Αρχηγός, γράφει στον πρωθυπουργό Ζαΐμη: «Στείλε μου πενήντα άντρες. Πενήντα όμως Κρητικούς, να ενωθούν με τους αγέρωχους καπεταναίους Στρεμπενιώτη και Κώττα, για ν’ αντιμετωπίσουν τις βουλγαρικές ορδές». Για σκεφτείτε για τι άντρες μιλούμε, όταν μόλις πενήντα ήταν αρκετοί για να κατατροπώσουν τις ορδές των Βουλγάρων!
Τα κρητικά εθελοντικά σώματα, τα πολυπληθέστερα όλων, καταφθάνουν πρώτα για να συνδράμουν τον μακεδονικό Αγώνα. Γιατί άραγε; Λίγοι στίχοι του προικισμένου και φωτισμένου ηγέτη Μακεδονομάχου Παύλου Γύπαρη δίδουν την απάντηση. Ακούστε τους:
Αχ, όποιος έζησε σκληρά,  σ’ αγέρα σκλαβωμένο,
κι έφαγε μ’ αίμα το ψωμί και δάκρυα ζυμωμένο,
όποιος της μαύρης της σκλαβιάς δοκίμασε τον πόνο,
σκλαβιά και πόνος τι θα πει, εκείνος ξέρει μόνο.
Τούτος ο προαιώνιος κληρονομικός έρωτας των Κρητικών για τη λευτεριά ήταν η κινητήρια δύναμη που τους έσπρωξε να σπεύσουν να βοηθήσουν τους αδελφούς Μακεδόνες να την αποκτήσουν.
32
Τρεις χιλιάδες, οι μισοί δηλαδή απ’ όσους πήραν μέρος σε τούτο τον υπέρτατο αγώνα, ήταν οι Κρητικοί, από τους οποίους οι επτακόσιοι πότισαν με το τίμιο αίμα τους τη μακεδονική γη κι έμειναν στα σπλάχνα της, για να ριζώσει, ν’ ανθίσει και να καρπίσει το δέντρο της λευτεριάς, όταν η ίδια η πατρίδα τους δεν είχε βρει ακόμη το δρόμο της απόλυτης ελευθερίας κι εμάχετο ακόμη για ανεξαρτησία κι αυτοδιάθεση. Ένωση ή θάνατος ήταν τότε το σύνθημα στους κρητικούς αγώνες.
Από τους τρεις Γενικούς Αρχηγούς του Μακεδονικού Αγώνα μόνο ο ένας δεν ήταν Κρητικός: Ο Παύλος Μελάς, το γενναίο τούτο παλικάρι από την Παλιά Ελλάδα, με το ψευδώνυμο Καπετάν Ζέζας.
Ο Γεώργιος Κατεχάκης, με το ψευδώνυμο Καπετάν Ρούβας, ήταν από το Ηράκλειο Κρήτης, κι ο Γεώργιος Τσόντος, με ψευδώνυμο Καπετάν Βάρδας, από τ’ Ασκύφου Σφακίων.
Από τους είκοσι πολίτες αρχηγούς, οι δεκατέσσερις ήταν Κρητικοί, κι από τους ογδόντα δύο σημαιάρχες, οι δεκαεννέα πάλι Κρητικοί.
Ο Μακεδονικός Αγώνας στηρίχτηκε από τους Κρητικούς σαν δικός τους αγώνας, γι’ αυτό βλέπουμε μια τόσο μεγάλη συμμετοχή όχι μόνο σε απλούς αγωνιστές, αλλά ιδιαίτερα σε εμπειροπόλεμα στελέχη αυτού του αντάρτικου που ουσιαστικά διεξήγε τούτο τον αγώνα.
Κι ο πρώτος μη Μακεδόνας που έπεσε στο πεδίο της τιμής Κρητικός ήταν. Ο Γεώργιος Σεϊμένης, που για τον δι’ αποκεφαλισμού φρικτό θάνατό του θρυλούνται πολλά. Ότι δηλαδή, η κομμένη κεφαλή του έφτυνε κατάμουτρα τους κομιτατζήδες, που τρομαγμένοι από το υπερφυσικό τούτο φαινόμενο, ετράπησαν σε φυγή και δεν ξαναπολέμησαν.
Συμπληρώθηκε ήδη φέτος ένας ολόκληρος αιώνας από τότε που οι Κρήτες σταυραετοί πέταξαν από τις κορφές του Ψηλορείτη και της Μαδάρας, στα βουνά του Μοριχόβου και της Μπελκαμένης, να κυνηγήσουν, να διώξουν και να εξοντώσουν τα λογιώ λογιώ μυαρά, που ’χαν πέσει να κατασπαράξουν την ελληνική μακεδονική γη.
Η λαϊκή μούσα δεν παρέλειψε το χρέος της να υμνήσει τους Κρήτες Μακεδονομάχους με τους παρακάτω στίχους:
Για τον Γύπαρη:
Του Μοριχόβου τα βουνά ρωτούν της Μπελκαμένης
ποιος είν’ αυτός που πέρασε με το σπαθί στη χέρα;
Διαβαίνει όρη και βουνά, γκρεμούς και μονοπάθια
λειβάδια και νεροσυρμές κι ο κόσμος τονε τρέμει
Το βήμα ντου ναι δέκα οργυές, το πήδημα σαράντα
κι όντε λιγάκι βιάζεται χάμε στη γης δε ’γγίζει
Είν’ ο Παυλής ο Γύπαρης …
Για τον Τσόντο:
Μεριάστε ο Βάρδας να διαβεί να πάει στο Μοναστήρι
κει που’ ν ο πόλεμος χαρά κι η μάχη πανηγύρι …
Για τον Κατεχάκη:
Οι σφαίρες δε σε τρόμαζαν γιατί ’σουν αντρειωμένος
ήσουν σεμνός κι αντρόπιαστος, απ’ όλους διαλεγμένος
Για το Βολάνη:
Δόξα σε σένα Αρχηγέ των Λάκκων το καμάρι
όπου πολέμας όρθιος με θάρρος και με χάρη …
Για το Νταφώτη:
Νταφώτη μου ατρόμητε πετάξ’ από τον Άδη
και βάλε κάθε Βούλγαρο κομιτατζή σημάδι.
Και τόσοι άλλοι ατελείωτοι στίχοι με τους οποίους η κρητική λαϊκή μούσα υμνολόγησε τους αείμνηστους Κρήτες Μακεδονομάχους. [  ]
*Τέως πρ. του Συλλόγου Κρητών Ηλιούπολης
Ονομαστική Αναφορά των 39 Κρητικών Καπεταναίων Μακεδονομάχων
a-42-1024x658
Στο σημείο αυτό  κρίνω επιβεβλημένο να σας αναφέρω τους 39  Κρητικούς καπεταναίους,  οι οποίοι  έλαβαν μέρος στο Μακεδονικό Αγώνα 1903- 1908 και ενδεικτικά τον αριθμό των ανδρών που έκαστος εξ αυτών  είχε υπό τας διαταγάς του.
  • Γεώργιος Τσόντος – Βάρδας: Ανθυπολοχαγός (ΠΒ), Γενικός Αρχηγός Μακεδονικού Αγώνα 1903-1908. Από τα Ασκύφου Σφακίων Χανίων. Αριθμός Ανδρών 168.
  • Γεώργιος Κατεχάκης ή Ρούβας: Ανθυπολοχαγός (ΠΖ), Γενικός Αρχηγός Μακεδονικού Αγώνα. Από την Πόμπια Καινουρίου Ηρακλείου. Αριθμός Ανδρών 160
  • Ευθύμιος Καούδης: Aρχηγός Μακεδονικού Αγώνα 1903-1908. Από το Καψοδάσος Σφακίων Χανίων. Αριθμός Ανδρών 150.
  • Γεώργιος Βολάνης: Αρχηγός Μακεδονικού Αγώνα. Από τους Λάκκους Κυδωνίας Χανίων. Αριθμός Ανδρών 175.
  • Ιωάννης Πούλακας: Αρχηγός Μακεδονικού Αγώνα. Από το Θέρισο Κυδωνίας Χανίων. Αριθμός Ανδρών 98.
  • Παύλος Γύπαρης: Αρχηγός Μακεδονικού Αγώνα 1903-1908. Από την Ασή Γωνιά Αποκορώνου Χανίων. Αριθμός Ανδρών 110.
  • Ιωάννης Καραβίτης: (ο Μακρυγιάννης του Μακεδονικού Αγώνα) Αρχηγός1903-1908. Από την Ανώπολη Σφακίων Χανίων. Αριθμός Ανδρών 132 – Απόγονος του επαναστάτη Γιάννη  Δασκαλογιάννη, ήταν 20 ετών όταν ακολούθησε τον Παύλο Μελά στη Μακεδονία. Γρήγορα και μετά το θάνατο του Παύλου Μελά έγινε Αρχηγός Σώματος. Στη Φλώρινα υπάρχει η προτομή του στην κεντρική πλατεία. Σε όλες τις κωμοπόλεις της Φλώρινας υπάρχουν δρόμοι με το όνομά του. Πέθανε το 1949 σε ηλικία 66 ετών όσο και ο Μακρυγιάννης.
  • Θεόδωρος Κουκουλάκης: Οπλαρχηγός Μακεδονικού Αγώνα. Από τους Λάκκους Κυδωνίας Χανίων. Αριθμός Ανδρών 108.
  • Εμμανουήλ Σκουντρής: Αρχηγός Μακεδονικού Αγώνα 1903-1908. Από το Άδελε Ρεθύμνου. Αριθμός Ανδρών 148.
  • Εμμανουήλ Νικολούδης: Αρχηγός Σώματος Μακεδονικού Αγώνα 1903-1908. Από τους Λάκκους Κυδωνίας Χανίων. Αριθμός Ανδρών 120.
  • Νικόλαος Ανδριανάκης: Οπλαρχηγός Μακεδονικού Αγώνα 1903-1908. Από τους Λάκκους Κυδωνίας Χανίων. Αριθμός Ανδρών 82.
  • Ευάγγελος Φραγκιεδάκης- Γαλλιανός: Οπλαρχηγός Σώματος Μακεδονικού Αγώνα . Από τον Πρινέ Ρεθύμνου. Αριθμός Ανδρών 84.
  • Ιωάννης Δοξάκης – Δοξογιάννης: Οπλαρχηγός Σώματος Μακεδονικού Αγώνα 1903-1908 . Από τον Πρινέ Σελίνου Χανίων. Αριθμός Ανδρών 98.
  • Ηλίας Δεληγιαννάκης : Οπλαρχηγός Μακεδονικού Αγώνα. Φονεύθηκε στο Σκρά το 1918, Ανθυπολοχαγός. Από την Αργυρούπολη Ρεθύμνου. Αριθμός Ανδρών 135.
  • Νικόστρατος Καλομενόπουλος – Νίδας: Αρχηγός Μακεδονικού Αγώνα, μετέπειτα Στρατηγός. Από το Ρέθυμνο Κρήτης. Αριθμός Ανδρών 105.
  • Γεώργιος Δικώνυμος – Μακρής: Αρχηγός Σώματος Μακεδονικού Αγώνα 1903-1908 . Από τον Καλλικράτη Σφακίων Χανίων. Αριθμός Ανδρών 120.
  • Εμμανουήλ Κατσίγαρης- Καραμανώλης: ΑρχηγόςΜακεδονικού Αγώνα. Φονεύθηκε στον Όλυμπο στις 20-4 1908. Από το Νίπος Αποκορώνου Χανίων. Αριθμός Ανδρών 75.
  • Λεωνίδας Παπαμαλέκος: ΑρχηγόςΜακεδονικού Αγώνα 1903-1908. Από τον Βάμο Αποκορώνου Χανίων. Φονεύθηκε στις 4-11- 1912 στα Σιάτιστα Κοζάνης. Αριθμός Ανδρών 63.
  • Γρηγόρης Παπαδάκης: Οπλαρχηγός Σώματος Μακεδονικού Αγώνα . Από τον Κάστελο Αποκορώνου Χανίων. Φονεύθηκε στην Μικρά Ασία το 1922. Αριθμός Ανδρών 50.
  • Ιωάννης Νταφώτης : Αρχηγός Σώματος Μακεδονικού Αγώνα 1903-1908. Από το Αβδού Πεδιάδος Ηρακλείου. Αριθμός Ανδρών 108.
  • Αριστείδης Κιτράκης – Νύσταρης: Οπλαρχηγός Μακεδονικού Αγώνα . Από τα Ρούστικα Ρεθύμνου. Αριθμός Ανδρών 8.
  • Λαμπρινός Βρανάς: Οπλαρχηγός Β Τάξεως. Από τον Καλλικράτη Σφακίων Χανίων. Φονεύθηκε ηρωικά στη Μπελκαμένη (Άσπρη Πέτρα-Δροσοπηγή Φλώρινας) στις 17- 4 -1905. Αριθμός Ανδρών 18.
  • Ανδρέας Δικώνυμος – Μπαρμπανδρέας: Οπλαρχηγός Μακεδονικού Αγώνα 1903-1908. Από τον Καλλικράτη Σφακίων Χανίων. Φρούραρχος Λεχόβου (τραυματίας του Στρεμπένου-Χωριό Ασπρόγεια). Αριθμός Ανδρών 24.
  • Γεώργιος Μηναδάκης- Λιάπης: Οπλαρχηγός Μακεδονικού Αγώνα 1903-1906. Από το Αμπελάκι Ρεθύμνου. Έπεσε στο Λέχοβο (Χωριό της Φλώρινας). Αριθμός Ανδρών 6.
  • Πέτρος Μάνος- Βέργας: (Επίλαρχος, 1903-1908) Αρχηγός Σώματος Μακεδονικού Αγώνα, αδελφός του Κων/νου,διαδέχθηκε στην προεδρία τον Καλαποθάκη (Μακεδονικό Κομιτάτο). Από τα Χανιά της Κρήτης.Αριθμός Ανδρών 47.
  • Ευάγγελος Νικολούδης: Αρχηγός Μακεδονικού Αγώνα 1903-1906. Από τους Λάκκους Κυδωνίας Χανίων. Φονεύθηκε στο Γκορνίτσοβο (Κέλλη-σημαίνει χωριό που βρίσκεται σε υψόμετρο) στις 18-7-1906 με 14 συμπολεμιστές του, μεταξύ των νεκρών και ο Μανούσος Γρύλλος έξ Αλικάμπου Αποκορώνου Χανίων, ανήκων στην ομάδα Καραβίτη. Αριθμός Ανδρών 45.
  • Γεώργιος Καμηλάκης: Ομαδάρχης Μακεδονικού Αγώνα 1903-1907. Απηγχονίσθηκε στο Μοναστήρι στις 20-5-1907. Από το Καστέλλι Καινουρίου Ηρακλείου. Αριθμός Ανδρών 16.
  • Γεώργιος Σπυριδογιάννης: Αρχηγός Μακεδονικού Αγώνα 1903-1912. Από τα Γρυμπιλιανά Κολυμβαρίου Κισσάμου Χανίων. Αριθμός Ανδρών 18.
  • Γεώργιος Λιαπάκης: Οπλαρχηγός Μακεδονικού Αγώνα. Από το Ρέθυμνο Κρήτης. Αριθμός Ανδρών 17.
  • Ιωάννης Μαυρογέννης: Οπλαρχηγός Α Τάξεως. Από τους Λάκκους Κυδωνίας Χανίων. Αριθμός Ανδρών 18.
  • Γεώργιος Σκαλίδης: Αρχηγός Μακεδονικού Αγώνα 1903-1906. Από το Έλος Κισσάμου Χανίων. Έπεσε ηρωικώς μαχόμενος στις 20-3-1906 στο Ίβεν Μακεδονίας (χωριό δυτικά του Μοναστηρίου στην καμπή του Εριγώνα ποταμού) μαζί με τους 16 συντρόφους του, επέζησε ένας.
  • Στυλιανός Κλειδής: Αρχηγός Μακεδονικού Αγώνα 1903-1908. Από τα Αγκουσελιανά Αγίου Βασιλείου Ρεθύμνου. Αριθμός Ανδρών 120. Έπεσε στο Μέτσοβο το 1912, πολεμώντας όρθιος τους Τούρκους
  • Παναγιώτης Γερογιάννης: Οπλαρχηγός Μακεδονικού Αγώνα 1903-1908. Από το Γαλατά Κυδωνίας Χανίων. Αριθμός Ανδρών 37.
  • Στυλιανός Κοκκινάκης: Οπλαρχηγός Μακεδονικού Αγώνα 1903-1908. Από την Ασή Γωνιά Αποκορώνου Χανίων. Αριθμός Ανδρών 10.
  • Εμμανουήλ Μπενής: Οπλαρχηγός Α Τάξεως Μακεδονικού Αγώνα 1903-1908. Από τον Καλλικράτη Σφακίων Χανίων. Αριθμός Ανδρών 55.
  • Ιωάννης Καλογεράκης: Οπλαρχηγός Μακεδονικού Αγώνα. Φονεύθηκε στον Αετό στις 28-7-1905Από το Ζυβραγού Κισσάμου Χανίων. Αριθμός Ανδρών 14.
  • Εμμανουήλ Λυκοβαρδής: Οπλαρχηγός Μακεδονικού Αγώνα 1903-1908.Από τα Περβολάκια Κισσάμου Χανίων. Αριθμός Ανδρών 38.
  • Ευστράτιος Βολάνης: Οπλαρχηγός Μακεδονικού Αγώνα 1903-1908. Από τους Λάκκους Κυδωνίας Χανίων. Αριθμός Ανδρών 20.
  • Παναγιώτης Φιωτάκης: Οπλαρχηγός Α Τάξεως Μακεδονικού Αγώνα 1903-1907. Από το Γαλατά Κυδωνίας Χανίων. Έπεσε ηρωικά κοντά στη Μονή Παραλόβου στο Μορίχοβο τον Απρίλιο του 1907 Αριθμός Ανδρών 10.
Σύνολο Ανδρών                    2976
Η προσέλευση Κρητικών εθελοντών συνεχίστηκε μέχρι το τέλος του 1908.
Από τους 6000 εθελοντές οι 3000 ήταν Κρητικοί. (Όπως αναφέρθηκαν αριθμητικά προηγουμένως).
Από τους 3 Γενικούς Αρχηγούς οι 2 ήταν Κρητικοί.
Από τους 82 Αρχηγούς Σωμάτων οι 19 ήταν Κρητικοί
Και από τους 19 ιδιώτες αρχηγούς οι 14 ήταν Κρητικοί
Αυτοί που έμειναν για πάντα στη Μακεδονική γη ήταν:
Αρχηγοί- Οπλαρχηγοί:                         13
Oμαδάρχες:                                         12
Εθελοντές Οπλίτες-Πράκτορες:           639
Εθελοντές σε σώματα μη Κρητικών:    108
Σύνολο :                                                769
Βέβαια, στο Μακεδονικό Αγώνα πολέμησαν και θυσιάστηκαν, επίσης, γενναίοι αγωνιστές από τη Μάνη, Μεσσηνία, Αρκαδία, Αθήνα, Ρούμελη, Ήπειρο, Θεσσαλία, Θράκη, Μικρά Ασία, τα νησιά μας και από κάθε άλλη γωνιά του ελεύθερου και υπόδουλου ελληνισμού.

Μίκης Θεοδωράκης: Από τον Επιτάφιο στο τραγούδι του νεκρού αδελφού

$
0
0
Δυο γιους είχες μανούλα μου
δυο δέντρα, δυο ποτάμια,
δυο κάστρα Βενετσιάνικα,
δυο δυόσμους, δυο λαχτάρες.

Ένας για την ανατολή
κι ο άλλος για τη δύση
κι εσύ στη μέση μοναχή
μιλάς, ρωτάς, μιλάς, ρωτάς
τον ήλιο.

Ήλιε που βλέπεις τα βουνά,
που βλέπεις τα ποτάμια
όπου θωρείς τα πάθη μας
και τις φτωχές μανούλες.

Αν δεις τον Παύλο φώναξε
και τον Ανδρέα πες μου.
Μ’ έναν καημό τ’ ανάστησα
μ’ έναν λυγμό τα γέννου.

Μα κείνοι παίρνουνε βουνά
διαβαίνουνε ποτάμια
ο ένας τον άλλο ψάχνουνε
για ν’ αλληλοσφαγούνε.

Κι εκεί στο πιο ψηλό βουνό,
στην πιο ψηλή ραχούλα
σιμά κοντά πλαγιάζουνε
κι όνειρο ί κι όνειρο ίδιο βλέπουν.

Στης μάνας τρέχουνε κι οι
δυο το νεκρικό κρεβάτι.
Μαζί τα χέρια δίνουνε της
κλείνουνε τα μάτια.

Και τα μαχαίρια μπήγουνε
βαθιά μέσα στο χώμα.
Κι απέκει ανέβλυσε νερό

να πιεις να ξε να πιεις να ξεδιψάσεις.


Το έργο ''Τραγούδι του Νεκρού Αδελφού''είναι μια κατανυκτική λαϊκή τραγωδία , εμπνευσμένη από τον εμφύλιο αλληλοσπαραγμό που ξέσπασε μετά από την εθνική εποποιία κατά του φασισμού.
Εχει βασιστεί στο αρχαίο έργο «Θηβαΐς», ένα εκ των τεσσάρων χαμένων επών της αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας.
Στη «Θηβαΐδα» εξιστορείται ο εμφυλιος πόλεμος μεταξύ του Ετεοκλή και του Πολυνίκη, γιων του Οιδίποδα , και η αποτυχημένη εκστρατεία του δεύτερου κατά της πόλης τους ,της Θήβας , με άλλους έξι ηγέτες (οι "Επτά επί Θήβας"), κατά την οποία σκοτώνονται και ο Ετεοκλής και ο Πολυνίκης.
Παρουσιάστηκε για πρώτη φόρα στις 15 Οκτωβρίου 1962, στο θέατρο ''Καλουτά''από το Λαϊκό Θέατρο του Μάνου Κατράκη σε σκηνοθεσία Πέλου Κατσέλη. Πρωταγωνιστούσαν οι Μάνος Κατράκης, Βέρα Ζαβιτσάνου, Νίκος Ξανθόπουλος, Μαρία Κωνσταντάρου, Μπέτυ Αρβανίτη και Δέσποινα Μπεμπεδέλη.
Από αυτήν την πρώτη ηχογράφηση έλειπε το τραγούδι «Αλυσίδα», το οποίο έκοψε η λογοκρισία της εποχής.Η αιτία ήταν αυτά τα λόγια:
«Την αλυσίδα τη βαριά
την κάνω χελιδόνι
τη φυλακή τη σκοτεινή
την κάνω ξαστεριά» !!!
-Ο εμφύλιος πόλεμος της περιόδου 1946 – 1949 αποτέλεσε για το Μίκη Θεοδωράκη ένα κομβικό σημείο, το οποίο άμεσα ή έμμεσα, έχει επηρεάσει το σύνολο της καλλιτεχνικής – και όχι μόνο – πορείας του. Όντας φοιτητής του Ωδείου Αθηνών, και ενώ «ταξιδεύει» από εξορία σε εξορία με πολλά προβλήματα υγείας, αρχίζει να σχεδιάζει την Πρώτη του Συμφωνία το 1948 στη Δάφνη Ικαρίας, κατά την κρισιμότερη φάση του εμφυλίου. Ο ίδιος περιγράφει αρκούντως λογοτεχνικά τη στιγμή της έμπνευσης σε συνδυασμό με όσα βίωνε: «Εκεί, μια νύχτα (σ.σ. Ιούνιος 1948) – μαζί με τους πρώτους ίσκιους που μας έστελνε το Δυτικό Αιγαίο – μας ήλθε και η είδηση για τον θάνατο του ανθυπολοχαγού Μάκη Καρλήαπό νάρκη, κάπου έξω από τη Θεσσαλονίκη. Ο αγαπημένος μου παιδικός φίλος – ο πρώτος μεγάλος μου φίλος – εξαφανίστηκε, διαλύθηκε, σκορπίστηκε σαν ψιλή βροχή από σάρκες και από αίμα πάνω στο Μακεδονικό κάμπο. Το ίδιο βράδυ – εγώ, ο παθολογικά δειλός στο σκοτάδι – τριγυρνούσα στην τύχη ανάμεσα στις ελιές της Μεσαριάς, συντροφιά με τα φαντάσματα της νύχτας του Ιουλίου, γιατί αισθανόμουν μια απέραντη ντροπή να γδυθώ και να πέσω στο ξύλινο κρεβάτι μου ζωντανός, ζεστός, ακέραιος – και να αναπαυτώ και να ονειρευτώ και να ξυπνώ και να πεινώ. Σαν ύστατη λύτρωση μπροστά σ'αυτά τα άδικα ερωτήματα, που η μοίρα του ανθρώπου, και αν υπάρχει, δεν δίνει απόκριση, ήρθε με τα χαράματα μαζί και η λειτουργία της μουσικής. Νομίζω ότι ουσιαστικά εκείνη τη νύχτα είχε χαραχθεί στο υποσυνείδητό μου το μεγαλύτερο μέρος του έργου».
Το τραγούδι του νεκρού αδελφού είναι μία σύγχρονη λαϊκή τραγωδία.
Δύο ημέρες μετά ύστερα από το χαμό του Μάκη Καρλή, ο Μίκης έμαθε για το θάνατο ενός ακόμη επιστήθιου φίλου του, του Βασίλη Ζάννου, ο οποίος εκτελέστηκε ύστερα από απόφαση του Στρατοδικείου Αθηνών. Με το Βασίλη Ζάννο είχαν γνωριστεί το 1944 στο Παλαιό Φάληρο, αλλά δέθηκαν περισσότερο το 1947 στην Ικαρία. Ήταν ο πρώτος άνθρωπος στον οποίο τραγούδησε ένα προς ένα τα τραγούδια που είχε γράψει για το συμφωνικό του έργο, «Ελληνική Αποκριά». Όπως θυμάται ο μουσικοσυνθέτης: «πήρα το Βασίλη παράμερα, κάτσαμε στο πεζούλι της εκκλησίας του Χριστού (χωριό της Ικαρίας) και του τα τραγούδησα ένα προς ένα. Σηκώθηκε και με φίλησε από χαρά και από τότε χαθήκαμε». Όσο για το χαμό του φίλου του, για τον οποίο ο θαυμασμός του ήταν ανυπολόγιστος αφού τον είχε «παραδεχτεί για καλύτερό του και αυτό είναι πολύ δύσκολο όταν είσαι 22 ετών και εγωιστής».
Ο Μίκης έγραψε αρχικά την «Ελεγεία και θρήνος στο Βασίλη Ζάννο», και όταν ολοκλήρωσε την Πρώτη συμφωνία, την αφιέρωσε εξ’ ολοκλήρου στους δυο σκοτωμένους φίλους του. 

 Αυτά τα δύο γεγονότα, στάθηκαν αφορμή ώστε να γεννηθεί στο μυαλό του, η βασική ιδέα που αργότερα θα αναδείκνυε μέσα από το «Τραγούδι του νεκρού αδελφού».
«Αν και σε αντίμαχα στρατόπεδα, ο ανθυπολοχαγός ο Μάκης και ο επαναστάτης Βασίληςέδιναν (στη σκέψη μου) τα χέρια – γίνονταν φίλοι και οσιομάρτυρες της ίδιας μεγάλης ιδέας, της Ελλάδας, που έχανε τα καλύτερά της παιδιά – ανήμπορη και βαρυπενθούσα».

Η αρχή της σύνθεσης: Από τον Επιτάφιο στο τραγούδι του νεκρού αδελφού
Το 1959 ευρισκόμενος στο Παρίσι, ο Μίκης Θεοδωράκης αρχίζει να συνθέτει τα τραγούδια από τον «Επιτάφιο» του Γιάννη Ρίτσου.Η ποιητική συλλογή του Ρίτσου γράφτηκε για το θρήνο της μάνας στο χαμό του γιου της, με αφορμή τη φωτογραφία που δημοσιεύτηκε στις 10 Μαΐου 1936 στην Εφημερίδα «Ριζοσπάστης», όπου απεικόνιζε τον 25χρονο αυτοκινητιστή Τάσο Τούσηπου έπεσε νεκρός από αστυνομικές σφαίρες την προηγούμενη μέρα, κατά τη διάρκεια μίας μεγάλης απεργίας και εργατικής συγκέντρωσης στη Θεσσαλονίκη. Ο νεκρός ξαπλωμένος σε μια ξύλινη πόρτα, από πάνω του η μάνα του τον θρηνούσε.
Ένα έργο που σχεδόν ολόκληρο στήθηκε στο μυαλό του Μίκη, περιμένοντας ένα απόγευμα μέσα στο αυτοκίνητο, τη γυναίκα του Μυρτώ, να ψωνίσει. Όπως έχει πει ο ίδιος, είδε τον «Επιτάφιο» σαν κίνηση, ολόκληρο στημένο.

Αφότου έγραψε τα 8 τραγούδια της σειράς του «Επιταφίου», είδε πως καθένα «είχε μία προέκταση που μόνο ο ΛΟΓΟΣ, είτε η ΚΙΝΗΣΗ θα μπορούσε να συμπληρώσει», διαλέγοντας από όλα τα ποιήματα της συλλογής, εκείνους τους στίχους που «γεφύρωναν οργανωτικότερα τα τραγούδια αναμεταξύ τους». Έτσι, λοιπόν, εμμέσως, ο «Επιτάφιος» δεν είναι μόνο ένα μουσικό έργο που άλλαξε άρδην την πορεία του νεοελληνικού τραγουδιού αλλά αποτέλεσε και τον προπομπό για το «Τραγούδι του νεκρού αδελφού», αφού γεννήθηκε στο συνθέτη η ανάγκη για «ένα έργο, που θα στηριζότανε πάνω στα τραγούδια – όπως στηρίζουμε μια γέφυρα πάνω στα τόξα».

Τα τρία βασικά στοιχεία που ενέπνευσαν το συνθέτηκατά τη διάρκεια της δημιουργίας ήταν:
Η σύγχρονη νεοελληνική ιστορία με τους δικούς της μύθους και σύμβολα.
• Οι αρχαίοι τραγικοί.
• Και το δημοτικό και λαϊκό τραγούδι.

Έτσι, προέκυψε το πρώτο τραγούδι που ονόμασε «Το όνειρο». Ένα τραγούδι που κατέστησε το έργο «“τελειωμένο” μέσα στο λόγο, στη μουσική και στην κίνηση αυτού του τραγουδιού. Από αυτό το βασικό τραγούδι προέκυψαν τα πρόσωπα με τα ονόματά τους, την κοινωνική τους σειρά, τις ιδέες, τα πάθη, τις αντιθέσεις τους». Η δράση των ηρώων πηδάει από τραγούδι σε τραγούδι αποτυπώνοντας τις συγκρούσεις τους, την αλληλεπίδρασή τους. Το τραγούδι, «παίρνει όχι μονάχα συμβολικό αλλά και οργανικό χαρακτήρα».

Εδώ, το τραγούδι του νεκρού αδερφού σε υπέροχη εκτέλεση από τον Μπιθικώτση:
https://www.youtube.com/watch?v=Ycg4TavmJCw&list=RDYcg4TavmJCw&index=1

ΛΙΟΚΟΥΡΝΟ: ΤΟ ΣΠΑΝΙΌΤΑΤΟ ΚΕΡΑΤΟ ΦΙΔΙΟΥ ΠΟΥ ΘΕΡΑΠΕΎΕΙ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΣΕΙΣ!

$
0
0
ΛΙΟΚΟΥΡΝΟ: ΤΟ  ΚΕΡΑΤΟ ΦΙΔΙΟΥ ΠΟΥ ΘΕΡΑΠΕΎΕΙ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΣΕΙΣ

Η οικογένεια του πατέρα μου είχε τραγική επιβεβαίωση της δραστικότητας του λιόκουρνου: 
Ο παππούς μου, ο Ντουντουλοκωστής από τα Νέα Ρούματα της ορεινής Κυδωνίας, ήταν 33 ετών όταν έφαγαν, παρέα συγγενών και φίλων, στα Φλώρια Σελίνου μανιτάρια που δυστυχώς ήταν δηλητηριώδη. Έφυγε μετά να πάει πεζός στα Νέα Ρούματα, απόσταση από το ορεινό μονοπάτι πάνω περίπου 3 ώρες δρόμο, τον έκοψαν οι πόνοι καθ΄οδόν και την άλλη μέρα τον βρήκαν νεκρό...
Τους άλλους της παρέας, που έμεναν στα Φλώρια, όταν άρχισαν οι πόνοι από την επενέργεια του δηλητηρίου, τους έδωσαν και ήπιαν νερό από λιόκουρνο που είχε κάποιος στο χωριό και σε δυο τρεις μέρες συνήλθαν απολύτως!

-Επιτέλους, μετά από πολύχρονες αναζητήσεις, βρήκα να το φωτογραφίσω στο Καστέλι Κισσάμου,στο σπίτι μιας συμπαθέστατης ηλικιωμένης κυρίας, καταγόμενης από την Κεραμωτή Κισσάμου, που το έχει και το φυλάει σαν κόρη οφθαλμού, από τον Κεραμωτιανό προπάππο της!
Είχα ακούσει παιδί ακόμα, από γέρους στο χωριό της μητέρας μου, το Αμυγδαλοκεφάλι, πως είχε προπολεμικά το λιόκουρνο η συγκεκριμένη οικογένεια Στρατάκη στο διπλανό χωριό, την Κεραμωτή.
Το φίδι αυτό, σκουρόχρωμο, μικρότερο από ένα μέτρο, με ένα οστέινο κέρατο (καμιά σχέση με τα δυομικρά δερμάτινα που έχουν κάποια άλλα φίδια) πάνω στο κεφάλι (ο Φουράκης μόνο λέει όμως πως είδε δυο κέρατα σε αυτό το φίδι...) τριών εκατοστών περίπου, το οποίο μάλλον μετά την χειμερία νάρκη του έπεφτε με το σύρσιμο στα κλαδιά, όπως περιγράφει σε σχόλιο που παραθέτω ο κ. Ανδρέας Φουράκης που είχε επίσης δει μικρός το μάλλον εξαφανισθέν από δεκαετίες κερασφόρο φίδι.
Το είχε δει και η γιαγιά μου, παιδί ακόμα όπως μου είπε, αλλά δεν πρόλαβε, δεν είχε πρόχειρο να πετάξει κάποιο ασπρόρουχο, όπως λέγαν οι παλιοί πως έπρεπε,για να αφήσει το φίδι το κέρατο...
Για σύγκριση μεγέθους έβαλα δίπλα του ένα κέρμα είκοσι λεπτών. Το λιόκουρνο είναι δεμένο με σπαγκάκι για να μπαίνει σε ποτήρι με νερό λίγα λεπτά. Το νερό αυτό μετά το έπινε ο δηλητηριασμένος και θεραπευόταν σίγουρα!
Οι φυσιοδίφες επιμένουν να αγνοούν την ύπαρξη αυτού του φιδιού.
Υπάρχουν όμως εγκυρότατες μαρτυρίες στο διαδίκτυο στο λήμμα λιόκουρνο μα και το ίδιο το λιόκουρνο  (πχ στην παραπάνω οικογένεια που αναφέρω και μπορώ να τους πάω) αν θέλουν να πάρουν DNA και να ψάξουν σοβαρά

Φωτογραφίες του λιόκουρνου. Έβαλα δίπλα του, για σύγκριση μεγέθους ένα κέρμα των 20 λεπτών. Ο σπάγκος είναι για να το βουτάνε σε ποτήρι με νερό λίγα λεπτά και μετά να το βγάζουν και να πίνει ο δηλητηριασθείς το νερό.



Δείτε περισσότερες αντιδράσεις



Ο Τσε Γκεβάρα για τον Στάλιν, τον Τρότσκι και τον Χρουστσώφ.

$
0
0
Αντίλογος διαστρεβούμενης και αποσιωπούμενης, πολιτικής Ιστορίας

Ο Τσε Γκεβάρα για τον Στάλιν, τον Τρότσκι και τον Χρουστσώφ.

Πολλοί επιτίθενται στον "σταλινισμό"και υπογράφουν ως "επαναστάτες", έχοντας δίπλα τους σημαίες και φωτογραφίες του Τσε!
Να όμως τι έλεγε ο ίδιος ο Τσε για τον Ιωσήφ Στάλιν
Ο Τσε Γκεβάρα φυσικά δεν ήταν τροτσκιστής. Το αντίθετο!
Ήταν ένας "αντι-ρεβιζιονιστής μαρξιστής-λενινιστής"και δυναμικός υποστηρικτής του Ιωσήφ Στάλιν.
Και οι δύο ήταν αντίθετοι στις πρακτικές του Τρότσκι και του Χρουστσώφ. Ο Τσε μισούσε την πολιτική του Χρουστσώφ.
“Θεωρούμε τη δράση του τροτσκιστικού κόμματος ως αντεπαναστατική”, (Τσε, 1961)
Το Νοέμβρη του 1960, κατά την επίσκεψη του στην Σοβιετική Ένωση, επέμενε στην κατάθεση στεφάνου στον τάφο του Στάλιν, παρά τις παραινέσεις του Κουβανού πρέσβη στη Μόσχα ώστε να μην το πράξει. Αυτό συνέβη περισσότερα από τέσσερα χρόνια μετά την έναρξη της περίφημης “αποσταλινοποίησης” της ΕΣΣΔ που ξεκίνησε επί Νικήτα Χρουστσώφ...
Ο συνταξιδιώτης του Τσε, Αλμπέρτο Γκρανάδο, είχε πεί ότι ο Γκεβάρα είχε ανακαλύψει τον Στάλιν (σ.μ: προφανώς εννοεί την πολιτική που εφήρμοσε ο Στάλιν στα χρόνια της ηγεσίας του) στα μέσα της δεκαετίας του 1950 (Anderson, σ.165-166 & σ.565).
Το 1955, όντας στο Μεξικό, ο Τσε έστειλε γράμμα στην θεία του υπογράφοντας ως “Στάλιν ΙΙ”:
“Πιστεύω ότι η βασική ιδεολογία στην οποία ο Τρότσκι βασίστηκε ήταν λανθασμένη, (ακραία αντεπαναστατική η άρνηση της θεωρίας και πρακτικής πλατιών λαϊκών μετώπων, της θεωρίας των επαναστατικών σταδίων, και η αποπροσανατολιστική ηττοπάθεια της άποψης πως είναι αδύνατο να ξεκινήσει η οικοδόμηση σοσιαλισμού σε μια χώρα ή προπαντός ομάδα χωρών, καθώς και η άκρως γραφειοκρατική άποψή του, στην οποία αντιτάχθηκε δημόσια ο Λένιν, για μετατροπή των συνδικάτων σε όργανα του κόμματος) τα κρυφά κίνητρα της δράσης του (ήταν) λανθασμένα και τα τελευταία του χρόνια υπήρξαν σκοτεινά. Οι τροτσκιστές δεν έχουν συνεισφέρει τίποτα απολύτως στο επαναστατικό κίνημα – εκεί που έδρασαν περισσότερο ήταν στο Περού αλλά στο τέλος απέτυχαν επειδή χρησιμοποιούν κακές μεθόδους”. (Παράρτημα, όπως αναφέρεται στο κείμενο “Comments on ‘Critical Notes on Political Economy’ by Che Guevara” από το Revolutionary Democracy Journal).
Παρά το γεγονός ότι ο Γκεβάρα βοήθησε στην ασφαλή απελευθέρωση ορισμένων τροτσκιστών από την φυλακή το 1965 (σ.μ: πιθανόν στην Κούβα, δεν αναφέρεται χώρα), ελευθερώθηκαν υπό τον όρο ότι θα σταματούσαν την πολιτική τους δράση. (Revolutionary History 2000, Τομ.7 Αρ., σ.193-195, σ.249).
“Κατά τη διαδρομή μου είχα την ευκαιρία να περάσω απ’ την “επικράτεια” της United Fruit Co., πείθοντας με ακόμη μια φορά πόσο απαίσια είναι αυτά τα καπιταλιστικά χταπόδια. Ορκίστηκα μπροστά σε μια φωτογραφία του παλαιού και θρηνημένου συντρόφου Στάλιν ότι δεν θα ησυχάσω μέχρι να δω τον αφανισμό αυτών των χταποδιών”. (Γράμμα στην θεία του Βεατρίκη, όπου περιγράφει εμπειρίες του απ’ τη διαμονή στην Γουατεμάλα το 1953. Απ’ το βιβλίο Che Guevara: A Revolutionary Life(1997) του Jon Lee Anderson).
“Ο Τρότσκι, μαζί με τον Χρουστσώφ, ανήκει στην κατηγορία των μεγάλων ρεβιζιονιστών” – Γράμμα στον Αρμάντο Χαρτ, 4 Δεκέμβρη 1965
“Ο Τρότσκι έκανε θεμελιώδη λάθη…Οι τροτσκιστές απέτυχαν παντελώς διότι χρησιμοποίησαν κακές μεθόδους” – Άπαντα Κριτική για την Πολιτική Οικονομία, 1964.
“Στα επονομαζόμενα “λάθη του Στάλιν” βρίσκεται η διαφορά μεταξύ μιας επαναστατικής και μιας ρεβιζιονιστικής αντίληψης. Πρέπει να μελετήσεις τον Στάλιν στο ιστορικό πλαίσιο που κινήθηκε, όχι να τον δεις (αποκλειστικά) ως ένα είδος αγριανθρώπου, αλλά στα συγκεκριμένα ιστορικά όρια. Ασπάστικα τον κομμουνισμό εξαιτίας του πατερούλη Στάλιν και κανείς δεν πρέπει να ‘ρθει να μου πει ότι δεν πρέπει να διαβάζω Στάλιν. Τον διάβαζα όταν ήταν κάτι πολύ κακό να διαβάζεις γι’ αυτόν. Αυτό ήταν σε μια άλλη εποχή. Και επειδή δεν είμαι πολύ εφυής, αλλά και ξεροκέφαλος, συνεχίζω να τον διαβάζω. Ιδιαίτερα σε αυτήν τη νέα περίοδο που είναι ακόμη χειρότερο να διαβάζεις (για τον Στάλιν). Τότε, όπως και τώρα, βρίσκω μια σειρά πραγμάτων που είναι πολύ καλά”. (Γράμμα του Τσε προς τον René Ramos Latour, στις 14 Δεκέμβρη 1957, κορυφαίου μέλους του Κινήματος της 26ης Ιούλη που πέθανε στην μάχη).
“Στην Κούβα δεν υπάρχει τίποτα δημοσιευμένο, εάν εξαιρέσουμε τα σοβιετικά τούβλα*, τα οποία φέρουν τη δυσκολία ότι δεν σ’ αφήνουν να σκεφτείς – το κόμμα σκέφτεται για σένα και συ πρέπει να το αφομοιώσεις. Θα ήταν αναγκαίο να δημοσιευθούν η πλήρης εργογραφία των Μαρξ, Ένγκελς, Λένιν, Στάλιν (υπογραμμισμένο από τον Τσε στο αυθεντικό έγγραφο της επιστολής) και άλλων σπουδαίων μαρξιστών. Εδώ θα μπορούσαμε να προσθέσουμε τους μεγάλους ρεβιζιονιστές (εάν θέλεις μπορείς να προσθέσεις τον Χρουστσώφ) και επίσης τον φίλο σου τον Τρότσκι ο οποίος υπήρξε και προφανώς έγραψε κάτι”. (Γράμμα στον Αρμάντο Χαρτ Ντάβαλος, πρωτοδημοσιεύθηκε στην εφημ. Contracorriente, Αβάνα, Σεπτέμβρης 1997).

*Σημείωση ΕκΤ:"τα σοβιετικά τούβλα"ήταν θεωρητικά εγχειρίδια που πήγαιναν στην Κούβα απο την Σοβ.Ένωση την εποχή Χρουτσώφ και που οπως φαίνεται δεν συμπαθούσε καθόλου ο Τσε.
πηγη: εδω και τωρα
Ετικέτες Κομμουνιστικό Κίνημα, Σταλιν, Τροτσκι, Τσε Γκεβαρα

**Σημ. Κ.Ντ: Το πόσο αισχρός, στην υπηρεσία των επιτελείων του σκληρού πυρήνα της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης ήταν ανέκαθεν ο ρόλος των τροτσκιστών, αποδείχτηκε πέρα για πέρα, όταν αυτοί, όλες οι αλληλοκατηγορούμενες ως διαβρωμένες από πράκτορες, τροτσκιστικές ομαδούλες, εξυμνούσαν παθιασμένα την εξαρχής ανοιχτά καπιταλιστική "περεστρόικα"της πρώην σοβιετικής νομενκλατούρας, μαζί με τον Μπους, την Θάτσερ, τα χρηματιστήρια, τους Ρότσιλντ και Ροκφέλερ και όλα τα καπιταλιστικά κόμματα της οικουμένης...

Θα χαθούν τα μελίσσια μας από τη νοζεμίαση; Αποκαλυπτική έρευνα του Α.Π.Θ. για την αποτελεσματικότητα των σχετικών σκευασμάτων.

$
0
0

     
Νοζεμίαση - Αόρατος εχθρός;
Τι συμβαίνει τελικά με τη νοζεμίαση; Είναι υπαρκτό πρόβλημα ή μελισσοκομικός μύθος; Πως ανιχνεύεται και τι λύσεις έχει ο Έλληνας μελισσοκόμος; Κινδυνεύει η ελληνική μελισσοκομία από τον "αόρατο"αυτό εχθρό; Όλες οι απαντήσεις στο άρθρο που ακολουθεί.
Η Νοσεμίαση είναι μια συνηθισμένη ασθένεια η οποία δημιουργεί απώλειες στον πληθυσμό των μελισσών τους Φθινοπωρινούς και τους Ανοιξιάτικους μήνες. Η ασθένεια υποχωρεί όταν ανέβουν οι θερμοκρασίες, όταν αυξάνει η ωοτοκία της βασίλισσας και ανανεώνεται ο πληθυσμός της κυψέλης. Η ασθένεια προκαλείται από το μύκητα (Κλάση Microsporidian) Nosema apis.
Το έτος 2006 εντοπίστηκε στην Ελλάδα και σ'όλη την Ευρώπη το μικροσπορίδιο Nosema ceranae ™ οποίο προέρχεται από την ασιατική μέλισσα και το οποίο προκαλεί επίσης Νοσεμίαση. Η νέα αυτή μορφή Νοσεμίασης επιμένει και τους θερινούς μήνες, συντομεύει κατά πολύ τη ζωή των μελισσών χωρίς να εμφανίζει τα γνωστά συμπτώματα των περιττωμάτων στην κυψέλη, του μεγάλου αριθμού νεκρών μελισσών στην είσοδο, των μελισσών με την πρησμένη κοιλιά και τα ασύνδετα φτερά μπροστά στην είσοδο.
Οι Ευρωπαίοι μελισσοκόμοι θορυβήθηκαν και αρκετοί συνέδεσαν το σύνδρομο κατάρρευσης των μελισσών με την Νοσεμίαση. Για την αντιμετώπιση της ασθένειας εμφανίστηκαν στην αγορά σκευάσματα με κυριότερο το Φουμιντιλ (φουμαγγιλίνη) η χρήση του οποίου απαγορεύεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ανακοινώθηκαν επίσης φυτικά σκευάσματα και ουσίες όπως η θυμόλη, το φορμικο οξύ και διάφορα εκχυλίσματα φυτών τα οποία θα μπορούσαν να βοηθήσουν τις μέλισσες να περιορίσουν την ασθένεια.
Νοζεμίαση
Το Εργαστήριο Μελισσοκομίας του ΑΠΘ ξεκίνησε έρευνα για την αποτελεσματικότητα των κυριοτέρων σκευασμάτων εναντίον της Νοσεμίασης και τις επιπτώσεις στις μέλισσες και τα προϊόντα τους από το 2006. Τα πειράματα αυτά συνεχίζονται μέχρι σήμερα. Παράλληλα ανάπτυξε μέθοδο διαχωρισμού του Ν ceranae από του N. apis, εξέτασε την αντικειμενικότητα των μεθόδων δειγματοληψίας και σωστής μεθόδου ανάλυσης. Σε κάθε δοκιμή χρησιμοποιήθηκαν άρρωστα μελίσσια είτε του εργαστηρίου, είτε συνεργατών μελισσοκόμων και μελετήθηκε τόσο η αποτελεσματικότητα των σκευασμάτων στην μείωση των σπορίων της Νοσεμίασης όσο και οι επιπτώσεις στις μέλισσες και στα προϊόντα τους. Παράλληλα, χρησιμοποιήθηκε και το Φουμιντιλ του οποίου η αποτελεσματικότητα είναι γνωστή ώστε να συγκριθεί με αυτήν των σκευασμάτων.
Τα πρώτα αποτελέσματα της εργασίας αυτής ανακοινώθηκαν σε Πανελλήνια Επιστημονικά Συνέδρια, σε ημερίδες και έγιναν γνώση σε εκπαιδεύσεις μελισσοκόμων. Πρόσφατα όμως ανακοινώθηκε έρευνα με αποτελέσματα εντελώς διαφορετικά από τα όσα μέχρι σήμερα έχουν βρεθεί όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε άλλες χώρες (Χαριστός & Χατζήνα 2011). Το γεγονός αυτό δημιούργησε σύγχυση στο μελισσοκομικό κόσμο της χώρας μας, σχόλια για την αξιοπιστία των Ελλήνων επιστημόνων και ενδεχομένως, άθελα βεβαίως των ερευνητών του ΕΘΙΑΓΕ, μια έμμεση προτροπή στη χρησιμοποίηση του Φουμιντιλ εφόσον τα αποτελέσματα από τα φυτικά σκευάσματα ήταν «αποκαρδιωτικά».
Για το λόγο αυτό το σημερινό άρθρο πραγματεύεται την αποτελεσματικότητα της θυμόλης, του Nosestat (Νοσεστατ), του Protofil (Προτοφιλ), του Vita Feed Gold (Βιτα Φιτ Κολτ) και του σκόρδου λαμβάνοντας υπόψη όχι μόνο τα αντικρουόμενα αποτελέσματα των Ελλήνων ερευνητών αλλά και τη διεθνή βιβλιογραφία
noserambling-7

ΣΕ ΠΟΙΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΕΝΤΟΠΙΖΕΤΑΙ Η ΝΟΣΕΜΙΑΣΗ

Στο Εργαστήριο Μελισσοκομίας του ΑΠΘ από το 2006 έως σήμερα εξετάστηκαν 476 δείγματα μελισσών που στάλθηκαν από διαφορετικές περιοχές της χώρας. Ποσοστό 72% των δειγμάτων ήταν προσβεβλημένα από Νοσεμίαση (πίνακας 1).
Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι η ασθένεια είναι εξαπλωμένη σ'όλη τη χώρα. Ιδιαίτερα μεγάλο πρόβλημα αντιμετωπίζει η Κρήτη όπου το 85% των εξετασθέντων δειγμάτων ήταν άρρωστα από Νοσεμίαση τα περισσότερα μάλιστα από N. ceranae
ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΑ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΑΑριθμός δειγμάτωνΠοσοστό προσβεβλημένων
ΗΠΕΙΡΟΣ3728 (66%)
ΘΕΣΣΑΛΙΑ5943 (73%)
ΘΡΑΚΗ2212 (55%)
ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ10877 (71%)
ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ3723 (62%)
ΣΤΕΡΕΑ ΕΛΛΑΔΑ3930 (76%)
ΚΡΗΤΗ10287 (85%)
ΝΗΣΙΑ ΑΙΓΑΙΟΥ4825 (52%)
ΝΗΣΙΑ ΙΟΝΙΟΥ2419 (79%)
ΣΥΝΟΛΟ476344 (72%)

Η ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΣΚΕΥΑΣΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΦΥΤΙΚΩΝ ΟΥΣΙΩΝ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΝΟΣΕΜΙΑΣΗΣ

Από το έτος 2006 έως το 2010 πραγματοποιήθηκαν στο μελισσοκομείο του εργαστηρίου Μελισσοκομίας ΑΠΘ καθώς επίσης σε μελισσοκομεία συνεργατών μελισσοκόμων 9 πειράματα για την δοκιμή των φαρμακευτικών σκευασμάτων. Στο σύνολό τους χρησιμοποιήθηκαν 490 μελίσσια. Τα μελίσσια που χρησιμοποιήθηκαν το έτος 2006 ήσαν προσβεβλημένα από N. apis ενώ τα μελίσσια που χρησιμοποιήθηκαν τις επόμενες χρονιές από N. ceranae. .
Επειδή σε κάθε περίπτωση παρατηρήθηκε σημαντική μείωση της προσβολής και στα μελίσσια που λάμβαναν μόνο σιρόπι ή ζαχαροζύμαρο (μάρτυρας), έγινε διόρθωση της αποτελεσματικότητας των σκευασμάτων σύμφωνα με τον τύπο του Abbott ως ακολούθως:
Αθ=100 xΑε-Αμ /100-Αμ
Όπου Αθ= Διορθωμένη αποτελεσματικότητα Αε=Αποτελεσματικότητα επέμβασης Αμ=Αποτελεσματικότητα μάρτυρα
Με τον όρο αποτελεσματικότητα εννοείται το ποσοστό μείωσης του αριθμού των σπορίων.
Από τα σκευάσματα και τις ουσίες που χρησιμοποιήθηκαν κανένα δεν έχει έγκριση από τον ΕΟΦ ως φάρμακο εναντίον της Νοσεμίασης ή οποιασδήποτε άλλης ασθένειας των μελισσών. Το Φουμιντιλ Β χρησιμοποιήθηκε λόγω της γνωστής αποτελεσματικότητάς του εναντίον της Νοσεμίασης ως ένας αξιόπιστος δείκτης της αποτελεσματικότητας των άλλων σκευασμάτων. Στην Ευρώπη το σκεύασμα αυτό δεν έχει πάρει έγκριση και σε καμιά περίπτωση δεν προτείνεται η χρήση του στους μελισσοκόμους. Το Vita Feed Gold, Nosestat και Protofil διατίθενται ως διεγερτικά εκτροφής και της εξυγιαντικής συμπεριφοράς των μελισσών. Με τη δράση τους αυτή εμμέσως βοηθούν και στον περιορισμό της Νοσεμίασης. Η θυμόλη είναι ουσία η οποία έχει ευρεία δράση εναντίον των μυκήτων, είναι αντιβακτηριακή και έχει χρησιμοποιηθεί με επιτυχία για τον περιορισμό της Βαρρόα, της Ασκοσφαίρωσης και της Νοσεμίασης. Η χρήση της θυμόλης επιτρέπεται από τον κανονισμό 889/2008 της βιολογικής γεωργίας. Το σκόρδο χρησιμοποιήθηκε από τους Έλληνες μελισσοκόμους χωρίς όμως να υπάρχει επιστημονική τεκμηρίωση για τις δυνατότητες των δύο αυτών μέσων.
Στον πίνακα 2 δίνεται το ποσοστό μείωσης των σπορίων της Νοσεμίασης μετά από κάθε θεραπευτική επέμβαση.
Πίνακας 2. Μείωση του αριθμού σπορίων % της Νοσεμίασης από τη χρήση διαφόρων σκευασμάτων και ουσιών εναντίον της Νοσεμίασης
Χρονιά επέμβασηςFumidilVita Feed GoldNosestatProtofilΣκόρδοΘυμόληΜάρτυρας
2006-07 (N. apis)
Ι.Απρ.-Μάιος (σ)82976774--33
2.Σεπ.-Οκτ. (σ)9381827031-20
3.Δεκ 06.-Φεβρ. 07 (ζ)549-90-89
2007 (N. ceranae)       
4. Οκτ.-Νοέμ. (ζ)9545345014-12
2008-09 (N. ceranae)
5. Απρ.-Μάιο (σ)89706053266825
6. Σεπ-Νοέμ.(σ)-57354086220
7. Δεκ-Μάρτιος (ζ)-4321-25-22
2009-2010 (N. ceranae) 
8. Μάρτ.-Μάιο-58361955064
9. Σεπ. 09 - Μάρτ. 10-018-6-68
Μέσος όρος N. apis7662745131-47
Μέσος όρος N. ceranae92532432146037
σ : χορηγήθηκε σε σιρόπι, ζ : χορηγήθηκε σε ζαχαροζύμαρο
Η αποτελεσματικότητα των σκευασμάτων (ποσοστό μείωση του αριθμού των σπορίων) έχει διορθωθεί σύμφωνα με το τύπο Abbott
fumidil
α) Fumidil B (Φουμιντιλ). Είναι το καθ'αυτό φάρμακο που χρησιμοποιήθηκε για αρκετά χρόνια εναντίον της Νοσεμίασης (Furgala & Gochnauer, 1969). Στις ΗΠΑ, Καναδά, Αυστραλία και άλλες χώρες είναι εγκεκριμένο σκεύασμα και συνεχίζεται η χρήση του. Σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν έχει πάρει έγκριση και δεν επιτρέπεται η χρήση του στην κυψέλη. Το Φουμιντίλ δεν καταστρέφει τα σπόρια της Νοσεμίασης γι'αυτό και πρέπει να βρίσκεται στη τροφή των μελισσών για 3-4 συνεχείς εβδομάδες.
Στα πειράματα που έγιναν στο Εργαστήριο Μελισσοκομίας ΑΠΘ, το Φουμιντιλ τοποθετήθηκε στο σιρόπι και στο ζαχαροζύμαρο σύμφωνα με τις οδηγίες της παρασκευάστριας εταιρείας. Έγιναν 5 πειράματα. Τα τρία από αυτά πραγματοποιήθηκαν τα έτη 2006 -07 σε προσβεβλημένα μελίσσια από N. apis. Η αποτελεσματικότητα του σκευάσματος κυμάνθηκε από 54% έως 93% (πίνακας 2) Τα άλλα δύο πειράματα πραγματοποιήθηκαν τον Οκτώβριο-Νοέμβριο του 2007 και τον Απρίλιο-Μάιο του 2008 σε προσβεβλημένα μελίσσια από το N. ceranae. Η μέση αποτελεσματικότητά στην περίπτωση αυτή ήταν 95% και 89% (πίνακας 2)
Το Fumidil B αφήνει υπολείμματα στα μέλια τα οποία είναι επικίνδυνα για την ανθρώπινη υγεία (Stanimirovic et al. 2007) και μάλιστα συγκαταλέγεται στην λίστα των ουσιών που προκαλούν τερατογένεση (www.mindfully.org/ Pesticide/Teratogens.htm). Η παρουσία του στο μέλι είναι δυνατό να προκαλέσει διατροφικό σκάνδαλο μεγαλύτερο και από εκείνο της κηροσκωρίνης και δυσφήμηση του ελληνικού μελιού. Παρά τις όποιες προσδοκίες, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν θα επιτρέψει την χρησιμοποίησή του στις μέλισσες. Οι κατ'εξαίρεση άδειες που δόθηκαν μέχρι το έτος 2005 σε μερικές χώρες (Αγγλία, Ισπανία, Ελλάδα, κ.ά) αποσύρθηκαν και δεν υπάρχει πιθανότητα ανανέωσης. Οι μελισσοκόμοι προτρέπονται να μην χρησιμοποιούν το σκεύασμα και εάν είναι δυνατό να απέχουν από γείτονες μελισσοκόμους που το χρησιμοποιηθούν γιατί με τη λεηλασία πιθανό να μεταφερθεί στην δικιά τους κυψέλη ανιχνεύσιμη ποσότητα αντιβιοτικού. Τα υπολείμματα της φουμαγγιλίνης είναι σταθερά στο μέλι (Assil and Sporns, 1991).
Vitafeed-Gold
β) Vita Feed Gold: Φυτικό εκχύλισμα τεύτλων (Beta vulgaris cv altissima),m οποίο περιέχει σαλικυλικό νάτριο, αμινοξέα, βιταμίνες, και υδατάνθρακες. Στα πειράματα του Εργαστηρίου Μελισσοκομίας, χρησιμοποιήθηκε στο ζυμάρι και στο σιρόπι, σε 90 μελίσσια σε εννέα διαφορετικά πειράματα σε συγκεντρώσεις και δόσεις όπως προτείνονται από την παρασκευάστρια εταιρεία VITA Europe Limited.
Η αποτελεσματικότητά του κυμάνθηκε από 9% έως 97% στα προσβεβλημένα μελίσσια από τη Ν. apis και από 0% έως 70% από N. ceranae. Στο ζαχαροζύμαρο η αποτελεσματικότητά του είναι μικρή με μέσο όρο 29% συγκριτικά με εκείνη στο σιρόπι (63%). Το σκεύασμα χρησιμοποιήθηκε και από το Ινστιτούτο Μελισσοκομίας σε 15 μελίσσια όπου διαπιστώθηκε αύξηση των σπορίων κατά 154% την Άνοιξη και 140% το Φθινόπωρο εντός 18 ημερών από την αγωγή (Χαριστός & Χατζήνα 2011).
Δυστυχώς δεν υπάρχουν δημοσιευμένες ερευνητικές εργασίες από άλλους επιστήμονες έτσι ώστε να τεκμηριωθεί η αποτελεσματικότητα του σκευάσματος και σε άλλες χώρες. Θα πρέπει όμως να τονιστεί ότι το σκεύασμα δεν καταστρέφει τα σπόρια της νοσεμίασης και ούτε ασκεί κάποια θεραπευτική δράση εναντίον της Νοσεμίασης. Άλλωστε και οι παρασκευαστές του δεν το διαθέτουν ως θεραπευτικό μέσο. Η δράση του συνίσταται στην διέγερση και εκτροφή νέου γόνου και αντικατάσταση των γερασμένων και άρρωστων μελισσών με νέες και υγιείς. Αυτός είναι και ο λόγος που η αποτελεσματικότητά του στο ζαχαροζύμαρο είναι περιορισμένη συγκριτική με εκείνη στο σιρόπι.
protofil
γ) Protofil: Ρουμάνικο φυτικό εκχύλισμα από θυμάρι. Σε έρευνα που έγινε στην Ρουμανία, σε 108 μελίσσια η αποτελεσματικότητα κυμάνθηκε από 45% έως 74% με μέσο όρο 63% (Chioveanu et al. 2004). Στα πειράματα που έγιναν από το Εργαστήριο Μελισσοκομίας ΑΠΘ, η μείωση των σπορίων κυμάνθηκε από 9% έως 74% σε προσβεβλημένα μελίσσια από N. apis και από 19% έως 53% σε προσβεβλημένα μελίσσια N. ceranae (πίνακας 2).
Αντίθετα με τα παραπάνω αποτελέσματα οι έρευνες του Ινστιτούτου Μελισσοκομίας έδειξαν αύξηση των σπορίων κατά 136% την Άνοιξη και 165% το Φθινόπωρο στο σύντομο διάστημα των 18 ημερών και απώλεια ενός μελισσιού από την αρρώστια.
nosestat
δ) Nosestat: Βουλγάρικο σκεύασμα το οποίο περιέχει ιωδιούχο κάλιο, Ιώδιο και φορμικό οξύ. Η παρασκευάστρια εταιρεία αναφέρει ότι από κλινικά αποτελέσματα και δοκιμή 12 χρόνων η αποτελεσματικότητα του σκευάσματος στην μείωση της Νοσεμίασης ήταν από 89% έως 94% για τη N. apis και μέχρι 74% για προσβολή από το N. ceranae fwww. primavet.com). Τα αποτελέσματα αυτά επιβεβαίωσαν επιστήμονες από την Βουλγαρία, οι οποίοι ανακοίνωσαν μείωση των σπορίων της Νοσεμίασης μέχρι και 94% (Gurgulova et al 2010).
Στα πειράματα που έγιναν στο εργαστήριο Μελισσοκομίας του ΑΠΘ, τα αποτελέσματα δεν ήταν τόσο ενθαρρυντικά. Στα προσβεβλημένα μελίσσια από N. apis η αποτελεσματικότητα στο σιρόπι ήταν 74% ενώ στα προσβεβλημένα από την N. ceranae η μείωση των σπορίων στο ζαχαροζύμαρο κυμάνθηκε από 18% έως 34% και στο σιρόπι από 35% έως 60% (πίνακας 2).
Σε αντίθεση με τα παραπάνω αποτελέσματα, στις δοκιμές που έγιναν στο Ινστιτούτο Μελισσοκομίας αναφέρεται αύξηση των σπορίων της Νοσεμίασης κατά 147% εντός 18 ημερών και τρία από τα 15 μελίσσια που δέχτηκαν επεμβάσεις χάθηκαν από την αρρώστια (Χαριστός & Χατζήνα 2011).
Σκόρδο για νοζεμίαση
ε) Σκόρδο: Χρησιμοποιείται από τους Έλληνες μελισσοκόμους για την αντιμετώπιση της Νοσεμίασης. Στην διεθνή βιβλιογραφία δεν υπάρχουν αποτελέσματα από τη χρήση σκόρδου εναντίον της ασθένειας αυτής. Στα πειράματα που έγιναν στο ΑΠΘ, το σκόρδο χρησιμοποιήθηκε τόσο στο σιρόπι όσο και στο ζαχαροζύμαρο σε οκτώ διαφορετικά πειράματα. Στο σιρόπι προστέθηκαν 5 g σκόνης σκόρδου για κάθε 1 κιλό σιρόπι τροφοδότησης. Σε κάθε μελίσσι δόθηκαν 3 λίτρα σιροπιού σε διάστημα ενός μηνός. Στο ζαχαροζύμαρο προστέθηκαν 5 g σκόνης σκόρδου για κάθε 1 κιλό ζαχαροζύμαρο. Το ζαχαροζύμαρο με το σκόρδο τοποθετήθηκε στα μελίσσια καθ'όλη την διάρκεια του χειμώνα.
Το σκόρδο παρουσίασε περιορισμένη αποτελεσματικότητα εναντίον και των δύο μορφών Νοσεμίασης. Στο ζαχαροζύμαρο η αποτελεσματικότητά του κατά μέσον όρο ήταν 15% και στο σιρόπι 13% (πίνακας 2). Δεν παρουσίασε διαφορές από τα μελίσσια μάρτυρα, σε καμιά όμως περίπτωση δεν αυξήθηκε ο αριθμός των σπορίων στα μελίσσια που δέχτηκαν σιρόπι ή ζαχαροζύμαρο με σκόρδο ή χωρίς σκόρδο.
Το σκόρδο αναφέρεται ότι χρησιμοποιήθηκε από το Ινστιτούτο Μελισσοκομίας και δίνεται η σχετική εφαρμογή στον πίνακα της εργασίας των Χαριστού και Χατζήνας (2011). Τα αποτελέσματα όμως της εφαρμογής αυτής δεν εμφανίζονται στις εικόνες των αποτελεσμάτων και των απωλειών και ούτε συζητιέται στο κείμενο η δράση του σκόρδου. Πιθανόν εκ παραδρομής να ξεχάστηκαν να αναφερθούν τα αποτελέσματα της ομάδας σκόρδου. Εάν όμως προστεθεί το σκόρδο, τότε οι ομάδες αυξάνονται σε 9 και τα μελίσσια σε 135 και όχι 120 όπως αναφέρεται στο σχετικό άρθρο (εννέα ομάδες των 15 μελισσιών και όχι οκτώ).
ζ) Θυμόλη: Εφαρμόστηκε πολύ περισσότερο από κάθε άλλη φυσική ουσία εναντίον της Νοσεμίασης. Η χρησιμοποίησή της ξεκίνησε από την παρατήρηση ότι μελίσσια στην Αυστραλία, τα οποία τροφοδοτήθηκαν με το σιρόπι στο οποίο προστέθηκε θυμόλη ως συντηρητικό για να μην ξινίζει, δεν εμφάνισαν Νοσεμίαση για 20 χρόνια (Rice 2001)
Οι Ρώσοι ερευνητές Grobov et al (1981) χορήγησαν θυμόλη σε σιρόπι σε άρρωστα μελίσσια το καλοκαίρι και διαπίστωσαν ότι την επόμενη χρονιά ήταν απαλλαγμένα από την παρουσία σπορίων της ασθένειας. Σε εργαστηριακά πειράματα διαπίστωσαν ότι η θυμόλη μειώνει τον αριθμό των σπορίων στις προσβεβλημένες μέλισσες.
Ο Αυστραλός Rice (2001) στα πλαίσια της διδακτορικής του έρευνας ανακοίνωσε ότι η θυμόλη στο σιρόπι έχει την δυνατότητα να καταστρέφει τα σπόρια της Νοσεμίασης.
Οι Τούρκοι επιστήμονες, Yucel and Dogaroglu ( 2005) χρησιμοποίησαν τη θυμόλη σε 55 άρρωστα μελίσσια και συνέκριναν την αποτελεσματικότητά της με το Φουμιντιλ το οποίο επίσης εφαρμόστηκε σε 55 μελίσσια για 3 συνεχείς χρονιές. Χρησιμοποίησαν ένα γραμμάριο θυμόλης διαλυμένο σε 15 λίτρα σιρόπι (1:1). Η αποτελεσματικότητα της θυμόλη στην μείωση των σπορίων Νοσεμίασης, βρέθηκε ότι ήταν καλύτερη και από το Φουμιντιλ. Η χορήγηση θυμόλης αύξησε τον γόνο και τον πληθυσμό των μελισσών και προτάθηκε για τη θεραπεία της Νοσεμίασης αντί του Φουμιντιλ.
Οι Ιταλοί επιστήμονες Maistrello et al. (2008) μελέτησαν μεταξύ άλλων την αποτελεσματικότητα της θυμόλης σε ζαχαροζύμαρο (120 mg θυμόλης σε 1 κιλό ζαχαροζύμαρο). Στο τέλος του πειράματος βρήκαν ότι οι μέλισσες που τροφοδοτήθηκαν με θυμόλη είχαν 11,5 φορές λιγότερα σπόρια νοσεμίασης από τις μέλισσες μάρτυρας. Το διάστημα ζωής των μελισσών αυξήθηκε από 20 ημέρες σε 24.
Ο αμερικάνος Gene Weitzel (2008) αναφέρει ότι χρησιμοποιεί τη θυμόλη στο σιρόπι και στα υποκατάστατα γύρης κάθε χρόνο για την αντιμετώπιση της Νοσεμίασης (www.beesource.com)
Στα πειράματα που έγιναν στο Εργαστήριο Μελισσοκομίας του ΑΠΘ χρησιμοποιήθηκε θυμόλη στο σιρόπι σε αναλογία 1 γραμ. σε 15 λίτρα σιροπιού σε τρία πειράματα που έγινα σε δύο συνεχείς χρονιές (Πίνακας 2). Η μείωση των σπορίων κυμάνθηκε από 50% έως 68%. Τα μελίσσια αναπτύχθηκαν κανονικά, δεν παρατηρήθηκαν απώλειες και την επόμενη χρονιά δεν εμφάνισαν προβλήματα από την ασθένεια. Επειδή η θυμολη αδρανοποιεί τα σπόρια, η παρουσία των σπορίων και μόνο στις μέλισσες δεν είναι ενδεικτικό της ασθένειας. Χρειάζονται μέθοδοι οι οποίοι να μπορούν να ξεχωρίσουν τα «ζωντανά» από τα «αδρανοποιημένα» σπόρια. Ήδη το Εργαστήριό Μελισσοκομίας έχει προχωρήσει και προς την κατεύθυνση αυτή.
Σε αντίθεση με τα μέχρι σήμερα αποτελέσματα τόσο στην Ελλάδα όσο και σε διάφορες άλλες χώρες, τα πειράματα που έγιναν στο Ινστιτούτο Μελισσοκομίας έδειξαν αύξηση των σπορίων των μελισσιών που δεχτήκαν θεραπευτική αγωγή με θυμόλη κατά μέσο όρο 309% την Άνοιξη και 105% το Φθινόπωρο. Μάλιστα 4 από τα 15 μελίσσια χάθηκαν από την ασθένεια (Χαριστός & Χατζήνα 2011).
Οι παρατηρήσεις του Ινστιτούτου μελισσοκομίας για την αποτελεσματικότητα της θυμόλης έγιναν σε 18 ημέρες εντός της ίδιας χρονιάς. Για να περιοριστεί όμως το παράσιτο της νοσεμίασης σε βαθμό που δεν θα δημιουργεί προβλήματα στις μέλισσες απαιτούνται επαναλαμβανόμενες επεμβάσεις. Οι αμερικάνοι επιστήμονες Furgala & Gouchnauer (1969) και Jeffre & Allen (1956) πρότειναν την χρήση του Φουμιντίλ για δεύτερη ή και περισσότερες χρονιές (μέχρι 10 χρόνια) έτσι ώστε να περιοριστεί το παρασιτικό φορτίο σε επίπεδα αδιάφορα για το μελίσσι. Επίσης οι Τούρκοι Yucel & Dogaroglou (2005) επισήμαναν ότι η θυμόλη θα πρέπει να χρησιμοποιείται για μια σειρά ετών. Στην εικόνα 1 δίνονται τα αποτελέσματα χρησιμοποίησης του Φουνμιντιλ και της θυμόλης τα έτη 2002, 2003 και 2004 όπου φαίνεται η θετική επίδραση της θυμόλης η οποία μάλιστα ήταν καλύτερη από το Φουμιντιλ. Πιθανό λοιπόν τα πρώτα αποτελέσματα του Ινστιτούτου και για το σύντομο χρονικό διάστημα που δόθηκαν να μην ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα και η συνέχιση της έρευνας για μια σειρά ετών να καταλήξει στα θετικά αποτελέσματα που παρατηρήθηκαν σε άλλες διεθνής ή ελληνικές εργασίες.
grafima
Εικόνα 1. Η επίδραση του Φουμιντιλ και της θυμόλης σε προσβεβλημένα μελίσσια από Νοσεμίαση στην Τουρκία. Την πρώτη χρονιά των επεμβάσεων η επίδραση τόσο της θυμόλης όσο και του Φουμιντίλ δεν είναι ιδιαίτερα εμφανής. Την δεύτερη και τρίτη χρονιά παρατηρείται μια θεαματική μείωση των σπορίων Νοσεμίασης στα μελίσσια εκείνα που δέχτηκαν επεμβάσεις με θυμόλη (Yucel & Dogaroglou, 2005)
aloe-vera
η) Αλόη: Στο εργαστήριο μελισσοκομίας του ΑΠΘ, χρησιμοποιήθηκε και εκχύλισμα από το φυτό Αλόη σε ανάμιξη με ταμπλέτες γύρης και βιταμινών Β12 όπως προτείνεται από το Δίκτυο Ανεξαρτήτων Συνεργατών της Aloe Vera Veterinary Center. Τα πειράματα ξεκίνησαν το Νοέμβριο του 2010 με ζαχαροζύμαρο και συνεχίζονται με σιρόπι. Τα μέχρι σήμερα αποτελέσματα δείχνουν ότι η Αλόη δεν μπορεί να βοηθήσει στη μάχη εναντίον της Νοσεμίασης. Τα πλήρη αποτελέσματα για την Αλόη θα δημοσιευτούν μόλις ολοκληρωθεί η έρευνα.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Από τη μέχρι σήμερα εμπειρία που υπήρξε σε μεγάλο αριθμό προσβεβλημένων μελισσιών από Νοσεμίαση και τη συνεχή δοκιμή σκευασμάτων για 5 συνεχείς χρονιές και σε διαφορετικές εποχές του έτους συμπεραίνεται ότι η Νοσεμίαση είτε προέρχεται από τη N. apis είτε από την Ν. ceranae είναι επικίνδυνη ασθένεια, χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή αλλά μπορεί να ελεχθεί με τους κατάλληλους χειρισμούς και επεμβάσεις. Η Νοσεμίαση μετατρέπεται σε καταστροφική και θανατηφόρα όταν συνοδεύεται από μεγάλη προσβολή από βαρρόα, κακή χρονιά, αδύνατα μελίσσια, κακές βασίλισσες, μαύρες κηρήθρες, απουσία πρωτεϊνικής τροφής το φθινόπωρο και γενικά αδιαφορία από τον μελισσοκόμο. Από τα διάφορα σκευάσματα που κυκλοφορούν προτείνεται η θυμόλη στο σιρόπι ως πλέον αποτελεσματική και λιγότερο επικίνδυνη για το μελίσσι και τα προϊόντα του σε επαναλαμβανόμενες επεμβάσεις. Οι περισσότερες ερευνητικές εργασίες που έγιναν μέχρι σήμερα δείχνουν ότι βοηθάει στον περιορισμό των σπορίων εφόσον βεβαίως συνοδεύεται και με τα μέτρα υγιεινής και προστασίας του μελισσιού. Οι μελισσοκόμοι θα πρέπει να συνεχίσουν να την χρησιμοποιούν και να επιμένουν παράλληλα στα μέτρα υγιεινής και προστασίας των μελισσιών. Μεγαλύτερη ζημιά κάνει ο κακός μελισσοκόμος παρά η ασθένεια η ίδια.
Ανδρέας Θρασυβούλου Εργαστήριο Μελισσοκομίας ΑΠΘ
ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΚΑΙ ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΜΕΛ. ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ 2011

Article 3

$
0
0

ΡΩΣΙΑ, ΚΟΥΡΔΟΙ ΚΑΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ


Ο συνομιλητής μας είναι ένας από τους κορυφαίους τουρκολόγους στο φημισμένο ΙμΓκεΜο, το περίφημο Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων της Μόσχας. Προσπαθώ να τον αιφνιδιάσω κάπως με την ευθύτητα της ερώτησής μου: “Γιατί δώσατε στην Τουρκία το πράσινο φως να καταλάβει το Αφρίν;”
Αλλά δεν αιφνιδιάζεται καθόλου και μου απαντά με μια ερώτηση κι αυτός: “Γιατί υπάρχουν είκοσι αμερικανικές βάσεις στις περιοχές που ελέγχουν οι Κούρδοι;”
“Η κουρδική ηγεσία έκανε τις επιλογές της. Δεν γίνεται να τόχεις δίπορτο. Και με τους μεν και με τους δε”, μου λέει, αφού προηγουμένως με αφήσει ευγενικά να διατυπώσω της επιφυλάξεις και τα ερωτηματικά μου, υψώνοντας τους ώμους του σε κάτι που φαίνεται να σημαίνει “τι να σου κάνω εγώ;”, ο φιλόσοφος Αλεξάντρ Ντούγκιν, ιδρυτής μιας από τις σχολές γεωπολιτικής που επηρέασαν τη μετασοβιετική και μεταγελτσινική Ρωσία.
Αλλά δεν πρόκειται για μεμονωμένες φωνές. Είναι η γενική ομοφωνία που επικρατεί τώρα στον κρατικό μηχανισμό και στο πολιτικό προσωπικό της Ρωσίας αναφορικά με τη Συρία, την Τουρκία και τους Κούρδους και οποιεσδήποτε αναφορές γενικότερης ή μακροχρόνιας σημασίας, δεν πιάνουν πολύ τόπο απέναντι σε αυτό που η Μόσχα εκτιμά ως κύρια προτεραιότητά της. Και που δεν είναι άλλη από το να αντιμετωπίσει αυτό που η ίδια αντιλαμβάνεται ως γενική προετοιμασία μιας μείζονος επέμβασης των ΗΠΑ στη Συρία, που εγκυμονεί ακόμα και τον κίνδυνο άμεσης σύγκρουσης Αμερικανών και Ρώσων.
“Προτείναμε στους Κούρδους να πάνε συριακά και μαζί και ρωσικά στρατεύματα στις περιοχές τους, αλλά δεν το δέχθηκαν. Για ποιό λόγο να υποστηρίξουμε ένα ψευτο-ανεξάρτητο κουρδικό προτεκτοράτο των ΗΠΑ και του Ισραήλ”, μας λέει υψηλά ιστάμενος Ρώσος παρατηρητής, που δεν κρύβει την ευαρέσκεια της Μόσχας για το επίπεδο συνεργασίας και συντονισμού ακόμα που έχει σήμερα τόσο με την ‘Αγκυρα, όσο και με την Τεχεράνη.
Ακριβώς επειδή το Κρεμλίνο φοβάται ότι οι Αμερικανοί ετοιμάζουν μείζονα επέμβαση στη Συρία το ρωσικό Γενικό Επιτελείο προέβη σε εξαιρετικά ασυνήθιστη για τα ρωσικά δεδομένα ενέργεια, μέσα σε λίγες ημέρες, παρμβαίνοντας δημόσια δύο φορές, τη μία δια στόματος του αρχηγού των Ενόπλων Δυνάμεων, που είπε ότι θα πληγούν από τις δυνάμεις του αμερικανικές δυνάμεις που τυχόν θα πλήξουν σημεία όποιυ βρίσκεται ρωσικό προσωπικό και τη δεύτερη όταν υπογράμμισε ότι έχουν εντοπιστεί κινήσεις προετοιμασίας αμερικανικού στρατιωτικού πλήγματος.
Αυτός είναι και ο λόγος, υποστηρίζουν άριστα πληροφορημένοι διπλωματικοί παρατηρητές στη Μόσχα, που ο Πρόεδρος Πούτιν αναφέρθηκε στα νέα πυρηνικά όπλα της Ρωσίας, αλλά και εξήγησε αναλυτικά τους λόγους για τους οποίους θα αναγκαστεί να τα χρησιμοποιήσει αν η χώρα του ή οι “σύμμαχοί” της δεχθούν επίθεση.
“O Πούτιν δεν πιστεύει ότι μπορεί να κερδηθεί πυρηνικός πόλεμος. Αλλά δεν σκοπεύει να μείνει στην ιστορία ως ο Πρόεδρος που δίστασε να υπερασπιστεί τη χώρα του”, λέει παρατηρητής στη Μόσχα.
Απομένει βέβαια να δούμε πως “διαβάζει” η Ουάσιγκτων και οι στρατηγοί, γύρω από τον Τραμπ, αυτά τα “σήματα” που εμπέμπονται τώρα από τη Μόσχα.
Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος,
Μόσχα, 21.3.2018

Article 2

$
0
0

ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙ “ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ”: ΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΤΗ ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑ


Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
6 Μαρτίου 2018
Από την εκστρατεία της Διαφάνειας (γκλάσνοστ), που συνέβαλε αποφασιστικά στην κατάρρευση της ΕΣΣΔ, έως το μπαράζ του γερμανικού τύπου κατά της Ελλάδας, το 2009-10, που συνέβαλε στα Μνημόνια και τις Δανειακές, ο «πόλεμος των ιδεών» συνιστά κύριο τμήμα κάθε μορφής πολέμου. Πριν από όλες τις στρατιωτικές επεμβάσεις, είχαμε πάντα καταιγισμό αρνητικών δημοσιευμάτων εναντίον των χωρών που εκπρόκειτο να πληγούν (Γιουγκοσλαβία, Ιράκ, Λιβύη κ.ο.κ.) Συνήθως οι εκστρατείες αυτές δεν είναι ολότελα αυθαίρετες, ούτε στηρίζονται μόνο ή κυρίως σε ψέμματα, χωρίς να λείπουν κι αυτά. Για να είναι αποτελεσματικές στηρίζονται κυρίως σε αληθινά στοιχεία, δυσανάλογα όμως και εκτός πλαισίου προβεβλημένα και στην αποσιώπηση άλλων.
Αυτά συνέβαιναν πάντα, γιατί οι ιδέες αποκτούν υλική δύναμη υιοθετούμενες από τους ανθρώπους. Η εισαγωγή όμως της ιδιωτικής τηλεόρασης, η υπερσυγκέντρωση των Μέσων στα χέρια του χρηματιστικού κεφαλαίου, η εμφάνιση του ‘Ιντερνετ, η φανταστική έκρηξη της κυβερνητικής, των big data και μορφών κυβερνοπολέμου και κυβερνοελέγχου, άλλαξε ριζικά τα δεδομένα. ‘Εχει γίνει πια πολύ δύσκολο, σχεδόν αδύνατο, όχι μόνο στους απλούς πολίτες, αλλά ακόμα και σε πεπειραμένους δημοσιογράφους να σχηματίσουν αντικειμενική άποψη για σοβαρά θέματα.
Πάρτε για παράδειγμα την Βενεζουέλα. Τον τελευταίο χρόνο, η παγκόσμια κοινή γνώμη «υπερενημερώνεται» για την κατάσταση στη χώρα, βομβαρδιζόμενη σχεδόν μόνο με αρνητικά δημοσιεύματα. Αντίθετα, πολύ σοβαρές εξελίξεις σε μεγάλες χώρες της περιοχής (Αργεντινή, Βραζιλία, Μεξικό), ούτε καν αναφέρονται.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το Καράκας αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα μετά τον θάνατο του Ούγκο Τσάβες, τη μείωση των τιμών του πετρελαίου, την επιβολή  και την εντατικοποίηση των προσπαθειών της Ουάσιγκτων για την ανατροπή του Μαδούρο και την επιβολή κυρώσεων. Τα προβλήματα της Βενεζουέλας αντανακλούν πιθανώς, υποστηρίζουν οι καλύτεροι γνώστες της χώρας, τόσο τις εξωτερικές πιέσεις, όσο και σοβαρά στρατηγικά προβλήματα του «Τσαβισμού».
Αλλά αντιμετωπίζει όντως η Βενεζουέλα την «ανθρωπιστική κρίση», που μας περιγράφει ο διεθνής τύπος; Δεν έχουν να φάνε οι πολίτες της;
«Δεν θα έλεγα κάτι τέτοιο. Θεωρώ άλλωστε ότι όροι όπως ανθρωπιστική κρίση συχνά χρησιμοποιούνται για να προετοιμάσουν και να δικαιολογήσουν επιχειρήσεις ανατροπής καθεστώτων. Η Βενεζουέλα αντιμετωπίζει ασφαλώς μεγάλα προβλήματα, γιατί έχει γίνει στόχος οικονομικού πολέμου, αλλά δεν αντιμετωπίζει ανθρωπιστική κρίση», λέει ο ‘Αλφρεντ Ντε Ζάγιας. Και μας δίνει ένα παράδειγμα του τι εννοεί, αναφερόμενος στην απόφαση της Κολομβίας να μπλοκάρει τις εξαγωγές φαρμάκων για την ελονοσία στη Βενεζουέλα, παρά την επιδημία στην Αμαζονία. Το Καράκας αναγκάστηκε να εισάγει τα φάρμακα από τους Ινδούς.
Ο Ντε Ζάγιας είναι ο Γραμματέας της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ. ‘Ενας από τους γνωστότερους και διαπρεπέστερους νομικούς παγκοσμίως, ασχολήθηκε και με το κυπριακό. Συνυπογράφει έκθεση δέκα επιφανών διεθνών νομικών που συνιστά συντριπτική κριτική του σχεδίου Ανάν.
Ο κ. Ζάγιας βρέθηκε πρόσφατα στη Βενεζουέλα ως ανεξάρτητος εμπειρογνώμων του ΟΗΕ. Το πιο εντυπωσιακό, μας λέει, είναι ότι, όπου έχω πάει, έρχονται τα διεθνή μέσα, όπως οι Νιού Γιορκ Τάιμς ή το BBC, να μου ζητήσουν τις διαπιστώσεις και τα συμπεράσματά μου. Στην περίπτωση της Βενεζουέλας αδιαφόρησαν παντελώς.
‘Ισως όμως τον λόγο τον τον ξέρει ο Αμερικανός Υπουργός Εξωτερικών. Μιλώντας πρόσφατα, στο Πανεπιστήμιο του Τέξας, προέβλεψε ότι πιθανώς θα γίνει πραξικόπημα στη Βενεζουέλα και συνέστησε, «αστειευόμενος», στον Μαδούρο να αναζητήσει άσυλο στην Κούβα. Πρόσθεσε ότι δεν έχει καμία πληροφορία, όμως συνηθίζονται τα πραξικοπήματα στις χώρες της Λατινικής Αμερικής που «δεν πάνε καλά». Ο Γερουσιαστής Μαρκ Ρούμπιο  δεν περιορίστηκε σε προφητείες. Κάλεσε δημοσίως τον στρατό να ανατρέψει τον Πρόεδρο της Βενεζουέλας.
O Χόρχε Αλμέιντα, από τους γνωστότερους και πιο κριτικούς διανοούμενους της λατινοαμερικανικής αριστεράς, αρθρογράφος στη μεξικάνικη εφημερίδα Jornada, αναγνωρίζει τη σοβαρότητα των απειλών «από τους Γιάνκηδες», δεν είναι όμως επιεικής και με το καθεστώς. Σε αντίθεση με τον Τσάβες, υποστηρίζει, ο Μαδούρο χρησιμοποιεί την υποστήριξη των εργαζομένων για να διατηρήσει και όχι για να αλλάξει το στάτους κβο. Το κυβερνών Ενιαίο Σοσιαλιστικό Κόμμα της Βενεζουέλας (PSUV) είναι ένας υπερσυγκεντρωτικός γραφειοκρατικός μηχανισμός, χωρίς δημοκρατική εσωτερική ζωή, όργανο διακυβέρνησης που, το πολύ πολύ που μπορεί να κάνει, είναι εκλογικές εκστρατείες.
Ο Μαδούρο, μας λέει ο Αλμέιντα, έδειξε τακτικές πολιτικές ικανότητες κερδίζοντας τις τελευταίες εκλογές και σταθεροποιώντας τη θέση του, όμως η οικονομική κατάσταση παραμένει πολύ άσχημη και 400.000 Βενεζουελάνοι έχουν φύγει από τη χώρα. Παρόλες τις σχετικές πολιτικές επιτυχίες του, που οφείλονται στην επιθυμία του πληθυσμού να μην επιστρέψει στο παρελθόν, το καθεστώς θα παραμείνει πάντα τρωτό απέναντι στις διαφοροποιήσεις του κοινωνικού και του πολιτικού τοπίου εσωτερικά και διεθνώς. Η Βενεζουέλα, πιστεύει, είναι «άρρωστη» από απουσία δημοκρατίας στο κόμμα, τα συνδικάτα, τη βάση. Μόνο η ενεργός συμμετοχή των εργαζομένων και ο λαϊκός έλεγχος θα μπορούσαν να τη «θεραπεύσουν», σταθεροποιώντας κατά τρόπο ουσιαστικό και μακροπρόθεσμο μια εξουσία που θάμπαινε σε έναν «σοσιαλιστικό» δρόμο.

Article 1

$
0
0

ΡΩΣΙΑ ΠΡΟΣ ΗΠΑ: ΜΗΝ ΧΤΥΠΑΤΕ ΤΗ ΣΥΡΙΑ! ΨΥΧΡΟΣ ΚΑΙ ΘΕΡΜΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ


(Μόσχα), του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
Κάθε μέρα που περνάει, επιδεινώνεται το κλίμα μεταξύ Ρωσίας και Δυτικών σε όλα τα μέτωπα, ενώ αυξάνεται ακόμα και η πιθανότητα άμεσης εμπλοκής ρωσικών και αμερικανικών στρατιωτικών δυνάμεων, τουλάχιστο στη Μέση Ανατολή.
Προχθές, ο επικεφαλής του Κέντρου Επιχειρήσεων του ρωσικού Γενικού Επιτελείου στρατηγός Ρουντσκόι, έκανε λόγο στην τηλεόραση «Ρωσία 24», για ενδείξεις προετοιμασίας των αμερικανικών δυνάμεων στη Μεσόγειο και την Ερυθρά Θάλασσα για πιθανό πλήγμα με πυραύλους Κρουζ. Πριν λίγες μέρες, ο αρχηγός των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων στρατηγός Γκεράσιμωφ απείλησε τους Αμερικανούς ότι δεν θα διστάσει να πλήξει δυνάμεις τους, που θα βομβαρδίσουν ενδεχομένως τη Δαμασκό ή άλλα σημεία της συριακής επικράτειας, όπου βρίσκεται ρωσικό στρατιωτικό ή άλλο προσωπικό. Είχε προηγηθεί δήλωση της αμερικανίδας Πρέσβειρας στον ΟΗΕ Νίκι Χάλευ, που δεν απέκλεισε την ανάληψη «μονομερούς» στρατιωτικής δράσης στη Συρία.
«Η Μόσχα εκτιμά ότι οι Αμερικανοί σχεδιάζουν κάποια επίθεση στη Μέση Ανατολή, που να θεωρηθεί ήττα των Ρώσων, να αποδοθεί στον Πούτιν και να χρησιμοποιηθεί σε σχέδιο «αλλαγής καθεστώτος» στην ίδια τη Ρωσία», μας λέει άριστα ενημερωμένος παρατηρητής στη ρωσική πρωτεύουσα, προσθέτοντας ότι αυτός ήταν ο λόγος που ο Ρώσος Πρόεδρος εκφώνησε την ομιλία της 1ης Μαρτίου με την οποία αποκάλυψε την ύπαρξη των νέων πυρηνικών όπλων που ανέπτυξε ή αναπτύσσει η χώρα του και δεν άφησε καμιά αμφιβολία για το ότι θα διατάξει χρήση πυρηνικών όπλων αν η Ρωσία δεχτεί επίθεση, ανεξαρτήτως πιθανών συνεπειών.
Είναι γεγονός ότι η πολύ μεγάλη παραμένουσα πολιτική ισχύς του κ. Πούτιν στο εσωτερικό της Ρωσίας στηρίζεται σε δύο πυλώνες. Ο ένας είναι η ιστορικά διαπιστωμένη δύναμη του ρωσικού εθνισμού, η αίσθηση ότι ο Ρώσος Πρόεδρος υπερασπίζεται τη χώρα του, σε αντίθεση με αυτό που έκαναν ο Γκορμπατσώφ και ο Γέλτσιν, με αποτέλεσμα τους πολέμους της Γιουγκοσλαβίας και της Μέσης Ανατολής και την επέκταση του ΝΑΤΟ, ακόμα και μέσα στην πρώην σοβιετική επικράτεια, παρά τις διαβεβαιώσεις που είχαν δοθεί στη Μόσχα για να επιτρέψει τη γερμανική ενοποίηση.
Ο δεύτερος πυλώνας είναι η ανάμνηση της τραγωδίας που έζησαν οι χώρες της πρ. ΕΣΣΔ κατά τη δεκαετία του 1990, όταν γνώρισαν πιθανώς τη μεγαλύτερη οικονομική και κοινωνική καταστροφή της βιομηχανικής εποχής, εφαρμόζοντας τις μεταρρυθμίσεις του ΔΝΤ, της Παγκόσμιας Τράπεζας και διαφόρων θεωρητικών της θεραπείας σοκ, όπως ο Τζέφρευ Σαχς.
Ο ρωσικός πληθυσμός παρότι εξακολουθεί να αντιμετωπίζει πολύ σοβαρά οικονομικά και κοινωνικά ζητήματα, ιδίως στις επαρχίες, και δεν του αρέσει καθόλου η έκταση της διαφθοράς που συνεχίζει να τρώει τα σωθικά της χώρας, προτιμά εν τέλει τη σταθερότητα από νέα νεοφιλελεύθερα, φιλοδυτικά πειράματα. Ιδίως ότι θυμούνται την φοβερή καταστροφή της δεκαετίας του 1990, που συνόδευσε τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης.
Σημειωτέον ότι ο κ. Πούτιν, σε μια αποστροφή της ομιλίας του της 1ης Μαρτίου, υπογράμμισε ότι και κάθε επίθεση εναντίον συμμάχων της Ρωσίας θα θεωρηθεί επίθεση κατά της Ρωσίας και θα αντιμετωπισθεί ανάλογα. Δεν προσδιόρισε ποιες χώρες είναι οι «σύμμαχοι» της Μόσχας για τις οποίες ισχύει αυτή η εγγύηση, οπωσδήποτε όμως αυτή η δήλωση εισήγαγε εκ των πραγμάτων έναν περαιτέρω μεγάλο βαθμό στρατηγικής αβεβαιότητας στη Μέση Ανατολή, αλλά και στο σύνολο των αμερικανο-ρωσικών σχέσεων.
Οι εξελίξεις στη Συρία συμπίπτουν με δραματική επιδείνωση του διεθνούς πολιτικού κλίματος, που δεν έχει πολλά προηγούμενα ούτε και την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου, με τη Ρωσία κατηγορούμενη διεθνώς περίπου για τα πάντα. Είναι τέτοιο το διεθνές κλίμα, που στο Λονδίνο τουίτ απέδωσαν στη Μόσχα ακόμα και την κακοκαιρία που έπληξε τη βρετανική πρωτεύουσα. Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία συνωμοσίας, ο Πούτιν εξαπέλυσε και μετεωρολογικό πόλεμο κατά της Βρετανίας!!!
Αν οποιοσδήποτε σχεδιάζει όντως πόλεμο, αυτό είναι το κατάλληλο πολιτικό κλίμα. Μια άλλη διαφορά με την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου, είναι η απουσία, κατά τα φαινόμενα, αξιόπιστων διαύλων επικοινωνίας, κάποιου μίνιμουμ κανόνων αλληλεπίδρασης και επίσης μιας οποιασδήποτε συναντίληψης μεταξύ των πυρηνικών υπερδυνάμεων.
Όπως μας λέει βετεράνος Αμερικανός σοβιετολόγος, το σημερινό πολιτικό προσωπικό της Δύσης έχει διαμορφώσει την άποψή του για τον κόσμο κατά την ειδική εποχή της σοβιετικής κατάρρευσης και δεν μπορεί να αποδεχθεί ψυχολογικά την επιστροφή της Ρωσίας με αξιώσεις ισοτιμίας στο παγκόσμιο γίγνεσθαι. «όμως, κινδυνεύει να γίνει καταστροφή αν βλέπουν στη Ρωσία ένα Ιράκ, μια Λιβύη ή μια Γιουγκοσλαβία», προσθέτει.
«Δεν μας επέτρεψαν να δούμε το θύμα της επίθεσης, δεν μας έδωσαν δείγμα της ουσίας που χρησιμοποιήθηκε, δεν δέχτηκαν πρότασή μας για κοινή έρευνα», λέει στο ΑΜΠΕ Ρώσος κυβερνητικός παράγων, αναφερόμενος στην υπόθεση του Ρωσο-Βρετανού διπλού πράκτορα που έγινε στόχος επίθεσης με νευροπαραλυτικό αέριο στη Βρετανία. Ενώ ο Λεονίντ Σλούσκι, επικεφαλής της Επιτροπής Διεθνών Σχέσεων της Δούμας, μας λέει «Η προσωπική μου γνώμη, και το τονίζω, είναι αυστηρά προσωπική, είναι ότι η επίθεση αυτή έγινε για να αμαυρωθεί η διεθνής εικόνα της Ρωσίας”.
Όσα συμβαίνουν τώρα διεθνώς, το μόνο που κάνουν στη Ρωσία είναι να εμπεδώνουν στην πολιτική και κρατική ελίτ της χώρας τη βαθειά πεποίθηση ότι δέχεται επίθεση από τη Δύση.
Είναι ακριβώς η αντίθετη από την πολιτική που ακολούθησε ο Πρόεδρος Μπους πατήρ και η οποία επέτρεψε στον καιρό της την ομαλή «αυτοκτονία» της Σοβιετικής Ένωσης.
Όλα αυτά ελάχιστα βέβαια επηρεάζουν τις σημερινές προεδρικές εκλογές στη χώρα, για τις οποίες ο ίδιος ο Πούτιν είναι το αναμφισβήτητο φαβορί, για τους λόγους που αναφέραμε πιο πάνω. Το πραγματικό διακύβευμα στη Ρωσία δεν είναι αν θα εκλεγεί ο Πούτιν, αλλά ποιος θα τον διαδεχθεί όταν έρθει η ώρα. Επ’ αυτού όμως, το ρεπορτάζ είναι από πολύ δύσκολο έως αδύνατο.
19 Μαρτίου 2018
Viewing all 2841 articles
Browse latest View live